Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί οι «φίλοι», «εταίροι» και «σύμμαχοί» μας έχουν αυτή την τιμωρητική διάθεση εναντίον μας; Γιατί είναι τόσο σκληροί και άτεγκτοι απέναντι στους Ελληνες και δεν ήταν το ίδιο με τους Πορτογάλους, τους Ιρλανδούς ή τους Κυπρίους;
Εκείνοι ήταν οι πειθαρχημένοι, οι οργανωμένοι, οι υπάκουοι και οι «έξυπνοι», που βγήκαν γρήγορα από τα μνημόνια;
Μήπως εκτός από τα οικονομικά, τα δανεικά και τα τοκάκια, υπάρχει το πολιτικό μέρος – η πολιτική τιμωρία μιας χώρας που θέλησε να παραβιάσει τους ανελαστικούς κανόνες στις «σφαίρες επιρροής»; Που νόμιζε ότι πέφτοντας το τείχος του Βερολίνου, καταργήθηκαν και οι συμφωνίες της Γιάλτας και του Κρεμλίνου; Δεν ήξεραν οι ξένοι όταν μας δάνειζαν ότι έτσι έρχεται κρίση στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη;
Μετά την εισβολή του Αττίλα και τη διχοτόμηση της Κύπρου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μας έβγαλε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και μετά… παρακαλούσε για να επιστρέψουμε! Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέβηκε στην εξουσία φωνάζοντας «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» – «έξω οι Αμερικανοί, φονιάδες των λαών». Στο τέλος έμεινε πολύ βαθιά μέσα στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη. Τόσο για τον αείμνηστο Καραμανλή όσο και για τον Ανδρέα ποτέ δεν έλειψαν τα δημοσιεύματα για τις στενές σχέσεις ή τις κόντρες που είχαν με τις μυστικές υπηρεσίες των μεγάλων δυνάμεων.
Επίσης, είχαν κυκλοφορήσει βιβλία που ούτε λίγο-ούτε πολύ υποστήριζαν ότι «αρχηγός» της 17 Νοέμβρη ήταν… ο Ανδρέας Παπανδρέου! Μάλιστα, υπουργός της σημερινής κυβέρνησης είχε γράψει βιβλίο για τη σχέση της τρομοκρατικής οργάνωσης με το ΠΑΣΟΚ.
Ο διάσημος Γάλλος συγγραφέας Ζεράρ Ντε Βιλιέ (δημιουργός του Μάλκο Λίνκε, του πράκτορα της CIA με τα χρυσαφένια μάτια) με είχε επισκεφθεί στο σπίτι μου, στην Αθήνα, και με ρωτούσε για τις σχέσεις που μπορεί να είχε ο Κώστας Λαλιώτης… με την τρομοκρατία! Ηταν και αυτός επηρεασμένος από όσα υποστήριζαν τότε στελέχη της ΝΔ και γενικά του δεξιού χώρου. Μάλιστα ο Βιλιέ (πριν πεθάνει στη βίλα του στο Σεν Τροπέ) έγραψε ένα μυθιστόρημα με πεδίο δράσης την Αθήνα και πρωταγωνιστές τον Μάλκο Λίνκε και την 17Ν, αφήνοντας υπόνοιες για σχέσεις μελών της πασοκικής κυβέρνησης με την τρομοκρατία.
Τώρα, μαθαίνουμε από τη δικαστική έρευνα για το σχέδιο «Πυθία», ότι υπήρχε ένας αθέατος πόλεμος μεταξύ των Αμερικανών και του Κώστα Καραμανλή εξαιτίας του υπερβολικού φλερτ που είχε ο πρώην πρωθυπουργός με τον Βλαδίμηρο Πούτιν. Ο ανακριτής Φούκας στις 26 σελίδες τού πορίσματος διαπιστώνει ότι καμιά 20αριά πράκτορες (!) με επικεφαλής έναν Ελληνοαμε-ρικανό που ελέγχεται και για τις υποκλοπές μέσα από τη Vodafone, παρακολουθούσαν τον Καραμανλή και σχεδίαζαν τη δολοφονία του! Το ξέραμε, είχαμε γράψει και στο «CRASH», το μάθαμε και από δικαστικό πόρισμα.
Το εκπληκτικό είναι ότι από την άλλη μεριά οι Ρώσοι (για τα δικά τους συμφέροντα) είχαν βάλει ομάδα αντιπαρακολούθησης!
Δηλαδή, φίλοι μου, σε μια μικρή χώρα που ανήκει στο ΝΑΤΟ και στη Δύση (όπως έλεγε ο αείμνηστος Καραμανλής), οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν τον «φιλορώσο» σύμμαχο πρωθυπουργό και η ΕΥΠ την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα!
Και ο πρώην πρωθυπουργός (χωρίς να αμφισβητούνται οι πατριωτικές θέσεις του) δεν κατάλαβε ποτέ ότι ισχύουν οι συμφωνίες της Γιάλτας και του Κρεμλίνου. Δεν κατανόησε έγκαιρα ότι ήταν αδιανόητες οι ανεξάρτητες σχέσεις χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ με τη Μόσχα. Οπως και να το κάνουμε, δεν αγοράζεις όπλα από την Ανατολή -έστω και φθηνότερα- χωρίς συνέπειες. Εντάξει, «παλικάρι» στο Βουκουρέστι, «παλικάρι» στο Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, στο πλευρό του Τάσσου Παπαδόπουλου, αλλά δεν κάνεις τόσα πολλά ραντεβού με τον Βλαδίμηρο, όταν το κράτος -όπως σου λέει και ο Αλογοσκούφης- είναι στα όρια… ανεπάρκειας δανεισμού – δηλαδή στα πρόθυρα Μνημονίου…
Ο Καραμανλής από αμετροέπεια και δραματικά λάθη οδηγήθηκε σε ραγδαία φθορά (Δεκεμβριανά, πυρκαγιές, αποδυνάμωση του κομματικού χώρου) έτσι ώστε να τον διαδεχθεί ο πλέον κατάλληλος να φέρει το Μνημόνιο. Δηλαδή έναν αιώνα κατοχής στη χώρα. Ο εθνικός ολετήρας, Γιώργος Παπανδρέου. Ακολούθησε η τιμωρητική διάθεση των δανειστών και η αυστηρότατη εποπτεία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ολες οι χώρες βγήκαν από τα μνημόνια και την επιτήρηση, εκτός από την Ελλάδα.
Και τώρα διαβάζουμε πάλι για το «Σχέδιο Πυθία». Μόνο που σήμερα από την Πυθία περάσαμε στον «Εθνικό Τειρεσία»! Και ακόμη δεν έχουμε βάλει μυαλό. Λέμε YES στους Αμερικανούς και στους Ευρωπαίους, αλλά το παίζουμε και φίλοι του Μαδούρο, πάμε και βγάζουμε λόγους στην κηδεία του Κάστρο και εγκωμιάζουμε τα παλαιά κομμουνιστικά καθεστώτα, υποστηρίζοντας ότι αυτά δεν διέπραξαν μαζικά εγκλήματα! Δυστυχώς, στη χώρα που γεννήθηκε το μέτρο, οι πολιτικοί το κατάργησαν στην πράξη…
Ισως κάνει καλά ο φίλος μου ο Κώστας που παραμένει επίμονα σιωπηλός.
Έχει και αυτός τη μερίδα των ευθυνών του στη σημερινή μεγάλη περιπέτεια της χώρας.
Του Γιώργου Τράγκα
*Το κείμενο του Γιώργου Τράγκα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου» στις 20-09-2107
