Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, είμαστε οι ίδιοι υπεύθυνοι για τα μαρτύρια που βιώνουμε – λόγω της διαφθοράς μας, της διαπλοκής μας, της φοροδιαφυγής, της σπατάλης με δανεικά, του υπερδιογκωμένου κράτους, των πρόωρων συντάξεων, των πολιτικών μας επιλογών, του κρατισμού, της γραφειοκρατίας κοκ. Σωστά λοιπόν μας υφαρπάζουν τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές οι πιστωτές μας – αφού είμαστε ένοχοι, ενώ αυτός που δανείζει χρήματα έχει όλο το δίκιο με το μέρος του.
Στα πλαίσια αυτά, εύλογα μας γελοιοποιούν οι Γερμανοί, όπως σε ένα πρόσφατο άρθρο του Spiegel (πηγή) – το οποίο θεωρεί ως λύση για την αδιαφορία του πληθυσμού σε σχέση με τις εκλογές τη συμμετοχή των Ελλήνων! Η αιτία είναι το ότι, η χώρα μας έχει βοηθήσει όσο κανένας άλλος την καγκελάριο, καθώς επίσης τον υπουργό οικονομικών της, να κερδίσουν θριαμβευτικά για 4η συνεχόμενη φορά την κυβέρνηση – αφού, χωρίς φυσικά να το επιδιώκει, αύξησε σε μεγάλο βαθμό τη δημοτικότητα των δύο πολιτικών.
Ειδικότερα στην ελληνική κρίση οφείλεται το ότι, όλο και περισσότερα ξένα χρήματα επενδύθηκαν στα γερμανικά ομόλογα, για λόγους ασφαλείας – με αποτέλεσμα τα επιτόκια τους να μειωθούν δραματικά, φτάνοντας ακόμη και σε αρνητικά επίπεδα. Ως εκ τούτου ο κ. Σόιμπλε πληρωνόταν για να δανείζεται, αντί να πληρώνει – ενώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του γερμανικού ινστιτούτου IWH, η Γερμανία εξοικονόμησε μετά το 2010 πάνω από 100 δις € μόνο από τόκους.
Εδώ πρέπει να προσθέσει κανείς τα δυσθεώρητα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της λόγω της υποτίμησης του ευρώ, ξανά με τη βοήθεια της ελληνικής κρίσης – τα οποία πλησιάζουν τα 300 δις € ετησίως! (γράφημα, μπλε στήλη αριστερή κάθετος η εξέλιξη του προϋπολογισμού της Γερμανίας, διακεκομμένη γραμμή δεξιά κάθετος η εξέλιξη των πλεονασμάτων στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών).
Εκτός αυτού η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας κέρδισε επίσης τεράστια ποσά – όπως η αναπτυξιακή τράπεζα της χώρας (KfW), η οποία δάνεισε την Ελλάδα (και όχι το γερμανικό δημόσιο, για να αποφευχθεί τυχόν απαίτηση συμψηφισμού των πολεμικών επανορθώσεων), έναντι φυσικά τόκων. Αρκετοί Έλληνες βέβαια, μεταξύ των οποίων αυτοί που πληρώνονται από τα γερμανικά ταμεία (ΜΚΟ) για να προωθούν τα συμφέροντα της χώρας, υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει θέμα επανορθώσεων, ενώ το ανακαλύψαμε επειδή χρωστάμε – παρά το ότι δεν φαίνεται να το συμμερίζεται ούτε η Γερμανία, κρίνοντας από τον τρόπο που μας δάνεισε.
Χωρίς την Ελλάδα λοιπόν ο κ. Σόιμπλε δεν θα είχε ποτέ ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της χώρας του – οπότε κανένας δεν γνωρίζει εάν θα ήταν τόσο αγαπητός για να εκλεγεί ξανά, μαζί με την καγκελάριο. Επομένως θα έπρεπε κυριολεκτικά να μας ευγνωμονεί, αφού εκτός των άλλων του εξασφαλίσαμε την απόλυτη κυριαρχία της Ευρώπης με την παροιμιώδη ανοησία μας – στρώνοντας το δρόμο για το 4ο γερμανικό Ράιχ!
Όσον αφορά την ίδια την Ελλάδα, αφού θα καταφέρει να αναπτυχθεί σύμφωνα με την κυβέρνηση, παρά τις τρομακτικές μειώσεις των εισοδημάτων των Ελλήνων που λογικά θα έπρεπε να περιορίσουν την κατανάλωση και άρα το ΑΕΠ, τότε ο Γερμανός είχε δίκιο όταν ανέφερε πως θα του στήσουμε άγαλμα – επειδή θα επρόκειτο για το 8ο θαύμα του κόσμου.
Οι θετικές ειδήσεις πάντως για την οικονομία εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης θα βοηθήσουν τον κ. Σόιμπλε σε κάτι ακόμη: να μην έχει τύψεις, με την έννοια πως δεν επιβάρυνε τους δικούς του πολίτες για να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, οπότε θα εκλεγεί εύκολα, αλλά λήστεψε τους Έλληνες. Εν προκειμένω αφού κανένας Έλληνας δεν διαμαρτύρεται, η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων είναι υπέρ των μνημονίων μαζί με την «αριστερά», αρκετοί είναι συμπλεγματικά ξενόδουλοι, ενώ ορισμένοι από αυτούς γράφουν πως ευτυχώς για την Ευρώπη υπάρχει η κυρία Merkel, γιατί να έχει τύψεις ο κ. Σόιμπλε;
ΥΓ: Από τα ποσά που δανειζόμαστε από την Ευρώπη (όχι από το ΔΝΤ), μόνο το 28% προέρχεται από τη Γερμανία, από τη συμμετοχή της στην ΕΚΤ, στο EFSF και στον ESM – οπότε στα 230 δις € περίπου που έχουμε δανειστεί από την Ευρώπη, γερμανικά είναι μόλις τα 65 δις €. Φυσικά δεν πρόκειται για χρήματα αλλά για εγγυήσεις – ενώ η Γερμανία έχει τη μερίδα του λέοντος στα κέρδη που αναφέραμε παραπάνω και στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις.
Έναντι αυτών έχουμε χάσει την αξιοπρέπεια μας, την εθνική μας κυριαρχία, πάνω από 1 τρις € από τις τιμές των περιουσιακών μας στοιχείων που κατέρρευσαν, δημοσίων και ιδιωτικών (ακίνητα, μετοχές, κρατικές επιχειρήσεις) κοκ. – οπότε καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος της ανοησίας μας, καθώς επίσης γιατί έχουμε γίνει δίκαια ο περίγελος των πάντων.
