Αθήνα – 6 Σεπτεμβρίου: Μεγάλη διαδήλωση για τα Τέμπη – Το κάλεσμα της Μαρίας Καρυστιανού κυριαρχεί στην κοινωνία
Η ελληνική κοινωνία, βυθισμένη σε οδυνηρή αναμονή για απαντήσεις, ετοιμάζεται να βγει δυναμικά στο φως. Το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου, η Αθήνα ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια κορυφαία κινητοποίηση διαμαρτυρίας για τα Τέμπη, με τη συγκέντρωση να συμπίπτει με τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.
Αφορμή και περιεχόμενο της κινητοποίησης
Το κάλεσμα, ιδιαίτερα κραυγαλέο και φορτισμένο, διατυπώθηκε από την κ. Μαρία Καρυστιανού, μητέρα θύματος της τραγωδίας, μέσα από σκληρές καταγγελίες για τον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε η δικογραφία — χωρίς εκτενή διερεύνηση των κρίσιμων ζητημάτων, όπως η παρουσία του χημικού ξυλολίου, οι συνθήκες που οδήγησαν στην πυρόσφαιρα και το παράνομο φορτίο. Κατήγγειλε ότι όλα αυτά παραμένουν εκτός της διαδικασίας, ενώ το πόρισμα του Χημείου του Κράτους, που αναφέρει ύπαρξη επικίνδυνων ουσιών σε τουλάχιστον 12 σημεία, αγνοήθηκε παντελώς.
«Τα Τέμπη είναι έγκλημα κατά της ζωής και της Δημοκρατίας», αναφέρει, και καλεί σε «συλλογική δράση» με την ελπίδα ότι οι πολίτες — όχι τα κόμματα — θα βρουν το δρόμο για την αλήθεια ΤΟ ΒΗΜΑ.
Το κάλεσμα σε πράξη — πανελλαδική διαμαρτυρία
Η κινητοποίηση απλώνεται σε όλη την Ελλάδα, με την Αθήνα να έχει οριστεί επίκεντρο. Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα είναι προγραμματισμένη για τις 19:00, αλλά η κίνηση έχει ξεκινήσει ήδη σε πλατείες άλλων πόλεων με σύνθημα:
— «6 Σεπτεμβρίου κατεβαίνουμε στις πλατείες! Σε όλη την Ελλάδα! Όπου χτυπά ελληνική καρδιά»
Μάλιστα, επελέγη συνειδητά η ταυτόχρονη στιγμή με τις πολιτικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ, ώστε η φωνή της κοινωνίας να μη μείνει απλώς στο περιθώριο, αλλά να ακούσει την κυβέρνηση.
Οργή, αγωνιστική διάθεση, αίσθημα αδυναμίας απέναντι στους θεσμούς
Στην ανάρτησή της, η κ. Καρυστιανού λέει με πικρότητα:
«Δεν υπάρχει πια καμία προσδοκία ότι οι Θεσμοί και η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης θα υπερασπιστούν το Δίκαιο… Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε στους συμπολίτες μας»
Η οργή δεν είναι κενός λόγος· είναι προσωπικός πόνος, πολιτική αξίωση και εθνική ανάληψη ευθύνης. Η συγκέντρωση δεν είναι απλώς ένα ραντεβού — είναι η ζωντανή ώθηση για δικαίωση, ανάμνηση και δημόσιο έλεγχο.
Η κινητοποίηση της 6ης Σεπτεμβρίου αποκτά μεγαλύτερη πολιτική και ηθική βαρύτητα καθώς η ελληνική κοινωνία βλέπει τα κενά και τις παραλείψεις της δικαστικής διαδικασίας ως πλήγμα στη μνήμη, στη δικαιοσύνη και στη δημοκρατία. Η πραγματική τόλμη δεν βρίσκεται στην ισχύ του κράτους, αλλά στην καρδιά του κόσμου που διεκδικεί αλήθεια.
