Η ιστορία του τετραπληγικού Παναγιώτη Δεληγιάννη που έφτασε στην κορυφή του Σμόλικα

Αυτή είναι η ιστορία είναι διαφορετική. Είναι η ιστορία της εκδρομής μιας παρέας.

Ο Κωσταντίνος, ένας πρώην επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, γνωρίζεται σε ένα τραπέζι γάμου με τον Παναγιώτη και γίνονται φίλοι. Είναι ένας αθλητικός τύπος που του αρέσουν οι εκδρομές και έπειτα από λίγο καιρό προτείνει στον Παναγιώτη να ανέβουν ένα Σαββατοκύριακο στο δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας. Ο Παναγιώτης, αν και ενθουσιάζεται με την ιδέα, θεωρεί ότι είναι ανέφικτο για αυτόν. Ο λόγος; Γεννήθηκε τετραπληγικός…

Όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο, γιατί ο Κωνσταντίνος έστησε την ομάδα, οργάνωσε την αποστολή και ανέβασε τον τετραπληγικό φίλο του στον Σμόλικα, μεταφέροντάς τον στην πλάτη του.

Ο Κωνσταντίνος και οι φίλοι του δεν επεδίωκαν ένα ρεκόρ ούτε λίγα λεπτά δημοσιότητας, όμως μέσα από την ιστορία τους κατάφεραν να υπενθυμίσουν σε όλους ότι η κοινωνία είναι αυτή που καθιστά ανάπηρους τους ανθρώπους με σωματικές βλάβες. Όχι, γιατί αμφισβητείται η βιολογική όψη της αναπηρίας, αλλά ο τρόπος αντίληψης της έννοιας αυτής.

Η αναπηρία είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Αποτελεί το παράγωγο πολλαπλών φυσικών και συμπεριφορικών εμποδίων που υπάρχουν στην ίδια την κοινωνία και δεν είναι ένα από τα πολλαπλά χαρακτηριστικά ενός και μόνο ατόμου ή μίας ομάδας.

Όσοι περισσότεροι γίνουμε «Κωνσταντίνοι» και βάλουμε πλάτη στους «Παναγιώτηδες», τόσο λιγότερο ανάπηρη θα είναι και η κοινωνία μας.

«- Όταν ακούς ανθρώπους που δεν είναι ανάπηροι και στυλώνουν τα πόδια, σκύβουν το κεφάλι στις δυσκολίες τι σκέφτεσαι, τι λες;

– Κύριε Γιάννη, δεν τους αδικώ. Δεν τους αδικώ γιατί ο καθένας μας έχει τα δικά του προβλήματα και τη δική του αγωνία. Δηλαδή το θεωρώ εγωιστικό να πω “α, εγώ, εγώ, κοίτα εμένα που έχω αυτές τις δυσκολίες άρα εσύ είσαι μια χαρά και είσαι καλά”. Ο καθένας έχει τα βάσανά του, για όλους τους ανθρώπους. Είτε είσαι ανάπηρος είτε όχι, είναι ένας αγώνας για όλους μας.

Τα λόγια του τετραπληγικού Παναγιώτη που τον ανέβασε ο Κωνσταντίνος στην κορυφή του Σμόλικα μεταφέροντας τον στην πλάτη του».