Την ανησυχία της εκφράζει η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας για την αυξανόμενη τάση έκδοσης εισαγγελικών παραγγελιών προς τις Παιδοψυχιατρικές Κλινικές της χώρας. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η εταιρία για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών που αναίτια φιλοξενούνται εκεί και ακόμη επιβαρύνουν σημαντικά το κλινικό έργο των ήδη υποστελεχωμένων Παιδοψυχιατρικών κλινικών.
Η πολύπλευρη κοινωνικοοικονομική κρίση έχει συντελέσει στο φαινόμενο «συνωστισμού» παιδιών στα εν λόγω τμήματα, κάτω από την ομπρέλα των «εισαγγελικών περιστατικών».
Στο «κατώφλι» του νοσοκομείου
Εκεί συναντώνται παιδιά που προέρχονται από οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες τους, λόγω οικονομικής δυσπραγίας και κοινωνικών αντιξοοτήτων.
Επίσης, μεταφέρονται παιδιά που έχουν υποστεί παραμέληση ή/και κακοποίηση, ακόμη και περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης.
Στο «παζλ» προστίθενται τα«ασυνόδευτα» προσφυγόπουλα. Η νοσηλεία των παιδιών γίνεται με εισαγγελική παραγγελία για έλεγχο μεταδοτικών νοσημάτων και παιδοψυχιατρική εκτίμηση, προκειμένου να καταλήξουν συνήθως σε κάποιο ίδρυμα φιλοξενίας.
«Εισαγγελικά περιστατικά»
Η εκάστοτε αρμόδια Εισαγγελική Αρχή λαμβάνει υπόψη και τα ιατρικά πορίσματα, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού. Ωστόσο, όπως περιγράφει η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας, σε αρκετές περιπτώσεις, «ο αρμόδιος Εισαγγελέας με προφορική ή έγγραφη εντολή επιβάλει τον εγκλεισμό («φιλοξενία») του παιδιού στο Γενικό Νοσοκομείο, για την προσωρινή ή οριστική απομάκρυνσή του από το οικογενειακό περιβάλλον μέχρι να ολοκληρωθεί η αρχική εκτίμηση και κοινωνική έρευνα των συνθηκών διαβίωσης του ανηλίκου».
Η βραχύβια παραμονή όμως δεν διασφαλίζεται, καθώς εξαρτάται από το διάστημα που χρειάζεται για την εύρεση δομής παιδικής προστασίας (ίδρυμα ή ξενώνας φιλοξενίας) ή ανάδοχης οικογένειας, εφόσον αποφασιστεί η αφαίρεση της επιμέλειας από γονείς και λοιπούς κηδεμόνες.
Με παραγγελία του αρμοδίου Εισαγγελέα τα παιδιά θα μείνουν στις παιδιατρικές κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων και κάποια θα καταλήξουν και στο κλειστό τμήμα των Παιδοψυχιατρικών κλινικών. Ωστόσο, οι μικροί νοσηλεύονται εκεί, ενώ δεν φέρουν ενεργή ψυχοπαθολογία, «είτε επειδή ο αρμόδιος Εισαγγελέας κρίνει ότι δεν είναι ασφαλή σε άλλες κλινικές, είτε γιατί τα παιδιατρικά τμήματα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις παρατεταμένης φύλαξης και φροντίδας των παιδιών αυτών».
Επομένως, τα εν λόγω παιδιά στερούνται τις καθημερινές εκπαιδευτικές ασχολίες και το οικογενειακό τους περιβάλλον, βιώνοντας τον θυμό, τον φόβο, την αγανάκτηση και τη θλίψη.
Καμπανάκι ανησυχίας
Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας εκφράζει την αντίθεση της στη τελική τοποθέτηση των ανηλίκων σε δομές παιδικής προστασίας, µε αποκλειστικό γνώμονα τη διαθεσιμότητα που υπάρχει τη δεδομένη χρονική στιγμή, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες και οι εξατομικευμένες ανάγκες κάθε παιδιού.
Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής, όπως τονίζεται, είναι η δευτερογενής κακοποίηση των παιδιών από το ίδιο του σύστημα προστασίας του παιδιού. «Καταδικάζουμε ως απολύτως καταχρηστική και μη ενδεδειγμένη πρακτική τη φιλοξενία και μακροχρόνια παραμονή υγιών παιδιών στα δημόσια Νοσοκομεία, με σοβαρές συνέπειες τόσο για το ίδιο το παιδί όσο και για την εύρυθμη λειτουργία των παιδιατρικών και παιδοψυχιατρικών κλινικών» σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση.
Αφενός παραβιάζονται τα δικαιώματα του παιδιού και πλήττεται η γνωστική και κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξή του και αφετέρου υγιή παιδιά καταλαμβάνουν κλίνες, που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών νοσηλείας για παιδιά με ενεργή ψυχοπαθολογία.
Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας προειδοποιεί ότι στη «λύση» του Νοσοκομείου ελλοχεύει ο κίνδυνος για τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών. «Σε καμία δε περίπτωση η αποκατάσταση των παιδιών αυτών δεν μπορεί να αποτελεί έργο των παιδοψυχιατρικών υπηρεσιών».
Στη διάθεση της πολιτείας δηλώνει η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας για τη διαχείριση αυτού του σύνθετου και σοβαρού ψυχοκοινωνικού φαινομένου με στόχο τη καλύτερη δυνατή αντιμετώπισή του.
