Διακριτές αποστάσεις από το σενάριο της Ν.Δ. περί σχεδίου της κυβέρνησης να επιβληθεί σε τυχόν λαϊκή εξέγερση μέσω του στρατού -σενάριο που απεργάστηκαν στο επιτελείο Μητσοτάκη στηριζόμενοι σε δηλώσεις το 2015 του Πάνου Καμμένου, σε συνδυασμό με τα γραφόμενα Βαρουφάκη- παίρνει ο αντιπρόεδρος του κόμματος Κ. Χατζηδάκης. Επιμένει πάντως πως το θέμα πρέπει να διερευνηθεί από εξεταστική επιτροπή, όπως επιμένει και στη διενέργεια πρόωρων εκλογών, διότι «το κόστος της παραμονής αυτής της κυβέρνησης είναι μεγαλύτερο από το κόστος της απομάκρυνσης».
• Η Ελλάδα βγήκε στις αγορές. Η Ν.Δ., παρότι φάνηκε να στηρίζει την «επιστροφή στην κανονικότητα», στη συνέχεια πέρασε στη σκληρή κριτική. Δεν είναι αυτό μια αντίφαση;
Τον ΣΥΡΙΖΑ τον αντιπολιτεύεται κυρίως η ίδια η πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές ήταν ήδη κάτι το οποίο είχε συμβεί το 2014. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχιζε στην ίδια γραμμή, τώρα θα ήμασταν σαν την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο. Θα είχαμε αποχαιρετήσει ήδη το μνημόνιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, δέσμιος δογματισμών και ιδεοληψιών, ακολούθησε μια πολιτική η οποία μας φόρτωσε δύο μνημόνια, 100 δισεκατομμύρια ευρώ και τα capital controls, τα οποία είναι ακόμη εδώ. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι με ένα τσουβάλι μέτρα, αυτή κυβέρνηση δεν έχει κατορθώσει να μας γυρίσει ούτε καν στο 2014!
• Γιάνης Βαρουφάκης. Μοιάζει ως αξιωματική αντιπολίτευση να υιοθετείτε πλήρως τα γραφόμενα και λεγόμενά του…
Ο κ. Βαρουφάκης ήταν από τις βασικές πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού και, όπως είπε ο κ. Τσίπρας, asset για την κυβέρνησή του. Ωστόσο, το πρώτο εξάμηνο του 2015, στο οποίο ο κ. Βαρουφάκης ήταν υπουργός Οικονομικών, κόστισε πανάκριβα στους Ελληνες πολίτες και θα συνεχίσει να κοστίζει στην ελληνική οικονομία για πολλά χρόνια.
Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί πως στο σύνολό της η κυβερνητική πλειοψηφία έχει ευθύνες για εκείνη την περίοδο. Είτε μιλάμε για τον κ. Τσίπρα, είτε για τον κ. Καμμένο, είτε για τον κ. Βαρουφάκη. Και δεν αναφερόμαστε σε αυτά που έγιναν εκείνη την περίοδο για λόγους ιστορικούς ή για λόγους περιέργειας. Συνδέουμε εκείνη την περίοδο με τις επιπτώσεις που έχει και θα έχει στην καθημερινότητα των Ελλήνων.
Και υπενθυμίζουμε ότι ο πρωθυπουργός του κ. Βαρουφάκη είναι ακόμη εδώ, όπως και όλο το υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ενα οικονομικό επιτελείο το οποίο με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του οδήγησε τη χώρα προς τα πίσω.
Οι «Ρομπέν των φτωχών» έκαναν τους φτωχούς φτωχότερους. Με τις πρόσθετες περικοπές των συντάξεων, με τη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, με την αύξηση του αφορολόγητου. Μετρήθηκαν, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν λιποβαρείς. Ζημιώνουν την οικονομία και ακόμη περισσότερο τους κοινωνικά ασθενέστερους συμπολίτες μας.
• Πιστεύετε κι εσείς προσωπικά το σενάριο για σχέδιο πάταξης μέσω του στρατού μιας ενδεχόμενης εξέγερσης που θα είχε υπάρξει; Στηρίζεται σε αυτό το σενάριο η πρόταση της Ν.Δ. για εξεταστική επιτροπή;
Η Νέα Δημοκρατία έχει στηρίξει όλες τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση εξεταστικών επιτροπών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, απορρίπτει όλες τις αντίστοιχες προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Δείχνει μήπως αυτό δημοκρατική ευαισθησία; Δείχνει, άραγε, πως δεν έχουν να κρύψουν τίποτα;
Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται! Το πρώτο εξάμηνο του 2015, με τα πειράματα Τσίπρα-Καμμένου-Βαρουφάκη, ήταν περίοδος που δεν απασχόλησε μόνο την ελληνική, αλλά και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Και, κυρίως, έχει αφήσει πίσω της απόνερα τα οποία επηρεάζουν με τον πιο αρνητικό τρόπο τη ζωή μας.
Δεν ξέρω τι ακριβώς σχεδιάστηκε και ποια ήταν τα σενάρια που ο καθένας στην κυβέρνηση είχε τότε στο μυαλό του. Ξέρω όμως τις επιπτώσεις. Η περίοδος εκείνη είναι ακόμα ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Και είναι κάτι που δεν μπορεί με τίποτα να κρυφτεί από την κυβέρνηση.
• «Κυβέρνηση εναντίον Δικαιοσύνης», κάπως έτσι αντιμετωπίζεται από τη Ν.Δ. η κριτική στάση σε ορισμένες αποφάσεις δικαστηρίων. Ωστόσο κι εσείς, ως Ν.Δ., ζητήσατε την παρέμβαση της Δικαιοσύνης για τα όσα λέει ο κ. Βαρουφάκης. Δεν είναι αυτό ανάμειξη στη δικαστική εξουσία;
Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής. Ούτε, φυσικά, η Δικαιοσύνη. Πάντοτε, όμως, έχει σημασία πώς τοποθετείται και πώς μιλάει κάποιος σε μια δημοκρατία. Ιδιαίτερα όταν είναι πρωθυπουργός, υπουργός, βουλευτής. Οι υβριστικές επιθέσεις εναντίον της Δικαιοσύνης από την πλευρά της κυβέρνησης ξεπερνάνε κάθε όριο.
Κάτι τέτοιο δεν συναντάται σε καμιά άλλη χώρα της Ε.Ε., εκτός της Πολωνίας. Αλλά δεν είναι μόνο η προσπάθεια ελέγχου. Είναι μια αντιαισθητική πολιτικά συμπεριφορά της κυβέρνησης, που δεν παραπέμπει σε προοδευτική αντίληψη. Δεν είναι όλες αυτές οι ύβρεις η ανανεωτική Αριστερά του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Δεν ισχυρίζομαι, φυσικά, ότι στο παρελθόν όλα ήταν τέλεια. Αλλο είναι όμως να ζητάει ένας υπουργός ή βουλευτής την παρέμβαση της Δικαιοσύνης για ένα θέμα και άλλο να περιλούζει επί μονίμου βάσεως τους δικαστές με τα χειρότερα κοσμητικά επίθετα επειδή απλώς δεν του αρέσουν κάποιες αποφάσεις. Προσωπικά, δεν περίμενα από την κυβέρνηση καλύτερες επιδόσεις στην οικονομία.
Ηξερα ότι ήταν εκτός ευρωπαϊκής και οικονομικής πραγματικότητας. Περίμενα, όμως, μια διαφορετική θεσμική συμπεριφορά. Και λυπάμαι που σε έναν τομέα που θα μπορούσε η κυβέρνηση να δείξει διαφορετικά δείγματα γραφής, ξεπέρασε και τις πιο αρνητικές πρακτικές των τελευταίων δεκαετιών.
• Επιμένετε ακόμη στη διενέργεια πρόωρων εκλογών;
Δεν διαθέτουμε τη δυνατότητα, φυσικά, να επιβάλουμε πρόωρες εκλογές. Ιδιαίτερα όταν έχουμε μια κυβερνητική πλειοψηφία που καταπίνει βατράχια και είναι διατεθειμένη να ψηφίζει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκε, όχι μόνο τον Ιανουάριο, αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2015.
Γιατί και τον Σεπτέμβριο του 2015 ο πρωθυπουργός έλεγε πως αξίζει να ψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να εμποδιστεί ο ερχομός των funds για τα «κόκκινα» δάνεια -που δεν εμποδίστηκε-, για να μη φορολογηθούν οι αγρότες -που στη συνέχεια φορολογήθηκαν-, για να γίνουν λιγότερες ιδιωτικοποιήσεις -ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε το Υπερταμείο- και ούτω καθεξής.
Είτε συμφωνεί, πάντως, κάποιος με το αίτημα της Νέας Δημοκρατία για πολιτική αλλαγή, είτε όχι, πιστεύω πως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τα τελευταία δυόμισι χρόνια ο τόπος αντί να πάει εμπρός πήγε πίσω.
Η χώρα, ενώ προβλεπόταν ότι θα κινηθεί σε ρυθμούς ανάπτυξης, ξανακύλησε στην ύφεση. Το 2016 είχαμε ταυτοχρόνως υψηλό φορολογίας και χαμηλό επενδύσεων για όλη την προηγούμενη 20ετία.
Αλλεπάλληλα φορολογικά και άλλα μέτρα πίεσαν ακόμα περισσότερο τα μεσαία και χαμηλά στρώματα. Γι’ αυτό λέμε ότι το κόστος της παραμονής αυτής της κυβέρνησης είναι μεγαλύτερο από το κόστος της απομάκρυνσης.
