Όπως κάθε λογικός άνθρωπος έτσι και το blog δεν θα είχε πρόβλημα να συμφωνήσει με μιά σωστή άποψη,
..έστω κι αν αυτή εκφέρονταν από έναν ηλίθιο.
Εκεί όμως στην κυβέρνηση και πέριξ αυτής δεν πρόκειται απλώς για ηλίθιους. Όχι. Αυτό θα ήταν
πολύ αθώο, και ενδεχομένως ανθρώπινο και κατανοητό.
Πρόκειται για μιά συμμορία τυχαίων τυχοδιωκτών, με ήθος θάρρος και θράσος κότας λειράτης,
..είτε πρόκειται για κάποιον υφυπουργό, είτε για σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού (πςςςςς!) του πρωθυπουργού.
Έτσι η περίφημη ανάρτηση μιάς απ’ αυτές τις κότες: “Η el dorado έκανε αυτό που μπορεί. Μόλυνση , καταστροφή του δάσους , διάλυση ανθρώπινων σχέσεων, εξαγορά συνειδήσεων.
Η τοπική κοινωνία σήμερα πρέπει να βγει στον δρόμο. ..της αποχώρησης αυτής της εταιρίας και αυτου του “εργου” και να στηριξει της έξοδο της απο την χωρα μας, ώστε να γίνει πραγματικότητα η απειλή της.
Στα τσακιδια el dorado και να μην στεριώσεις πουθενά.“,
..πολύ σωστή, πολύ σωστά διατυπωμένη, και απολύτως ξεκάθαρη σαν θέση,
..κατέβηκε σχεδόν άμεσα, όταν στο πανικόβλητο κοτέτσι κατάλαβαν πως βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος,
..αφού οι “επενδύσεις” τις οποίες οι ίδιοι έφεραν, ή προμοτάρισαν (τύπου Fraport, Eldorado κλπ) ανακαλύπτουν τώρα (δηλαδή το ήξεραν, αλλά τώρα ξεκίνησε να τσούζει) πως όχι μόνον δεν είναι επενδύσεις,
..αλλά ληστρικές συμβάσεις που έχουν τεράστιο δημοσιονομικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό κόστος,
..αλλά και κόστος πολιτικό για το κοτέτσι, αφού οι “επενδυτές”-ληστές δεν θα μπορούσαν να είναι άλλο παρά ευνοούμενοι της άλλης συμμορίας απατεώνων: Ε.Ε-τοκογλύφων-τραπεζών.
Και άρα συνέπεια της λειράτης πολιτικής της κυβέρνησης είναι πως όποια απόφαση και να πάρουν, με το μέρος οποιουδήποτε κι αν ταχθούν θα βρεθούν κατηγορούμενοι απ’ την κοινωνία, απ’ τα αφεντικά τους τους τοκογλύφους, απ’ την ίδια την Ιστορία.
Εξ ού και ο πανικός, οι παρορμήσεις, οι παλινωδίες.
Στα μέσα της “δεύτερης φοράς αριστερά”, στο κοτέτσι ξεπουπουλιάζονται οι κότες από μόνες τους.
Προς το τέλος της θα είναι για λύπηση, μία λύπηση που δεν θα τους δείξει κανείς.
Και θα έχει πράγματι εφαρμογή η ευχή του σύμβουλου -να δεις πώς το είπε;
Α, ναί: “Στα τσακίδια και να μην στεριώσεις πουθενα΄“!..
Υ.Γ. Για το τεράστιο κοινωνικό και ανθρώπινο κόστος των εργαζόμενων που πιθανόν να μείνουν άνεργοι, ας μην χύνουν -όσοι χύνουν- φαρισαϊκά δάκρυα. Όταν γινόταν ο διαγωνισμός για την παραχώρηση σύμβασης εξόρυξης χρυσού, ας φρόντιζαν να βάλλουν σκληρούς όρους, ή ας φρόντιζαν να υπογράψουν με την σωστή εταιρεία.
Για όσους πήραν τότε μίζες είτε σε χρήμα είτε σε πολιτικά οφέλη, υπάρχουν και τα Ειδικά Δικαστήρια και οι φυλακές.
