του Νίκου Ι. Νικολόπουλου (*)
Ο Κώστας Καραμανλής είναι ο μόνος πρώην Πρωθυπουργός του οποίου «μετράει» ο λόγος όσο κανενός άλλου. Κατά καιρούς έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα ζητήματα ο Κ. Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου και ο Αντ. Σαμαράς. Οι παρεμβάσεις τους όμως δεν έχουν την βαρύτητα, που έχει η όποια δημόσια τοποθέτηση του Κ. Καραμανλή. Αντικειμενικά έτσι είναι. Και αυτό συμβαίνει γιατί στην κοινωνική συνείδηση ο Κώστας Καραμανλής έχει καταγραφεί ως ο Πρωθυπουργός που άσκησε θαρραλέες πολιτικές, αγνοώντας το όποιο κόστος. Είτε όταν κονταροχτυπιόνταν με τους «νταβατζήδες», είτε όταν ασκούσε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που κράτησε ψηλά την υπερηφάνεια της Ελλάδας, αν και ήταν σε γνώση του ότι ο ίδιος θα το πλήρωνε, όπως και συνέβη.
Έχουν καταβληθεί πλείστες όσες προσπάθειες για να κλονισθεί το συλλογικό υποσυνείδητο γύρω από την εδραία πεποίθηση του για τον ωφέλιμο ρόλο του Κώστα Καραμανλή στην σύγχρονη ιστορία του τόπου. Έχει δεχθεί την τελευταία 10ετία αναρίθμητες επιθέσεις από εκφραστές της σαπίλας του ντόπιου πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι αντίθετο των επιδιώξεων τους διότι το λαϊκό αισθητήριο είναι ακλόνητο. Κρατάει τον Κ. Καραμανλή ψηλά στην εκτίμηση του, διότι πολύ απλά σκέφτεται, τοποθετείται και δρα πατριωτικά, χωρίς καλοπιάσματα και αβαρίες στον όποιο ξενόδουλο ντόπιο και ξένο «κερατά».
Αυτός ο Καραμανλής μίλησε πρόσφατα με όλη την δύναμη της Ελληνικής ψυχής του. Όπως είχε κάνει προεκλογικά το 2009, τότε που δυστυχώς δεν εισακούστηκε και μπήκαμε στο μακρύ 10ετές σκοτεινό τούνελ της κρίσης. Και ποια η διαπίστωση; Μα, ότι το μιντιακό κατεστημένο, με άπελπι τρόπο, προσπάθησε να την υποβαθμίσει. Να μην αποδώσει στην βαρύνουσα παρέμβαση την πρέπουσα σημασία.
Λαθεύουν. Λαθεύουν γιατί ό,τι επέρχεται, που αναλυτικά έχει επισημανθεί από τον Κ. Καραμανλή, θα το βρουν μπροστά τους! Σε πολλά θα μπορούσε να σταθεί κανείς γύρω από τις εθνικές αναφορές του πρώην Πρωθυπουργού. Αρκεί, ωστόσο, να σταθούμε σε δύο εκτιμήσεις του.
Πρώτον, είπε ότι θα βιώσουμε ζόρικες καταστάσεις με τον Ερντογάν και δεύτερον ότι σε αυτή την «ακραία» επικείμενη χρονική περίοδο δεν πρέπει να αυταπατόμεθα πως θα έχουμε σταθερούς και πιστούς συμμάχους.
Μάλιστα, καταφέρθηκε ανοικτά κατά της αμερικανικής πολιτικής και των ίδιων των ΗΠΑ αισθανόμενος προφανώς δικαιωμένος, όχι για το άνοιγμα στην Ρωσία, όπως του καταμαρτυρούσαν, αλλά ότι είναι πλέον σαφές πως μια χώρα για να αποσπά γεωπολιτικά οφέλη πρέπει να έχει πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική, δηλαδή να «παίζει» με όλες τις μεγάλες δυνάμεις.
Εν προκειμένω, αξίζει να σταθούμε στην κατωτέρω επισήμανση του : «Προτροπές να «λογικευτούμε και να τα βρούμε», πολύ δε περισσότερο πιέσεις συμμάχων ή εταίρων, δεν γίνονται δεκτές, αν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον. Χρέος μας να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια και τα συμφέροντα της Ελλάδας».
Υπερτονίζουμε εκείνο που αποσιωπήθηκε : Ο Κ. Καραμανλής κατέκρινε την ακολουθούμενη εξωτερική κυβερνητική πολιτική χάραξη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και τον προειδοποίησε αυστηρά, διατυπώνοντας θέσεις και απόψεις οι οποίες θα έπρεπε να εκφράζονται από τον σημερινό Πρωθυπουργό, ο οποίος δυστυχώς στη Βουλή με τα όσα είπε υπερθεμάτισε υπέρ της Παγκοσμιοποίησης και της μετατροπής της Ελλάδος σε χώρο πολυπολιτισμικής διαβίωσης όλων των απρόσκλητων μεταναστών.
Κοντολογίς ο εποικισμός της Ελλάδας από αμέτρητες χιλιάδες λαθροεισβολείς οι ραγδαίες γεωπολιτικές – γεωστρατηγικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας, με την εισβολή της Τουρκίας στην Συρία και την στήριξη που της παραχώρησαν οι ΗΠΑ και η Ρωσία, καθώς και με τις πρόωρες εκλογές που προκηρύχτηκαν στα Σκόπια, ανατρέπουν όλα τα δεδομένα: Μπροστά στο πολιτικό αδιέξοδο έρχεται πάλι η ώρα του Καραμανλή. Λαός και κόμματα στα δύσκολα προσβλέπουν στον πατριώτη Ηγέτη: Εκείνος μόνο μπορεί να πάρει την ευθύνη μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, εθνικής σωτηρίας ή όπως αλλιώς ονοματιστεί. Και όλοι θα είναι στο πλευρό του Οικουμενικού Πρωθυπουργού, που θα ενώσει όλους τους Έλληνες για να προλάβει το κακό που έρχεται και ακούει στην επιθετικότητα της Τουρκίας, που ως αποτέλεσμα θα έχει την συνδιαχείριση και την συνεκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου στο Αιγαίο Πέλαγος! Τούτο το απευκταίο, που σκέφτεται να αποδεχθεί ο Κ. Μητσοτάκης, αν συμβεί θα σημάνει και την διχοτόμηση του Αιγαίου μας, όπως έγινε με την διχοτόμηση της Κύπρου. Ο Κ. Καραμανλής ξέρει πολύ καλά πως είναι το τελευταίο πολιτικό κεφάλαιο της χώρας μας στις στιγμές επιβίωσης που περνάει η Πατρίδα!
(*) Ο Νίκος Ι. Νικολόπουλος είναι πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
