Τα τελικά αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών της Κυριακής διαμορφώθηκαν ως εξής: ο Μακρόν συγκέντρωσε το 23,75% των ψήφων και η Λεπέν 21,53%, ενώ ακολουθούν ο Φρανσουά Φιγιόν με 19,91% και ο Ζαν – Λυκ Μελανσόν με 19,64%. Στον δεύτερο γύρο θα αναμετρηθούν η Λεπέν με τον Μακρόν και κατα πάσα πιθανότητα ο Μακρόν θα είναι ο νικητής. Κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων υπήρχαν στιγμές που εναλλάσσονταν η πρωτιά μέχρι την τελική επικράτηση του κεντρώου Μακρόν έναντι της “ακροδεξιάς” Λεπέν.
Όπως και στις περιπτώσεις Βίλντερς και Τράμπ, το σύστημα έβαλε πανταχόθεν με κάθε μέσο, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης, εναντίον εκείνων, που εξέφραζαν αντίθετη άποψη από το “πολιτικώς Ορθόν”. Οι πολίτες της Γαλλίας,εμφανώς φοβισμένοι με τον κίνδυνο της αποχώρησης από την Ευρώπη δεν έδωσαν στη Λεπέν τη δύναμη που θα έπρεπε για να επιτύχει έναν ακόμη θρίαμβο, αυτόν της πρωτιάς την Κυριακή. Η πόλωση για το “όνειρο” της Ευρώπης κυριάρχησε, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Σίγουρα, οι περισσότεροι από εμάς δεν περιμέναμε ότι η Λεπέν θα καταφέρει να κερδίσει στον δεύτερο γύρο αλλά ευελπιστούσαμε να βγει πρώτη ούτως ώστε να δοθεί ηχηρότερο μήνυμα. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβη αλλά τα συμπεράσματα είναι άκρως ενθαρρυντικά για τις θέσεις μας μέσα στην Ευρώπη και όχι μόνον. Το γεγονός ότι ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο στη Γαλλία είτε δεξιά, είτε κέντρο, είτε ακόμη και εν μέρει η αριστερά, συσπειρώθηκε γύρω από τον Μακρόν, από τα πρώτα δέκα λεπτά της ανακοίνωσης των exit poll(ούτε καν τα επίσημα αποτελεσμάτα δεν περίμεναν) δείχνει το μέγεθος του φόβου τους για την καταστροφή του παλαιοκομματικού και παλαιοπολιτικού τους εκτρώματος. Η συσπείρωση δεν είχε να κάνει με το πρόσωπο του Μακρόν, αλλά με το να μην ανέβει κι άλλο η Λεπέν. Ακόμη και κάποιος κλόουν να ήταν στη θέση του Μακρόν, πάλι τον κλόουν θα επέλεγαν, οτιδήποτε αρκεί να μην είναι η Λεπέν….
Από αυτήν την άποψη η Λεπέν όχι απλώς νίκησε, θριάμβευσε στις προεδρικές εκλογές. Πιθανότατα να ηττηθεί στον δεύτερο γύρο, αλλά η ατζέντα και οι θέσεις μας είναι ήδη νικητές.
Κατάφερε να επιβάλλει τον εθνικό και πατριωτικό πολιτικό διάλογο γύρω από θέματα που όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι είχαν σχεδόν ταυτόσημες θέσεις και να τους αναγκάσει να στραφούν σε πιο πατριωτικές θέσεις, έστω και φαινομενικά. Αυτό και μόνο είναι η μεγαλύτερη νίκη για εμάς. Όπως και στην περίπτωση Βίλντερς, το σύστημα υιοθέτησε κάποιες από τις βασικές του θέσεις, όπως πχ για περιορισμό των αλλοεθνών ορδών κτλ, έτσι και στη Γαλλία οι συστημικοί πολιτικάντηδες υιοθέτησαν πολλές, έστω και κεκαλυμμένα, από τις πατριωτικές θέσεις της Λεπέν. Οι πατριωτικές, ευρωσκεπτιστικτές και αντίθετες, στο μέχρι πρότινος, κυρίαρχο πολιτικό κατεστημένο από τα τάρταρα των μονοψήφιων ποσοστών, έφθασαν να απειλούν με αξιώσεις την αυτοκρατορία του “πολιτικώς ορθού ” και να επιβάλλουν το δίκαιό τους.
Η αρχή έγινε, όταν το σύστημα θα φθάσει στο σημείο να αναγκάζεται να επιβάλλει πολιτικές πατριωτικές και εθνικές για να μη χάσει τα κεκτημένα του, τότε θα έχουμε ήδη κερδίσει ακόμη και ας μην είμαστε στην εξουσία. Ο φόβος τους για την “ακροδεξιά” θα τους κάνει ακροδεξιούς και τότε ο κόσμος θα επιλέξει του γνήσιους “ακραίους” και όχι το κακέκτυπο αυτών….
