Ενώ η Κένυα μετρά δύο νεκρούς μετά τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν όταν η αντιπολίτευση κατήγγειλε νοθεία στις εκλογές που έστεψαν νικητή τον σημερινό πρόεδρο της χώρας Ουχούρου Κενιάτα, οι λίγες γυναίκες υποψήφιες για ένα πολιτικό αξίωμα μετρούν τις δικές τους πληγές.
Ενας φόνος, παρενόχληση, ξυλοδαρμοί, ύβρεις, κατάρες, ένοπλες επιθέσεις είναι ο απολογισμός της βίας που επί μήνες ασκήθηκε εναντίον τους προκειμένου να αποτραπεί η υποψηφιότητά τους.
«Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες υποψήφιες είναι απαράδεκτοι και τους έχουμε ανεχτεί επί πολύ. Κάτι πρέπει να γίνει», λέει στο Ρόιτερ η Εστέρ Πασάρις, η οποία πέρσι σε τηλεοπτική εκπομπή άκουσε πολιτικό της αντίπαλο να της λέει ότι «όλοι θέλουν να σε βιάσουν», ενώ ο άντρας παρουσιαστής απλώς γελούσε.
Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας απήχθη από ομάδα αντρών που την κλείδωσαν σε αίθουσα του Πανεπιστημίου του Ναϊρόμπι για να εμποδίσουν προγραμματισμένη συγκέντρωσή της.
Και η Σάρα Κορέρε δέχθηκε επίθεση στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. «Εφτασαν τρία οχήματα γεμάτα μεθυσμένους νέους που κατέβηκαν και κατέστρεψαν το αυτοκίνητό μου φωνάζοντας ότι δεν επιτρέπουν σε μια γυναίκα να τους απευθύνει τον λόγο και να μιλά πολιτικά».
Η νομικός (και βουλευτής από το 2013) έχει δεχθεί ύβρεις, χαστούκια από συνάδελφό της, πυροβολισμούς και κατάρες από συμβούλια γερόντων των φυλών. «Στην αρχή φοβόμουν πολύ, αλλά με τον καιρό έμαθα να το αντιμετωπίζω. Οι δεισιδαιμονίες και οι προκαταλήψεις θερίζουν και τις εκμεταλλεύονται για να αποτρέψουν τις γυναίκες από τη δημόσια σφαίρα».
Ενοπλοι επέδραμαν εναντίον συγκέντρωσης της Μίλι Οντιάμπο ανοίγοντας πυρ με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο φρουρός της, ενώ λίγες ημέρες αργότερα άγνωστοι ισοπέδωσαν το σπίτι της.
Οπως λέει, οι γυναίκες πολιτικοί συνήθως δεν έχουν ούτε τα χρήματα ούτε τη στήριξη των κομμάτων τους για να κατέβουν υποψήφιες, ενώ οι άντρες αντίπαλοί τους συχνά χειροδικούν εναντίον τους. «Πιστεύουν ότι οι γυναίκες είναι εύκολοι στόχοι γιατί δεν είναι βίαιες. Πιστεύουν ότι μπορεί να σε εκφοβίσουν και έτσι να τα παρατήσεις».
Οι εμπειρίες τους δεν είναι μοναδικές. Αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης καμπάνιας βίας κατά γυναικών πολιτικών, που εξηγεί γιατί η Κένυα είναι η χώρα της Ανατολικής Αφρικής με το μικρότερο ποσοστό κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης γυναικών: 19%.
Το 2013 επιβλήθηκε ποσόστωση που καθιερώνει 47 έδρες για γυναίκες στην κάτω Βουλή. Αλλά ακόμη κι έτσι είναι σαν να τις εγκλωβίζουν σε ένα γκέτο χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες να προσφέρουν αποτελεσματικά: ενώ κάθε μέλος του σώματος παίρνει σχεδόν 600.000 δολάρια τον χρόνο για αναπτυξιακά προγράμματα στην περιφέρειά του -κάτι ζωτικό για την εξασφάλιση πολιτικής στήριξης και ψήφων-, στις γυναίκες που εκλέγονται με ποσόστωση δίνονται μόνο 67.000 δολάρια.
Το μόνο παρήγορο είναι, όπως δηλώνει η Πασάρις, ότι γυναίκες βουλευτές διαφορετικών κομμάτων συνασπίζονται για να προωθήσουν καίρια δικαιώματα των γυναικών, όπως νομοσχέδια για την απαγόρευση των γάμων εφήβων, την ποινικοποίηση της οικογενειακής βίας, για τη διευκόλυνση των κοριτσιών να σπουδάζουν.
«Οι γυναίκες είμαστε ο μισός πληθυσμός και οι άντρες δεν εκπροσωπούν τις ανάγκες μας. Σε μια πατριαρχική κοινωνία, έχουμε πολλούς βιασμούς, τεράστια βία κατά γυναικών και παιδιών… Οι άντρες δεν εστιάζουν σε αυτά τα θέματα, αλλά οι γυναίκες θέλουμε να σταματήσουν όλα αυτά».
