To 1970 μόνο το 56% των παιδιών με καρκίνο επιβίωναν. Σήμερα το ποσοστό ξεπερνά το 80%. Ας ελπίσουμε σε ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά στο άμεσο μέλλον αλλά και σε ανθρώπους που στηρίζουν με κάθε τρόπο, ψυχικά, σωματικά και οικονομικά!
Γράφει η Δρ. Τζούλια Μισιτζή
Τι προκαλεί όμως καρκίνο στα παιδιά;
Ο καρκίνος εμφανίζεται σε άτομα όλων των ηλικιών και μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Ξεκινά με γενετική αλλαγή σε μεμονωμένα κύτταρα, τα οποία στη συνέχεια αναπτύσσονται σε μάζα (ή όγκο), η οποία εισβάλλει σε άλλα μέρη του σώματος και προκαλεί βλάβη και θάνατο εάν δεν αντιμετωπιστεί. Σε αντίθεση με τον καρκίνο στους ενήλικες, η συντριπτική πλειονότητα των παιδικών καρκίνων δεν έχει γνωστή αιτία. Πολλές μελέτες έχουν προσπαθήσει να εντοπίσουν τα αίτια του παιδικού καρκίνου, αλλά πολύ λίγοι καρκίνοι στα παιδιά προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες ή παράγοντες του τρόπου ζωής. Οι προσπάθειες πρόληψης του καρκίνου στα παιδιά θα πρέπει να επικεντρωθούν σε συμπεριφορές που θα αποτρέψουν το παιδί από το να αναπτύξει προληπτικά καρκίνο ως ενήλικας.
Ορισμένες χρόνιες λοιμώξεις, όπως ο HIV, ο ιός Epstein-Barr και η ελονοσία, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για καρκίνο στην παιδική ηλικία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικές στις χώρες με χαμηλό ποσοστό φτώχειας και φτώχειας. Άλλες λοιμώξεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός παιδιού να αναπτύξει καρκίνο ως ενήλικας, γι’ αυτό είναι σημαντικό να εμβολιάζεται (κατά της ηπατίτιδας Β για την πρόληψη του καρκίνου του ήπατος και κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας) και να επιδιώκει άλλες μεθόδους, όπως η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία των χρόνιων λοιμώξεων που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.
Τα σημερινά δεδομένα δείχνουν ότι περίπου το 10% όλων των παιδιών με καρκίνο έχουν προδιάθεση λόγω γενετικών παραγόντων [5]. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον εντοπισμό των παραγόντων που επηρεάζουν την ανάπτυξη καρκίνου στα παιδιά.
Κάθε χρόνο, περίπου 400 000 παιδιά και έφηβοι ηλικίας 0-19 ετών αναπτύσσουν καρκίνο.
Οι πιο συνηθισμένοι τύποι παιδικών καρκίνων περιλαμβάνουν λευχαιμίες, καρκίνους του εγκεφάλου, λεμφώματα και συμπαγείς όγκους, όπως το νευροβλάστωμα και οι όγκοι του Wilms.
Στις χώρες υψηλού εισοδήματος, όπου οι ολοκληρωμένες υπηρεσίες είναι γενικά προσβάσιμες, πάνω από το 80% των παιδιών με καρκίνο θεραπεύονται. Στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (LMIC), θεραπεύεται λιγότερο από το 30%.
Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας δεν μπορεί γενικά να προληφθεί ή να εντοπιστεί μέσω του προσυμπτωματικού ελέγχου.
Οι περισσότεροι παιδικοί καρκίνοι μπορούν να θεραπευτούν με γενόσημα φάρμακα και άλλες μορφές θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης και της ακτινοθεραπείας. Η θεραπεία του παιδικού καρκίνου μπορεί να είναι οικονομικά αποδοτική σε όλα τα εισοδηματικά περιβάλλοντα.
Οι αναπόφευκτοι θάνατοι από καρκίνο της παιδικής ηλικίας στις χώρες με χαμηλό ποσοστό φτώχειας και φτώχειας οφείλονται στην έλλειψη διάγνωσης, στη λανθασμένη διάγνωση ή στην καθυστερημένη διάγνωση, στα εμπόδια πρόσβασης στη φροντίδα, στην εγκατάλειψη της θεραπείας, στον θάνατο από τοξικότητα και στην υποτροπή.
Μόνο το 29% των χωρών με χαμηλό εισόδημα αναφέρει ότι τα φάρμακα για τον καρκίνο είναι γενικά διαθέσιμα στον πληθυσμό τους σε σύγκριση με το 96% των χωρών με υψηλό εισόδημα.
Πηγη: healthyvoice.gr
