Επειδή πλησιάζουν τα εγκαίνια του “περίφημου” τζαμιού της Αθήνας, που κτίστηκε “αθόρυβα” σε ιδιοκτησία του Πολεμικού Ναυτικού κάτω από την κάλυψη του σάπιου πολιτικού κατεστημένου της Χώρας μας, θεώρησα σκόπιμο αντί άλλου σχολίου να αναδημοσιεύσω ένα σχετικό κείμενο που μου γνωστοποίησε ένας πολύτιμος και σοφός σύμβουλός μου.
Το κείμενο, παρότι χρησιμοποιεί ορισμένες εκφράσεις που δεν με εκφράζουν, είναι έξυπνο και αρκετά ενδιαφέρον. Φέρεται να είναι γραμμένο από τον John Kenneth “Jiggs” McDonald, αθλητικό παρουσιαστή του NHL, βραβευμένο με το Foster Hewitt Memorial Award από το Hockey Hall of Fame, ωστόσο πρόκειται για την ιδέα του Greg Gutfeld, που εξέφρασε σε τηλεοπτική συζήτηση με τον στην εκπομπή “Red Eye” και μεταδόθηκε από το Fox News Channel στις 10 August του 2010.
«Είμαι πραγματικά μπερδεμένος το ότι τόσοι πολλοί από τους φίλους μου είναι ενάντια στο κτίσιμο ενός άλλου τζαμιού στο Toronto. Νομίζω ότι στόχος του κάθε πολίτη θα πρέπει να είναι η ανεκτικότητα ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Έτσι, θα πρέπει να επιτραπεί το κτίσιμο ενός τζαμιού προκειμένου να δείξουμε την ανεκτικότητα μας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνω επίσης να ανοίξουν δύο νυχτερινά κέντρα διασκέδασης δίπλα στο τζαμί. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία στους μουσουλμάνους να δείξουν και αυτοί μέσα από το τζαμί τους την δική τους ανεκτικότητα. Το ένα κέντρο θα είναι για gay άνδρες και θα ονομάζεται “Turban Cowboy”, ενώ το άλλο θα έχει γυμνόστηθες χορεύτριες και θα ονομάζεται “You Mecca Me Hot”. Στην δίπλα πόρτα θα υπάρχει να είναι ένα κρεοπωλείο που θα ειδικεύεται στο χοιρινό, και δίπλα σε αυτό ένα εστιατόριο barbecue με χοιρινό σε ανοιχτό λάκκο, που θα ονομάζεται “τα παϊδάκια του Ιράκ”.
Απέναντι θα μπορούσε να ανοίξει ένα κατάστημα εσωρούχων που θα ονομάζεται” Η Victoria δεν κρατά τίποτε μυστικό” και στην βιτρίνα θα υπήρχαν εντυπωσιακά μοντέλα που θα επιδείκνυαν τα κάλλη τους. Δίπλα στο κατάστημα εσωρούχων θα είναι ένα κατάστημα για ενήλικες που θα ονομάζεται “γνωρίζοντας το Koranal” και το όνομά του θα αναβοσβήνει με φώτα νέον, ενώ ακριβώς δίπλα θα υπάρχει μία κάβα που θα ονομάζεται Morehammered.
Όλα αυτά θα ενθάρρυναν τους μουσουλμάνους να επιδείξουν την ανοχή που απαιτούν από εμάς, οπότε το θέμα του τζαμιού τους δεν θα αποτελούσε πρόβλημα για τους άλλους. Ναι, πρέπει να προωθήσουμε την ανοχή και εσείς από την πλευρά σας μπορείτε να προωθήσετε το θέμα. Αν δεν γελάτε ή χαμογελάτε σε αυτό το σημείο … είτε μόλις ξυπνήσατε, ή είναι μεσάνυχτα στην όαση και ώρα να βάλετε την καμήλα σας για ύπνο!!!».
Το κείμενο συνόδευε και μία παρατήρηση, προφανώς του αρχικού αποστολέα, που σημείωνε εύστοχα:
«Οι μουσουλμάνοι “κουβαλιούνται” στις χώρες μας γιατί ΔΕΝ είναι:
ευχαριστημένοι στη Γάζα…
ευχαριστημένοι στην Αίγυπτο…
ευχαριστημένοι στη Λιβύη…
ευχαριστημένοι στο Μαρόκο…
ευχαριστημένοι με το Ιράν…
ευχαριστημένοι στο Ιράκ…
ευχαριστημένοι στην Υεμένη…
ευχαριστημένοι στο Αφγανιστάν…
ευχαριστημένοι με το Πακιστάν…
ευχαριστημένοι στη Συρία…
ευχαριστημένοι με τον Λίβανο…
Είναι όμως χαρούμενοι:
Είναι χαρούμενοι στην Αυστραλία…
Είναι χαρούμενοι στον Καναδά…
Είναι χαρούμενοι στην Αγγλία…
Είναι χαρούμενοι στη Γαλλία…
Είναι χαρούμενοι στην Ιταλία…
Είναι χαρούμενοι στη Γερμανία…
Είναι χαρούμενοι στη Σουηδία…
Είναι χαρούμενοι στις ΗΠΑ…
Είναι χαρούμενοι στη Νορβηγία…
Είναι χαρούμενοι στην Ολλανδία…
Είναι χαρούμενοι στη Δανία…
Είναι χαρούμενοι στην Ελλάδα…
Βασικά, είναι χαρούμενοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική και δυστυχισμένοι σε κάθε χώρα που είναι!
Και φυσικά δεν κατηγορούν ούτε τo Ισλάμ, ούτε την ηγεσία τους, ούτε τον εαυτό τους. Κατηγορούν τις χώρες στις οποίες είναι ευτυχισμένοι(!) και θέλουν να τις αλλάξουν να τις κάνουν σαν τις χώρες από τις οποίες μας κουβαλήθηκαν (!!!)
Με συγχωρείτε, αλλά πόσο διεστραμμένος μπορεί να είναι κάποιος δεν μπορούσα να το φανταστώ».
Συγχωρέστε μου την αναπαραγωγή “σκληρών” εκφράσεων, αλλά, δυστυχώς, πολύ πιο σκληρή είναι η παράλογη πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά!
Του Μ. Βολουδάκη
