Πᾶνε 7 μῆνες πού ξεκίνησε μιά πρωτοφανής δίωξη στό ΔΠΘ ἐναντίον τοῦ καθηγητῆ τοῦ Τμήματος Ἠλεκτρολόγων Μηχανικῶν & Μηχανικῶν Ὑπολογιστῶν, Βασίλη Τσαουσίδη. Μιά δίωξη γιά …ἐξαπάτηση τῆς ΕΕ, μετά τήν μηνυτήρια ἀναφορά τοῦ πρύτανη Θ. Καραμπίνη, χωρίς κἄν στάδιο προανάκρισης!
Πῶς ὑποτίθεται ὅτι συνέβη τό “ἔγκλημα”; Ὅλα ξεκινοῦν μέ τό πρόγραμμα «Spice: Space Internetworking Center» πού χρηματοδοτήθηκε ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἐπιτροπή μέ 1.300.000 εὐρώ καί εἶχε ἐπιστημονικό ὑπεύθυνο τόν κ. Τσαουσίδη. Σήμερα δέν θά μποῦμε στήν οὐσία τῶν κατηγοριῶν καί τῶν μεθοδεύσεων ἀλλά θά ποῦμε λίγα λόγια μέ τόν ἴδιο τόν καθηγητή γιά τήν ἀκαδημαϊκή του πορεία καί γιά τήν ἐπιστημονική ἀξία τοῦ προγράμματος.
“Α”: – Κύριε Τσαουσίδη, να πούμε δυο λόγια για το πρόγραμμα SPICE που αποτέλεσε την αφορμή της δίωξης;
Β.Τ.: – Πρέπει πρώτα να διευκρινίσουμε ότι δεν πρόκειται για ένα πρόγραμμα – επιδότηση σαν αυτά του ΕΣΠΑ, το οποίο έρχεται ούτως ή άλλως στη χώρα μας και διανέμεται, αλλά για πρόγραμμα άκρως ανταγωνιστικό, στο οποίο μπαίνει μόνο το 3% των διεκδικητών από όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Έρχεται απευθείας από την ΕΕ και ελέγχεται επίσης από αυτήν, ανήκει δε στο 7ο Πρόγραμμα – Πλαίσιο (FP7 Research Potential). Δίνει την δυνατότητα στους ερευνητές που έχουν αποδείξει αριστεία να αναπτύξουν την έρευνά τους σε οποιοδήποτε πεδίο κατά βούληση.
Το SPICE ήταν το μεγαλύτερο ανταγωνιστικό ερευνητικό έργο στην ιστορία του Δημοκριτείου και από την άποψη αυτή είναι τραγικό να το καταγγέλλει το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Αφορά την Διαστημική Διαδικτύωση, όπου θέλαμε να δώσουμε το θεωρητικό πλαίσιο για την εφαρμογή της Διαδικτύωσης στο Διάστημα. Αυτό που προσπαθούμε, σε συνεργασία με την ESA και την NASA είναι να επικοινωνείς στο Διάστημα όχι μόνο σε ευθεία γραμμή (line of sight) όπως σήμερα αλλά και μέσω τεθλασμένης, όπως γίνεται στο Διαδίκτυο. Μάλιστα το ΔΠΘ υλοποίησε 3 πρότυπα επικοινωνίας και αυτή τη στιγμή τρέχουν τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
“Α”: – Αν δεν κάνω λάθος έχετε έναν ρόλο μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της NASA. Πώς προέκυψε μία τέτοια θέση;
Β.Τ.: – Ήμουν ο εκπρόσωπος της ESA στην Επιτροπή Προτύπων, μετείχα δηλαδή εκεί όπου αποφασίζεται το πώς πρέπει να αναπτύσσονται οι επικοινωνίες. Όταν ήρθα εδώ, δεν υπήρχε στην Ευρώπη πολλή τεχνογνωσία πάνω σ’ αυτά τα πρωτόκολλα οπότε η ESA με προσκάλεσε να συμμετέχω στην Επιτροπή της.
“Α”: – Ερχόμενος στην Ξάνθη από τις ΗΠΑ, όπου διδάσκατε, ποια ήταν η εντύπωση που σας έκανε το ελληνικό Πανεπιστήμιο και ειδικά το δικό μας;
Β.Τ.: – Ένα πρώτο ήταν ότι το Πανεπιστήμιο βασίζεται κατά πολύ σε δικούς του αποφοίτους. Αυτό έξω το αποφεύγουν συστηματικά γιατί αφενός αποδυναμώνονται τα επιστημονικά πεδία κι αφετέρου την ώρα της κρίσης λειτουργούν ως ομάδες. Θυμάμαι στο ΜΙΤ υπήρχε καθηγήτρια – απόφοιτή του που βραβεύτηκε για την καλύτερη διατριβή και για να την προσλάβει υπήρξαν τεράστιες αντιδράσεις. Αυτά στο καλύτερο πανεπιστήμιο και για την καλύτερη διατριβή της Αμερικής!
Επίσης υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την διοίκηση. Πότε θα ασχοληθούν με τα εκπαιδευτικά και τα ερευνητικά τους καθήκοντα; Στην Αμερική η προεδρία ενός Τμήματος είναι αγγαρεία που όλοι προσπαθούν να αποφύγουν, εδώ γίνεται το ακριβώς αντίθετο.
“Α”: – Φαντάζομαι ότι προβήκατε σε ενέργειες που θα έφερναν στο Δημοκρίτειο κάτι από την αμερικανική σας εμπειρία…
Β.Τ.: – Πρώτα πρώτα ο ερευνητικός προσανατολισμός. Το γράφει και η έκθεση των αξιολογητών πως τα μόνα ερευνητικά σεμινάρια έγιναν στα πλαίσια του SPICE. Επίσης έπαιρνα πάντα μόνο φοιτητές που χρηματοδοτούσα μέσω των προγραμμάτων, καθώς το θεωρώ υποχρέωσή μου όταν δεσμεύω ένα φοιτητή για 4-5 χρόνια να του εξασφαλίζω χρηματοδότηση ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί στην έρευνα. Κι ας προσθέσουμε ότι σε όσα έργα έφερα, ύψους άνω των 3.500.000 για το ΔΠΘ, δεν απασχολήθηκε ποτέ κανένας συγγενής ή φίλος μου, παρότι είχα όλη την ευχέρεια να το κάνω σε ένα πανεπιστήμιο όπου η συγγένεια είναι εξαιρετικά συνήθης για πρόσωπα διαφόρων θέσεων.
“Α”: – Υπάρχουν μετρήσιμα αποτελέσματα από όσα κάνατε;
Β.Τ.: – Αν μιλάμε για το SPICE, τα γράψανε στην επιστολή τους οι καθηγητές της Επιστημονικής του Επιτροπής (Αθανασιάδης, Ευφραιμίδης, Καράκος, Κάτος): χρηματοδοτήθηκαν 32 επιστήμονες, προσκλήθηκαν 18 διακεκριμένοι ομιλητές, οργανώθηκαν 61 σεμινάρια, αγοράστηκε εξοπλισμός αξίας 265.000 ευρώ, έγιναν 32 επιστημονικές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια, 6 επισκέψεις μεγάλης διάρκειας ερευνητών και άνω των 10 keynote ομιλίες σε ιδρύματα εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένων των ΜΙΤ, NASA-JPL και Cambridge University. Αλλά και γενικότερα έδωσα 12 διατριβές, έχουμε διδάκτορά μας καθηγητή στο UCL…
“Α”: – Εμείς, όντας έξω από το Πανεπιστήμιο, τρομάζουμε στο άκουσμα όσων συμβαίνουν στο εσωτερικό του. Πώς μπορεί ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος να αποδώσει σε ένα τέτοιο κλίμα;
Β.Τ.: – Δεν μπορεί. Χρειάζονται παρεμβάσεις που θα επιτρέψουν στο ΔΠΘ να λειτουργήσει με ακαδημαϊκότητα η οποία σήμερα λείπει, γιαυτό και η τεράστια τάση φυγής του ερευνητικού προσωπικού. Και καθώς φεύγουν όσοι είναι επιστημονικά αξιόπιστοι και επίκαιροι και επομένως μπορούν να φύγουν, αυτό είναι ό,τι χειρότερο.
“Α”:- Ευχαριστούμε θερμά και καλή επιτυχία!
