Ο Τσίπρας με τα μεγάλα λόγια, ο Μητσοτάκης με τα ψίχουλα
Τσίπρας: Επιστροφή με φανφάρες αλλά χωρίς σχέδιο
Ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τη Θεσσαλονίκη για να κάνει μια «ηγετική επανεμφάνιση». Μίλησε για «νέα εθνική πυξίδα», για «πατριωτική συνείδηση», για σχέδιο ανάταξης της χώρας μέχρι το 2030. Ωραία ακούγονται όλα αυτά, αλλά έμειναν στη σφαίρα της θεωρίας. Ο λόγος του θύμιζε περισσότερο προσπάθεια επανεκκίνησης της πολιτικής του καριέρας, με ηχηρές δηλώσεις και βαρύγδουπες αναφορές στο παρελθόν, παρά ουσιαστική πρόταση για το μέλλον. Ένας λόγος γεμάτος τίτλους και συνθήματα, αλλά χωρίς νούμερα, χωρίς εφαρμογή, χωρίς ξεκάθαρο «πώς».
Μητσοτάκης: Εξαγγελίες με πακέτο-ασπιρίνες
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε σήμερα με το δικό του «πακέτο στήριξης». Το παρουσίασε σαν να φέρνει ελάφρυνση στη μεσαία τάξη, στους συνταξιούχους, στους δημοσίους υπαλλήλους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μερικές φορολογικές διευκολύνσεις που συνοδεύονται από μεγάλα λόγια αλλά μικρές πράξεις. Ένα πακέτο γεμάτο λεπτομέρειες και εξαιρέσεις που τελικά ωφελεί λίγους και αφήνει τους περισσότερους με την ίδια αίσθηση: ψίχουλα αντί για πραγματική ανάσα. Είναι σαν να προσφέρεις ασπιρίνες σε έναν ασθενή που χρειάζεται θεραπεία.
Δύο διαφορετικές ομιλίες, το ίδιο κενό
Από τη μία, ο Τσίπρας επενδύει στο συναίσθημα και την εικόνα, λες και προσπαθεί να πείσει πρώτα τον εαυτό του ότι μπορεί να επιστρέψει στο προσκήνιο. Από την άλλη, ο Μητσοτάκης μοιράζει μικρο-παροχές για να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να δείξει ότι «κάτι κάνει».
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: λόγια χωρίς ουσία. Ο ένας πουλάει όραμα χωρίς σχέδιο, ο άλλος μέτρα χωρίς αντίκρισμα. Και ανάμεσα στις φανφάρες και στα «πακέτα», η κοινωνία μένει και πάλι με τα πραγματικά προβλήματα άλυτα: ακρίβεια, ανισότητες, ανασφάλεια για το αύριο.
