του Νίκου Ι. Νικολόπουλου

Ο ελεύθερος δυτικός κόσμος, ποτέ δεν αντιμετώπισε με καραμπίνα τη Γερμανία όπως αυτή κάνει διαρκώς μέχρι και σήμερα.
Οι νικήτριες δυνάμεις του ελεύθερου κόσμου μετά τη λήξη και των δύο παγκοσμίων πολέμων ακόμα και μετά την κατάρρευση του τείχους του αίσχους-που επέφερε την ενοποίηση των δύο Γερμανιών – πρόσφεραν γη και ύδωρ προκειμένου να ανορθωθεί και να καταστεί μια μεγάλη και υπολογίσιμη δύναμη με βαριά βιομηχανία και ισχυρή οικονομία.
Τις έδωσαν απλόχερα δανεικά κι αγύριστα και όχι με μνημόνια  που η ίδια  αξίωσε από τις χώρες της ευρωπαΐκής ένωσης που δάνεισε με τοκογλυφικούς όρους.
Δυστυχώς όμως με τη Γερμανία ισχύει το γνωστό  «εξις δευτέρα φύσις»…
Ποτέ δεν εγκατέλειψε τα ιμπεριαλιστικά της σχέδια και για τούτο ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε ως μια σύμμαχος χώρα ακόμα και όταν συγκροτήθηκε με τη συμμετοχή της η ευρωπαΐκή οικονομική κοινότητα η λεγόμενη ΕΟΚ, η μετέπειτα ονομασθείσα  Ευρωπαΐκή Ενωση, πάντα πίστευε ότι η ΕΥΡΩΠΗ της ανήκει
και για τούτο πάλευε συστηματικά να την μετατρέψει σε Γερμανική.
Πότε δυστυχώς δεν πίστεψες σε μια Ευρώπη που θα ευημερούν οι πολίτες και των μικρών και των μεγάλων χωρών. Σε μια Ευρώπη που η ισοτιμία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική συνοχή και κοινωνική δικαιοσύνη, η πρόοδος, θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της νέας μεγάλης δύναμης.
Έκανε και συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να βάλει κάτω από την »ΜΠΟΤΑ» της, τους εταίρους της,αλλά και να μετατρέψει σε εφιάλτη το όνειρο των ιδρυτών-οραματιστών—δημιουργών της.
Τι κι αν ολόκληρη η οικουμένη δεν έχει ξεχάσει τις φρικαλεότητες που έκαναν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και οι ναζί συμπατριώτες τους,η Γερμανία του Γερούν Σόιμπλε και της Ανγκελα Μέρκελ, συνεχίζει να φέρεται μισάνθρωπα και με κτηνώδη σκληρότητα απέναντι στους αδύναμους συνεταίρους,  με τελικό σκοπό να κάνει την ΕΕ Γερμανική επικράτεια .
Ζήσαμε στο πετσί μας εμείς οι Έλληνες τα σκύρα γερμανικά μαρτυρία των μνημονίων. Ζήσαμε τον δανειστή δυνάστη μας Γερμανό υπουργό οικονομικών Σόιμπλε να συμπεριφέρεται ως δήμιος απέναντι στον υπερήφανο ελληνικό λαό.
Και τώρα,μετά την ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ του κορονοϊού οι Γερμανοί ξανάρχονται…με την ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ.
Και πάλι εμφανίζονται Μέρκελ και Σόιμπλε εναντίον όλων των χωρών του φτωχού και κατατρεγμένου νότου της ευρωπαϊκής ένωσης. Δεν ακούνε τις προτάσεις των πρωθυπουργών που ζητούν η Ευρωπαϊκή Ένωση από κοινού να αντιμετωπίσει την οικονομική πανούκλα που καραδοκεί να αντικαταστήσει την θανατηφόρα πανδημία του κορονοϊού.
Οι αλαζόνες Γερμανοί δεν ακούν ούτε καν την δική τους,  γνωστή ομάδα σοφών της Γερμανίας, που τους προτρέπει να εκδώσουν το λεγόμενο «Κορωνομολογο» το οποίο μόνον αυτό μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές που αιμμοροούν.
Δεν ακούν και δεν κατανοούν ότι ευρωπαΐκή ένωση πρέπει να προστατέψει τα μέλη – κράτη Και τους πολίτες τους προκειμένου να σταθεροποιήσουν και να αναζωογονήσουν την οικονομία και την ίδια τη ζωή τους.
Δεν κατανοούν ότι η Ευρώπη κινδυνεύει να διαλυθεί  «εις τα εξ‘ ων συνετέθη.»
Δεν προβληματίζονται ακόμα και από την εσωκομματική ισχυρή κριτική που ασκούν αρκετή Χριστιανοδημοκράτες Γερμανοί. Η δράση στην τρέλα αυτών που λειτουργούν ως αυστηρή δικαστές και τίποτε any τοκογλύφοι και σίγουρα όχι ως πολιτικοί ηγέτες, πήρε διαστάσεις και έγινε μέγα θέμα σε μεγάλες γερμανικές εφημερίδες όπου Δημοσιεύουν εκτενή ρεπορτάζ, άρθρα και σχόλια αυτές τις ημέρες.
Σπουδαίοι επιστήμονες και πολιτικοί δημοσίευσαν ενυπόγραφα άρθρα στις μεγάλες εφημερίδες της Γερμανίας ΜΑΧΗ ΜΑΧΗ
Μόνο “νάνοι” πολιτικοί, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι τώρα πια κρίνεται το μέλλον της Ευρώπης και ότι απειλείται αυτό το ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.    Μια θετική αντιμετώπιση «της με τα κορονοϊό κρίσης» θα αποτελέσει το μεγαλύτερο δημοσιονομικό πρόγραμμα στήριξης του κόσμου, αφού  θα ξεπεράσει ακόμα και αυτό το πρόγραμμα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, σύμφωνα με υπολογισμούς του Reuters
Μια αρνητική όμως έκφρασή θα προκαλέσει νέα ρήματα και θα διασαλεύσει την ενότητα της που έχει ήδη τη γη από τα δυσβάσταχτα μνημόνια, την μεταναστευτική κρίση, το Γκρεκ seat και Αλ.
Η τραγική εικόνα που παρουσιάζει η γερμανική Ευρώπη αποδόθηκε με μια λέξη που εκστόμισε ο Γάλλος υπουργός οικονομικών κατά το τελευταίο Eurogroup ο Μπουρνο Λεμέρ .
Τσίρκο απεκάλεσε τη Σύνοδο των υπουργών οικονομικών της ευρωπαϊκής ένωσης!
Απέναντι στον κορονοϊό εμφανίζονται τόσο μικροί. Μικροί και μικρόνοες…
Και  «η μικρή Ελλάς…»
Δυστυχώς δεν πρωταγωνιστεί παρότι έχει κάθε λόγο. Σύμφωνοι αλλά σιωπηρώς και όχι μεγαλοφώνως παρότι γνωρίζει ο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πως δεν υπάρχει καμιά άλλη σοβαρή, επαρκής και αποτελεσματική πρόταση που μπορεί να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή κρίση που ζούμε και θα ζήσουμε αυτούς τους δύσκολους μήνες.
Είναι το μόνο οικονομικό εργαλείο που μπορεί να κρατήσει όρθιες τις παραγωγικές τάξεις ζωντανές τις επιχειρήσεις και τις θέσεις εργασίας .
Είναι η μόνη θεραπεία για να κρατήσει τις λαϊκές οικογένειες και τη Πατρίδα στο δρόμο της προκοπής και της ευημερίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει στα χέρια του ως όπλο,απέναντι στη Γερμανία και τους δορυφόρους της που στυλώνουν τα πόδια, το βέτο που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξασφάλισε με την είσοδο μας στην ΕΟΚ για τέτοιες μοναδικές εξαιρετικές συνεδριάσεις !!!
Για ιστορικές στιγμές όπως τώρα, που η άρνηση της Γερμανίας των Μέρκελ-Σόιμπλε, δοκιμάζει τα θεμέλια της Ενωμένης Ευρώπης και που ταυτόχρονα όμως  «γραδάρει» και τα αντανακλαστικά των εταίρων στην επικών διαστάσεων οικονομική κρίση που έρχεται!
Η αμοιβαίο ποίηση του χρέους είναι προς το συμφέρον όλων.  Η αμοιβαιοποίηση του χρέους είναι προς το συμφέρον όλων.
Μόνον αυτή η πολιτική απόφαση  μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ύφεση, με τους τεράστιους όγκους κεφαλαίων  που θα φέρει και θα ρίξει στην οικονομία των χωρών του νότου και μάλιστα με χαμηλότατα επιτόκια.
Διαφορετικά…
«Κλαψτα κι’ αστα.»…και  «ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!»
Γιατί τότε δεν θα υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα υπάρχει μία Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Και αν από αυτόν τον «Γ’ παγκόσμιο πόλεμο» βγει κερδισμένη η Γερμανία, τότε… χαλάλι της.
Θα σημαίνει ότι οι λαοί, ιδιαίτερα των χωρών του Νότου, είναι ιδανικοί αυτόχειρες.
Οπότε τι να πας από κορωνοιό, τι από… εγκεφαλικό το ίδιο θα είναι. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα έχει συμφέρον να πάρει το μονοπάτι που οδηγεί στην οχύρωση του Κράτους – Έθνους.
Μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας, αν δεν είμαστε δεδομένοι και προβλέψιμοι. Αρκεί όλο το σύστημα κατανοήσει ότι τώρα είναι η ώρα για να αγωνισθούμε για μία νέα Ελλάδα και μία νέα Ευρώπη της κοινωνικής στοργής.