Γράφει η Δρ. Τζούλια Μισιτζή

Πριν κάποια χρόνια θυμάμαι έντονα τους γονείς μου να έχουν ξεκαρδιστεί. Φώναζαν από τα γέλια. Δεν ήξερα γιατί γελούσαν, αλλά ήθελα να συμμετέχω κι εγώ. Ήθελα να πάρω μέρος κι εγώ σε αυτό, και γέλαγα βλέποντας τους. Εκείνη τη στιγμή, δεν καταλάβαινα το αστείο. Με ενδιέφερε μόνο το γέλιο. Σε πολλούς από εμάς έχει συμβεί μια παρόμοια ιστορία…

Υπάρχουν νευροβιολογικές ενδείξεις που μας κάνουν να εικάζουμε ότι πιθανόν υπάρχουν δύο είδη γέλιου.  Το ασυγκράτητο, ακούσιο γέλιο, όπως αυτό των γονιών μου, φαίνεται ότι έχει διαφορετική βάση από το ευγενικό, κοινωνικό γέλιο, το οποίο είναι μέρος της επικοινωνιακής πράξης της συναναστροφής ενός ανθρώπου. Αυτό το επιλέγουμε να το κάνουμε. Κατά την εξέλιξη, λοιπόν αναπτύξαμε δύο τρόπους παραγωγής γέλιου.

Όταν γελάμε, αυτό μας δίνει πρόσβαση σε ένα πανάρχαιο σύστημα το οποίο έχει εξελιχθεί ώστε να δημιουργεί κοινωνικούς δεσμούς, να ελέγχει συναισθήματα, και να μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα.

Συνοπτικά, η αντίληψη του κωμικού είναι μια πολύπλοκη γνωστική λειτουργία που προϋποθέτει τη συμμετοχή του μετωπιαίου και του κροταφικού λοβού και των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου, για τα γλωσσικά στοιχεία του αστείου, ενώ η συναισθηματική κινητοποίηση και η αισθητική απόλαυση προϋποθέτουν την ενεργοποίηση του συστήματος ανταμοιβής, στο μεταιχμιακό σύστημα. Γνωρίζουμε σήμερα ότι το μεταιχμιακό σύστημα αποτελεί κομβικό σημείο για την «παραγωγή» του γέλιου. Ανεξάρτητα από το είδος της διέγερσης, η οποία μπορεί να ενεργοποιεί διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου, όλα τα νευρωνικά κυκλώματα φθάνουν κάποια στιγμή στο μεταιχμιακό σύστημα το οποίο «αποφασίζει» για την ταυτότητα του γέλιου μας.

Ποια επίδραση έχει όμως το γέλιο στον οργανισμό μας:

Σύμφωνα με πρόσφατα ευρήματα, μια σειρά γεγονότα λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο ώστε να νιώσουμε χαλαρωμένοι ύστερα από ένα καλό γέλιο: αρχικώς εκλύονται κατεχολαμίνες, νευροδιαβιβαστές που συνήθως απελευθερώνονται προκειμένου να επιτρέψουν στον οργανισμό να αντιδράσει άμεσα σε έναν πιθανό κίνδυνο. Οι κατεχολαμίνες αυξάνουν την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο και στους μυς, μειώνουν το αίσθημα της κούρασης και δημιουργούν ένα αίσθημα ευφορίας. Το αίσθημα της ευφορίας μας προδιαθέτει να ξαναγελάσουμε και όταν γελάμε συχνά αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών, φυσικών μορφινών οι οποίες έχουν αναλγητική και χαλαρωτική δράση.

  • Το γέλιο έχει θετικές φυσιολογικές επιδράσεις, όπως η μείωση της επινεφρίνης και της κορτιζόλης και η αύξηση της ενεργοποίησης του συστήματος ντοπαμινεργικής ανταμοιβής.
  • Μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών του στρες μειώνει την αρτηριακή πίεση και ενισχύει την αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού.
  • Το γέλιο αυξάνει την παραγωγή ενδορφινών από τον εγκέφαλο. Οι ενδορφίνες, οι φυσικές ουσίες ευεξίας δρουν παράλληλα στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά και ως φυσικά παυσίπονα.
  • Αυξάνει την έκκριση ανοσοσφαιρίνης Α (αντίσωμα που απελευθερώνεται από τους σιελογόνους αδένες) με αποτέλεσμα την καταπολέμηση των λοιμώξεων που διεισδύουν μέσα από το στόμα και τη μύτη.
  • Οι σπασμοί που προκαλούνται στη κοιλιά μας από τα γέλια δημιουργούν ένα τύπο εσωτερικού μασάζ που βελτιώνει τη ροή του αίματος στα εσωτερικά μας όργανα και ενισχύει τους κοιλιακούς μυς.
  • Το γέλιο  επηρεάζει τη φυσική θερμοκρασία, την αρτηριακή πίεση, την ικανότητα των πνευμόνων, τον καρδιακό ρυθμό, τους μυς στο μυοσκελετικό σύστημα και τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, οπότε μπορεί να έχει συνολική επίδραση στην προαγωγή της υγείας 

Γελάστε! Το γέλιο είναι ένα φυσικό φάρμακο. Πειραματηστείτε! Δεν χρειάζεται να είστε χαρούμενοι ή να λέτε ωραία αστεία για να γελάσετε. Ξεκινάτε να γελάτε προσποιητά και στη συνέχεια βλέποντας ο ένας τον άλλον το γέλιο γίνεται αυθόρμητο. Ο εγκέφαλος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το προσποιητό από το αυθόρμητο γέλιο κατά συνέπεια τα οφέλη θα είναι πολλά!

Πηγη: healthyvoice.gr