Μια γυναίκα που γνώρισε τον μεγάλο πλούτο και τη μεγάλη φτώχεια. Που κοστολόγησε τον εαυτό της και δόθηκε με αντιπαροχή. Που εξαπάτησε και εξαπατήθηκε. Που εκδικήθηκε και την εκδικήθηκαν.
Μια γυναίκα αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας κοινωνίας που, βυθισμένη στα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης, αναζητά καινούργιους δρόμους μέσα από ξεχασμένες αξίες. Μια διαδρομή προς τη χαμένη αθωότητα.
Το μυθιστόρημα αρχίζει στην Ελλάδα του ’50, στα χωράφια του θεσσαλικού κάμπου, μεταναστεύει στην Αθήνα παρασυρμένο απ’ το ρεύμα της αστυφιλίας, για να μας ταξιδέψει μέσα στον χρόνο κάνοντας στάσεις στα ορόσημα της μεταπολεμικής Ελλάδας: στη χούντα, στη μεταπολίτευση, στην εποχή της πλαστής ευμάρειας, μέχρι να μας γυρίσει πίσω στο παρελθόν, στην Αλεξάνδρεια του 1938 και στο Παρίσι των τελευταίων δεκαετιών, ολοκληρώνοντας ένα παζλ που ξεκίνησε πολύ παλιά.