Στο ιστορικό κείμενο του Μανόλη Ανδρόνικου που δημοσιεύθηκε στις 21 Ιουνίου 1987 στο «BHMA», με αφορμή την κατάκτηση του Eurobasket 1987 από την εθνική μας ομάδα, έγινε αναφορά από τον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουντή στη χθεσινή παρουσίαση, στην Πάτρα, του βιβλίου του, «Είμαστε μια πρωταθλητές», για τον πριν από 30 χρόνια θρίαμβο της Ελλάδας.
Είχε γράψει ο μεγάλος Ελληνας, καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας, που το 1977 έφερε στο φως, στη Βεργίνα, ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον τάφο του Φίλιππου Β’, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου:«[…] όμως η ομάδα των δώδεκα παιδιών με τον ηγέτη τους, τον προπονητή, μας δίδαξαν και πολλά άλλα. Με τον δικό τους τρόπο, κάθε βράδυ που κατέβαιναν στον στίβο, μας διάβαζαν το ευαγγέλιο του Μακρυγιάννη: “Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί και αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι… δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει να λέγει “εγώ”· όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”…”
Είναι ανάγκη να το καταλάβουμε καλά εμείς οι Ελληνες αυτό που τα 12 αυτά ελληνόπουλα και ο προπονητής τους μας δίδαξαν τις 15 μέρες των αγώνων: Συστηματική και πολύχρονη δουλειά είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην επιτυχία και σε γόνιμα αποτελέσματα…»
Σε τούτη τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα, το «εμείς», η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η συστηματική δουλειά, θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στον αθλητισμό, επαγγελματικό και ερασιτεχνικό, στο Κοινοβούλιο…
Δυστυχώς, όμως, δεν είναι. Και χάνουμε ευκαιρίες για νίκες και επιτυχίες που θα μας οδηγούσαν σε πεδία δημιουργίας και ανάπτυξης.
Πηγή: http://www.pelop.gr
