1) «Πως διατηρείτε την σιλουετα σας; -Τρώω είδη υγιεινής».
2) «Ο management είναι αυτός που φτιάχνει ένα καλλιτέχνη. Άρα εγώ δεν έχω ανάγκη να με φτιάξει ο οποιοσδήποτε management».
3) «Έχω τόσα πολλά ρούχα, που είναι αδύνατον να τα τακτοποιήσω μόνη μου. Αυτή είναι δουλειά της γκαρνταρομπίστ».
Το ΧΩΝΙ κρατάει ο ΜΑΝΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ
Προφανώς, θα θυμάστε τις περίφημες αυτές ατάκες που πέρασαν στην Ιστορία της κουλτούρας του Νεοέλληνα, μιας και ειπώθηκαν από την -κατά τα άλλα τεράστια- λαίδη του ελληνικού τραγουδιού, Αντζελα Δημητρίου. Βέβαια, η Αντζελα Δημητρίου δήλωνε και δηλώνει τραγουδίστρια. Ούτε νομικός, ούτε οικονομολόγος με πτυχιακό. Δεν υποστήριξε ποτέ ότι φοίτησε στα καλύτερα πανεπιστήμια, ούτε ότι μεγάλωσε στα σαλόνια. Επίσης, δεν είπε ποτέ ότι θέλει να σώσει την Ελλάδα. Δεν είναι δηλαδή καθόλου σαν την Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου, το στέλεχος της ΝΔ.
Η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου είναι κόρη καθηγητή πυρηνικής φυσικής (του Παναγιώτη Ασημακόπουλου) και βαφτιστήρα του τέως βασιλιά, Κωνσταντίνου. Σπούδασε οικονομικά στο Bryn Mawr College στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ και νομικά με ειδίκευση στις Διεθνείς Νομικές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ στη Νέα Υόρκη. Μετά, έλαβε περαιτέρω εξειδίκευση στο London Scholl of Economics στην Αγγλία, στη Νομική Σχολή της Μαδρίτης στην Ισπανία και στο Institut d’ Etudes Francaises d’ Avignon στη Γαλλία. Και όμως! Η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ζηλεύοντας προφανώς τη δόξα της λαίδης, έσπευσε να τη μιμηθεί, αποδεικνύοντας ότι τόσα χρόνια… τσάμπα πήγαιναν τα λεφτά των γονιών της! Γιατί η κυρία –που σημειωτέον θέλει να σώσει την Ελλάδα- στο πλαίσιο μιας διαδικτυακής της αντιπαράθεσης με το υπουργείο, έγραψε σε μια από τις απαντήσεις της… «scripta manem». (Παίζει στα σοβαρά να θεωρούσε ότι κάποιος Λατίνος απάντησε στη μάνα του μ’ αυτόν τον τρόπο και έτσι έμεινε η φράση στην Ιστορία). Φυσικά, το τι έγινε στο διαδίκτυο με το μαργαριτάρι της βασιλο-βαφτισμένης Αννας Μισέλ, δεν περιγράφεται. (Τι μου κάνεις μάνα μου, μανάρα μου και μανουλομάνουλο» κλπ.). Ομως, πέρα από το απίστευτο τρολάρισμα, αξίζει να σημειωθεί και κάτι ακόμη για την κυρία Ασημακοπούλου.
Το σωστό είναι «scripta manent», που σημαίνει «τα γραπτά μένουν». Το «manent» είναι ρήμα. Και δεν είναι εξαίρεση. Είναι κλασικός τύπος λατινικού ρήματος (γ΄ πληθυντικό). Το διδάσκουν στα βιβλία, ως παράδειγμα! Ομως, από ό,τι φαίνεται, η κυρία Ασημακοπούλου δεν το γνώριζε! Πώς είναι δυνατόν;
Αυτό δεν είναι ένα λάθος βιασύνης. Οσο και να βιάζεσαι, τα ρήματα τα γράφεις με ωμέγα στο τέλος. Και τα ρήματα που λήγουν σε –ίζω, τα γράφεις με γιώτα. Δηλαδή, είναι πράγματα που ή τα ξέρεις ή δεν τα ξέρεις. Πάντως, αν τα ξέρεις, δεν τα γράφεις λάθος λόγω βιασύνης. Αντε, ίσως να δικαιολογείσαι, όταν πέσεις πάνω σε καμία εξαίρεση. Όμως, εδώ δεν είναι εξαίρεση! Εδώ είναι ο κανόνας! Για να γράψεις «manem», λοιπόν, πρέπει να μην έχεις πάρει μυρωδιά από λατινικά (Αυτή, μία δικηγόρος!). Επίσης, πρέπει να είσαι και απέραντα αμελής, για να γράψεις κάτι τέτοιο. Διότι αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις μια ιστορική και πασίγνωστη φράση, που δεν είσαι σίγουρος πώς γράφεται, τότε το ψάχνεις πριν το γράψεις! Αυτό κάνει ένας επιμελής άνθρωπος, ακόμη και αν δεν ξέρει κάτι. Το αναζητά για να το μάθει. Η κυρία Ασημακοπούλου, πάλι, όχι!
