ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ…
Ξυπνήστε εκεί στο ΥΠΟΙΚ !!! Ποιος επιχειρηματίας που είναι με δεσμευμένο λογαριασμό ή απειλείται με κατάσχεση θα προτιμήσει πληρωμή μέσω POS ;;; Αντί να μαζέψετε τη φοροδιαφυγή θα την εκτινάξετε !!!
Μέχρι τώρα το βασικό “κόλπο” για να φοροδιαφεύγουν διάφοροι επιτήδειοι ήταν το γνωστό σε όλους μας “τόσα με απόδειξη, λιγότερα χωρίς απόδειξη”. Πλέον, στην εξίσωση μπαίνουν και τα POS.
Ως γνωστόν, εδώ και λίγες μέρες η χρήση POS είναι υποχρεωτική για πολλές επαγγελματικές κατηγορίες, κάτι που φυσικά σε πολλούς δεν αρέσει, αφού όχι μόνο η χρήση πλαστικού χρήματος εκμηδενίζει το περιθώριο ενός επαγγελματία να φοροδιαφύγει, αλλά και επιπλέον ο λογαριασμός με τον οποίο είναι συνδεδεμένο το POS δεν προστατεύεται από κατασχέσεις, και άρα μπορεί να πέσει στα “νύχια” της εφορίας ή του ΕΦΚΑ αν διαπιστωθούν οφειλές (κι ας είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση ότι ο λογαριασμός αυτός θα ήταν ακατάσχετος).
Τι κάνουν λοιπόν ορισμένοι επαγγελματίες για να αποφύγουν αυτόν τον “σκόπελο”; Πολύ απλά, προσφέρουν στους πελάτες τους χαμηλότερες τιμές αν δεχθούν να πληρώσουν με μετρητά, και φυσικά χωρίς απόδειξη, εξελίσσοντας ουσιαστικά το παλιό, δοκιμασμένο “κόλπο” για τις ανάγκες της εποχής.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα (που κάποιος “σφύριξε” στην εφορία) μίας επιχείρησης ενοικίασης δωματίων στην Αχαΐα, όπου για διαμονή 6 ημερών θα έπρεπε κανείς να πληρώσει το ποσό των 660 ευρώ. Όμως αν ο πελάτης δεχθεί να πληρώσει με μετρητά (και φυσικά χωρίς απόδειξη), τότε η τιμή κατρακυλά σχεδόν στο μισό: στα 360 ευρώ!
Όμως το φαινόμενο αυτό δεν περιορίζεται μόνο στον ξενοδοχειακό κλάδο: στην εφορία έχουν φτάσει και καταγγελίες για εστιατόρια και ταβέρνες που προτείνουν στους πελάτες τους να πληρώσουν με μετρητά, αντί για κάρτα, με κίνητρο μία έκπτωση της τάξεως του 25% (π.χ. 60 ευρώ αντί για 80).
Όλα αυτά, βέβαια, είναι συμπτώματα και της υπερφορολόγησης των επαγγελματιών, Για να φτάνει ένας ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στο σημείο να προσφέρει έκπτωση σχεδόν 50% στους πελάτες του που πληρώνουν με “μαύρα”, καταλαβαίνει κανείς πως αν ήταν απολύτως νόμιμος, τότε στην τσέπη του θα έμπαιναν πολύ λιγότερα από τα μισά. Είναι αυτό που λένε πολλοί επιχειρηματίες, ειδικά στον κλάδο της εστίασης, όταν πιάνονται στα “δίχτυα” των ελεγκτών: ότι είναι ζήτημα επιβίωσης η φοροδιαφυγή, γιατί αν ήταν απολύτως νόμιμοι, τότε θα έκλειναν τα μαγαζιά τους.
Προφανώς και δεν μπορεί αυτό να αποτελεί δικαιολογία για όλους, και προφανώς υπάρχουν και αυτοί που φοροδιαφεύγουν απλά επειδή έχουν στο… DNA τους την κομπίνα. Όμως θα πρέπει να βάλουμε και το στοιχείο αυτό στην εξίσωση, αν θέλουμε να ερμηνεύσουμε τέτοια φαινόμενα, πέρα από την αφοριστική λογική “όλοι είναι φοροφυγάδες”.
