Με το Μνημόνιο κάποιοι κύριοι επιχειρούν να σκάψουν τον λάκκο του Ελληνισμού, αλλά στο τέλος, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία του ιστορικού παρελθόντος μας, θα πέσουν οι ίδιοι μέσα!.. Έτσι κι αλλιώς Μνημόνιο και Μνήμα έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα και την ίδια σχεδόν εννοιολογική σημασία, αφού η λέξη μνημόνιο σημαίνει και νεκροταφείο!!..
.jpg)
ΠΟΣΟ επίκαιρα είναι ορισμένα σχόλιά μας!.. Πριν 6 χρόνια ακριβώς, το 2011, είχαμε γράψει ένα σχόλιο για τις αρνητικές επιπτώσεις του Μνημονίου. Τίτλος του άρθρου: «Αυτός που σκάβει το λάκκο του αλλουνού…». Αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε, διότι πέραν των άλλων ο όρος Μνημόνιο έχει και… γραμματολογική σημασία! Το σχόλιο είχε ως εξής:
«Ποιος θα το πίστευε!… Κι όμως είναι αλήθεια!… Και το ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων των Ελλήνων είναι το εξής:
–Καλά, οι κύριοι αυτοί, που επεξεργάστηκαν το Μνημόνιο, αν δεν είναι εργολάβοι κηδειών μήπως είναι «υπόγειοι οικοδόμοι», δηλαδή … νεκροθάφτες;
Δεν ξέρει κανείς με όλα αυτά αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει!.. Αν θα πρέπει να πάρει στα σοβαρά τους κυβερνώντες ή να τους μουντζώνει με χέρια και με πόδια!
Θα μου πείτε: Όλοι αυτοί που βρίσκονται στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι … νεκροθάφτες;
Όχι, ασφαλώς!
Και το λέγω μετά λόγου γνώσεως, διότι υπάρχουν πολλοί και αξιόλογοι κυβερνητικοί παράγοντες οι οποίοι και τίμιοι είναι και ενάρετοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κ. Γιάννης Μαγκριώτης ο οποίος από σήμερα είναι και φίλος μας στο facebook! Αντιλαμβάνομαι, ασφαλώς, τη θέση τους και τους κατανοώ απόλυτα!
Ωστόσο, όμως, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους!.. Και πάνω απ’ όλα μιλάει η ίδια η ελληνική μας γλώσσα!
Η λέξη Μνημόνιο και Μνήμη έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα (μνή-μ-η < θ. μνη- τού μι-μνή-σκω + κατάλ. -η. Το -μ- τού τύπου αναλογικά προς τα μνήμα, μνήμων) (*)
.jpg)
Στη μεσαιωνική μας γλώσσα σημαίνει κάτι περίεργο!… Σημαίνει τελετή, που γίνεται για ανάμνηση προσώπου ή γεγονότος, εορτασμός επετείου, μνημόσυνο!
Όποιος δεν συνειδητοποίησε τι σημαίνει ο όρος Μνημόνιο, σημαίνει τάφος!.. Σημαίνει μνήμα (αυτός και ο λόγος που το μνημόνιο σημαίνει και μνημονείον)!..
Τι να κάνουμε τώρα; Και το γράφω με μία δόση «μαύρου χιούμορ»: Θα πάρουμε όλοι από μία …. τσάπα στο χέρι και θ’ αρχίζουμε να σκάβουμε λάκκους για τους κυβερνώντες; Λιγάκι χλωμό μου φαίνεται!..
Υπάρχει, όμως, μία λύση!.. Είναι αυτή που υιοθέτησε ο Μαυρογιαλούρος (πού είσαι σήμερα να δεις τα χειρότερα χάλια μας, αείμνηστε Λάμπρο Κωνσταντάρα!..) ή αυτή που έχουν ενστερνιστεί όλοι οι «Αγανακτισμένοι» έξω από τη Βουλή των Ελλήνων καθώς μουντζώνουν και φωνάζουν:
–Βρε ουστ από δω, νεκροθάφτες!… Όποιος σκάβει το λάκκο του αλλουνού στο τέλος πέφτει ο ίδιος μέσα, λέει μια παροιμία του λαού μας!
Κι ελπίζω να μη διαφωνεί κανένας, αφού μόνον έτσι ίσως ορισμένοι εθνοπατέρες μας ξυπνήσουν από το λήθαργο και βάλουν το εθνικό μας σκάφος στη σωστή του πλεύση ή πορεία!..»
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Τρίτη, 13 Ιουνίου 2017
(*) μνήμα
το (ΑΜ μνῆμα, Μ και μνῆμαν, Α δωρ. και αιολ. μνᾱμα)• οικοδόμημα ή ύψωμα προς τιμή νεκρού, τάφος, τύμβος (α. «το μονοπάτι μ’ έβγαλε σ’ ένα ρημοκλησσάκι, που ‘ταν τα μνήματα πολλά, πολλά κι αντρειωμένα», δημ. τραγούδι• β. «μνήματα ἐποίησαν ἐν πάσῃσι τῇσι πόλισι τῶν ἀποικίδων», Ηρόδ.• || (νεοελλ.-μσν.) (στον πληθ.) τα μνήματα• το νεκροταφείο• || (μσν.) (φρ.) «μνήμα Χριστού»• ο Πανάγιος Τάφος• || (αρχ.) 1. αντικείμενο για ανάμνηση προσώπου ή πράγματος («μνᾱμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἀέθλων»• Πίνδ.)• 2. φέρετρο, λάρνακα• 3. ανάθημα σε θεό• 4. (γενικά) μνεία, ανάμνηση, ενθύμηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μνη- τού μι-μνή-σκω* + κατάλ. -μα (για το -μ- της λ. πρβλ. μνήμων)].
