Δύο ἀνακοινώσεις ἐξέδωσε τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Νέας Δημοκρατίας (στίς 5/8 καί στίς 18/8) ἀναφορικά μέ τό θέμα τῶν χρυσωρυχείων στίς Σκουριές τῆς Χαλκιδικῆς, πρίν συναντήσει (στίς 4/9) ὁ Μητσοτάκης τούς ἐργαζόμενους τῆς “Ἑλληνικός Χρυσός”. Εἶναι πιά ξεκάθαρα θετική ἡ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση ἔναντι τῆς καναδικῆς “ἐπένδυσης”, προκειμένου νά πλήξει, ὅπως πιστεύει, τό φιλοεπενδυτικό προφίλ πού ἐπιχειρεῖ νά φιλοτεχνήσει ὁ Τσίπρας γιά τήν Κυβέρνησή του.
Θέλει πραγματικά ἀπύθμενο θράσος γιά νά παίρνει κάποιος σήμερα τέτοιες θέσεις, ἐκτός κι ἄν ἔχει τό ἀκαταλόγιστο. Δέν βρισκόμαστε στό 2002 ἤ στό 2003, τότε πού τό θέμα πνιγόταν ἀπό τά ΜΜΕ καί κάποιοι ἄνθρωποι τοπικά τό πάλευαν μόνοι τους.
Εἴμαστε 15 χρόνια μετά κι ἔχουν καταγραφεῖ καί τεκμηριωθεῖ (ἀπό δικαστήρια, ἀπό ἐπιστήμονες, ἀπό ἀκτιβιστές, ἀπό δημοτικά συμβούλια, ἀπό πανεπιστήμια…) ὅλες οἱ πτυχές τοῦ θέματος.
Πῶς μπορεῖ κανείς νά ἐμφανίζεται μέ τόση ἀναίδεια ὡς συνήγορος τῶν χρυσοθήρων, ἐπαναλαμβάνοντας τήν ρητορική τους περί “1200 θέσεων ἐργασίας”;
Ἀφοῦ ἀποκλείσουμε τήν περίπτωση τῆς μίζας δέν μᾶς μένει παρά τό ἐνδεχόμενο τῆς προχθεσινῆς …ἄφιξης τοῦ Μητσοτάκη ἀπό ἄλλον πλανήτη.
Θά τοῦ ἐξηγήσουμε λοιπόν δυό τρία γενικά πράγματα – χωρίς λεπτομέρειες – γιά νά μήν ἐκτίθεται καί φαντάζει στά μάτια τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ὡς ἐξωνημένος, δοσίλογος, λοῦστρος κτλ.
1) Ἡ Χαλκιδική εἶναι ἕνας εὐλογημένος τόπος μέ τεράστια τουριστική ἀνάπτυξη στά ἀτελείωτα παράλιά της, ἡ ὁποία φυσικά καί εἶναι ἀσύμβατη μέ κάθε μεταλλευτική δραστηριότητα τέτοιας ἔκτασης.
2) Στή Χαλκιδική ὑπάρχουν τοπικά προϊόντα (ἐλιές, λάδι, μέλι, κρασί, τυριά…) ἐξαιρετικῆς ποιότητας, περιζήτητα τόσο στήν ἐγχώρια κατανάλωση ὅσο καί γιά ἐξαγωγές. Τά ἀνοικτά ὀρυχεῖα καί οἱ λίμνες τελμάτων πῶς θά συνυπάρξουν μ’ αὐτά;
3) Οἱ κτηνοτρόφοι, ἁλιεῖς, μελισσοκόμοι, γεωργοί πού θά ἐπηρρεαστοῦν εἶναι πολλαπλάσιοι τῶν 1200 ἐργατῶν, ἡ δέ δουλειά τῶν τελευταίων θά διαρκέσει μόνο γιά τό διάστημα πού θά τό ἀπαιτεῖ ἡ ἐκμετάλλευση.
4) Στή Χαλκιδική συναντιοῦνται τά μεγάλα ρήγματα τῆς Ἀνατολίας καί τοῦ Αἰγαίου. Κανένας σεισμολόγος δέν πρόκειται νά ἐγγυηθεῖ τήν ἀσφάλεια γιά φαραωνικές κατασκευές σέ τέτοια σεισμογενή περιοχή (ἡ μελέτη ἀναφέρει φράγματα ὕψους …150 μέτρων!).
Ὅλα τά παραπάνω εἶναι τόσο προφανῆ πού βαρυέσαι καί νά τά γράψεις. Κι ὅμως, μετά ἀπό τόσους ἀγῶνες καί τόσα χρόνια ὑπάρχουν ἀκόμα πολιτικοί προστάτες τῆς Ἐλντοράντο!
Τί ἄλλο σημαίνει αὐτό ἀπό τό γεγονός ὅτι ζοῦμε σέ μιά Μπανανία καί τό λεγόμενο πολιτικό της προσωπικό εἶναι ἕτοιμο νά ἀνταλλάξει τόν ντόπιο πλοῦτο γιά λίγες χάντρες – καί γιά τή θέση τοῦ φύλαρχου
