Μερικές Παραδοχές
-
Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει την πυρκαγιά — και μετά τρέχει «στα καμένα», για επικοινωνία, όχι για δράση.
-
Ο Μητσοτάκης έφτασε στην Πυροσβεστική …όταν πια ήταν αργά για πολλούς.
-
Η Βούλτεψη επιχείρησε να μετακυλήσει ευθύνες σε εθελοντές — ενώ η πολιτεία έδειξε ακατάλληλη.
-
Ο Κεφαλογιάννης μιλάει για σχεδιασμό και drones, αλλά οι εικόνες στην Αχαΐα αποδεικνύουν ότι μετατρέπονται σε λόγια του αέρα.
Οι πολίτες δεν ζητούν πλέον υποσχέσεις εξ αποστάσεως
η οργή δεν πρόκειται να εξατμιστεί.
Η Δυτική #Αχαΐα και η #Πάτρα ζουν από χθες έναν εφιάλτη. Η φωτιά ξεκίνησε, απλώθηκε σαν να μην υπήρχε κανένας να τη σταματήσει, και μέσα σε λίγες ώρες έφτασε να απειλεί σπίτια, επιχειρήσεις, εργοστάσια στη #ΒΙ.ΠΕ. ακόμη και νοσοκομεία.
Οι εικόνες αποκαρδιωτικές άνθρωποι με κουβάδες, λάστιχα κήπου και βρεγμένες πετσέτες προσπαθούν μόνοι τους να σώσουν ό,τι μπορούν.
Κι όμως, ενώ ο καπνός σκέπαζε την πόλη και οι φλόγες έφταναν μέχρι την #Αρόη, κανείς δεν είδε ένα οργανωμένο σχέδιο. Εκκενώσεις έγιναν με βιαστικά μηνύματα στο 112, χωρίς κανείς να εξηγήσει πού ακριβώς να πάνε οι άνθρωποι. Γηροκομεία και νοσοκομεία μετακινούσαν ασθενείς με το φόβο να τους προλάβει η φωτιά, την ώρα που τα πυροσβεστικά οχήματα έρχονταν καθυστερημένα και με εμφανή έλλειψη δυνάμεων.
Στα Βραχνέικα, στα Καμίνια και σε άλλα χωριά, οι κάτοικοι λένε το ίδιο: «Μας άφησαν μόνους μας». Και δεν το λένε για να κάνουν εντύπωση — το λένε γιατί είναι η αλήθεια.
Από την αντιπολίτευση οι καταγγελίες πέφτουν βροχή: μιλούν για πλήρη απουσία πρόληψης, για εναέρια μέσα που δεν επαρκούν, για προσωπικό που δουλεύει στα όρια της εξάντλησης. Πάνω από 100 πυρκαγιές καίνε ταυτόχρονα σε όλη τη χώρα, με την κυβέρνηση να αρκείται σε… συνεντεύξεις Τύπου.
Η αλήθεια είναι σκληρή: η χώρα καίγεται για ακόμη ένα καλοκαίρι και κανείς στην εξουσία δεν φαίνεται να έχει μάθει τίποτα από τις προηγούμενες τραγωδίες. Οι πολίτες δεν θέλουν άλλες δηλώσεις «συμπάθειας» και υποσχέσεις αποζημιώσεων. Θέλουν πρόληψη. Θέλουν μέσα και ανθρώπους εκεί όταν ξεκινά η φωτιά κι όχι όταν όλα έχουν χαθεί.
Κάθε φορά ακούμε τις ίδιες δικαιολογίες: «Δύσκολες καιρικές συνθήκες», «Ανεξέλεγκτα μέτωπα», «Προέχει η ανθρώπινη ζωή». Και κάθε φορά, πίσω από τις λέξεις, κρύβεται η ίδια πραγματικότητα: απουσία σχεδίου, έλλειψη συντονισμού, μηδενική λογοδοσία.
Η Αχαΐα καίγεται, οι άνθρωποι παλεύουν μόνοι τους, και η κυβέρνηση… παρακολουθεί. Μέχρι να δοθούν απαντήσεις και να αλλάξει πραγματικά κάτι, κάθε καλοκαίρι θα ζούμε την ίδια καταστροφή. Και αυτή τη φορά, η οργή δεν θα σβήσει εύκολα.
B.A
