Πολιτική πάνω απ’ όλα σημαίνει ανθρωπιά!..

Έχουν δίκιο εκείνοι που φωνάζουν ότι μία Ελλάδα χωρίς Έλληνες τι να την κάνουμε; Ακόμη περισσότερο όταν πολλά από τα οικονομικά μέτρα των τελευταίων κυβερνήσεων οδηγούν στην απόγνωση και στην απελπισία χιλιάδες Έλληνες πολίτες και ιδίως ανήμπορους ανθρώπους!
Νομίζω πως ο Χριστός κάτι ψιθύρισε στη Γαλιλαία: «τι γάρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;». Ας τα βλέπουν αυτά όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που έχουν στεγνώσει την ψυχή τους. Και μακάρι ο κ. Μακρόν, που ήρθε προ ημερών στην Ελλάδα, να έχει λάβει αυτό το μήνυμα!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ πάνω απ’ όλα σημαίνει ανθρωπιά. Πολιτική που στερείται ανθρωπιάς δεν είναι πολιτική.

Το να στεγνώνεις την ψυχή σου, όπως έλεγε κάποτε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να ασκήσεις μία επώδυνη κι αιματηρή οικονομική πολιτική, δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να αισθανθεί ένας πολίτης. Ακόμη περισσότερο όταν αυτός ο πολίτης είναι ανήμπορος και ζει από τον γλίσχρο μισθό ή την ασήμαντη σύνταξή του!

Στην πολιτική της ισοπέδωσης των πάντων προκειμένου να περάσει από πάνω ο ολετήρας τω βάρβαρων και απάνθρωπων οικονομικών μέτρων, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κάποιων κυρίων της Ευρώπης ή της Αμερικής, δεν νομίζουμε ότι χωράει εις το ελάχιστο αυτό που λέμε «ανθρωπιά» ή «ανθρωπισμός».

Και το καταλαβαίνουμε απόλυτα. Να είχαμε για παράδειγμα έναν πόλεμο, όπως γίνεται αυτή τη στιγμή (και έξω από δω) στη Συρία ή αλλού, οπότε η Χώρα μας, προκειμένου να εξέλθει των συντριμμιών που επέφερε αυτός ο πόλεμος, ήταν αναγκασμένη να λάβει αυτά τα επώδυνα και αιματηρά μέτρα, είναι κάτι που οι πάντες θα το κατανοούσαν. Κι αυτό το είδαμε στη δεκαετία του 1950 όπου η Ελλάδα εξερχόταν κυριολεκτικά ματωμένη και συντετριμμένη από τα αποκαϊδια ενός Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μιας γερμανοϊταλικής Κατοχής και ενός Εμφυλίου πολέμου. Σήμερα πού τα είδαμε όλα αυτά;

Χρωστάμε, λέει, και πρέπει να πληρώσουμε!..

Να πληρώσουμε, κύριοι. Κανείς δεν είπε ότι «θέλουμε να σας φάμε τα λεφτά σας». Αλλά όταν κάποιος δανείζεται χρήματα, πάντα ο δανειστής του δίνει ένα περιθώριο χρόνου ώστε ο δανειολήπτης να έχει τη δυνατότητα να ανασάνει και να εξοφλήσει το χρέος του. Το να μας δίνεις χρήματα και ταυτόχρονα να μας λες «φέρε μου πίσω τα λεφτά», αυτό κύριοι κάπως αλλιώς λέγεται και, ασφαλώς, ανάγεται στη σφαίρα μιας άλλης επιστήμης!

Και εν πάση περιπτώσει, μόνον εμείς χρωστάμε χρήματα; Ολόκληρη η Ευρώπη ζει από δανεικά! Αυτός και ο λόγος που ο κ. Ντράγκι αποφάσισε –λέει- να δώσει μία λύση στο πρόβλημα και να βοηθήσει τις υπερχρεωμένες χώρες.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Το να ζητάει η Γερμανία χρήματα από την Ελλάδα ή «να μας κουνάει το δάχτυλο», όπως συνηθίζουμε να λέμε στην κοινή καθομιλουμένη γλώσσα, αυτό τουλάχιστον είναι υποκρισία. Και είναι υποκρισία όλες σχεδόν οι ελληνικές εφημερίδες υπενθυμίζουν στους Γερμανούς ότι το χρέος από τις πολεμικές αποζημιώσεις ξεπερνάει τα 500 δις ευρώ, χωρίς τους τόκους!

Το ότι έχουμε ανίσχυρους πολιτικούς, που δεν μπορούν να επιβάλουν τη γνώμη τους στους συνομιλητές τους ή «να χτυπήσουν τη γροθιά τους» πάνω στο τραπέζι των όποιων διαπραγματεύσεων, τουλάχιστον σ’ αυτούς τους υπαλλήλους της Τρόϊκας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει συνέχεια να την πληρώνει ο ελληνικός λαός. Κάτι πρέπει να γίνει επί τέλους.

Προ ολίγων ημερών είχαμε την τιμή να μας επισκεφθεί ο Γάλλος πρόεδρος κ. Εμμανουέλ Μακρόν. Και ακούσαμε το λόγο του στην Πνύκα, όπως ήταν η επιθυμία του.

Ας αποδείξει, λοιπόν, στην πράξη, ότι απέμεινε τουλάχιστον κάτι από την πολιτική ευαισθησία των Ευρωπαίων ηγετών, αφού πολιτική πάνω απ’ όλα σημαίνει ανθρωπιά!

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

ΠΗΓΗ