Το καλό, το πολύ καλό, είναι ότι σ’ αυτή τη διεκδίκηση πάμε ενωμένοι, σχηματίζοντας ένα ενιαίο μέτωπο, με συντεταγμένες τις δυνάμεις μας. Δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που η πόλη είδε σύσσωμο το δυναμικό της να συνασπίζεται για έναν κοινό σκοπό. Συνήθως αυτό δεν συμβαίνει ή για να είμαστε ακριβείς σπανίως το βλέπουμε να συμβαίνει. Ότι, λοιπόν, δεν κατάφεραν άλλα ακανθώδη και μείζονα θέματα, το πέτυχαν οι Παράκτιοι Μεσογειακοί Αγώνες του 2019, και μόνο υπό το πρίσμα της διεκδίκησής τους.
Το όχι και τόσο ενθαρρυντικό είναι ότι δεν φαίνεται να είμαστε και το φαβορί για την ανάληψή τους. Απέναντί μας έχουμε τις υποψηφιότητες δύο εμβληματικών πόλεων της Μεσογείου, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον Ελληνισμό.
Καθότι η Αλεξάνδρεια και η Μασσαλία δεν είναι απλώς, δυο σημαντικές μεσογειακές πόλεις – λιμάνια. Είναι κάτι πολύ παραπάνω για κάθε Έλληνα, υπό την προϋπόθεση ότι έχει στοιχειώδη επαφή με την Ιστορία. Την Αλεξάνδρεια την ίδρυσε το 331 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος, από τον οποίο πήρε και το όνομά της, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αιγύπτου έφτασε να έχει έντονο το ελληνικό στοιχείο έως και τα μέσα του περασμένου αιώνα. Ήταν η πολιτική του Νάσερ που τη δεκαετία του 1950 συρρίκνωσε δραματικά την ελληνική παροικία.
Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, η Αλεξάνδρεια είναι η έδρα του ομώνυμου Ορθόδοξου Πατριαρχείου και της Πατριαρχικής Θεολογικής Σχολής. Η Μασσαλία ιδρύθηκε ως ελληνική αποικία από τους Φωκαείς γύρω στο 600 π.Χ. Είναι η αρχαιότερη πόλη της Γαλλίας και το σημαντικότερο λιμάνι της, που έχει προσλάβει μυθικές διαστάσεις. Ως εκ τούτου, απέναντι σε Αλεξάνδρεια και Μασσαλία, η Πάτρα φαντάζει σαν το αουτσάιντερ για τη διοργάνωση των Αγώνων, αλλά από μια άλλη οπτική γωνία αυτό μπορεί να είναι και θετικό. Μάλλον είναι καλύτερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις να σε υποτιμούν και να μην σε υπολογίζουν και πολύ.
Όμως, είτε τα καταφέρουμε και πάρουμε τους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες του 2019 (που πρέπει να είναι ευχή και προσδοκία κάθε φορέα και πολίτη της Πάτρας) είτε όχι, μόνο ωφελημένοι θα βγούμε από τη διεκδίκηση αυτή. Αν κερδίσουμε τη διοργάνωση, θα έχουμε πετύχει το απόλυτο. Αλλά ακόμη κι αν δεν την αναλάβουμε, πέρα και πάνω από τις όποιες νέες υποδομές που θα αποκτήσουμε, θα έχουμε καταγράψει ένα αδιαμφισβήτητο, μεγάλο κέρδος, που δεν είναι άλλο από την ανακάλυψη, έστω και αργά, της γλώσσας της συνεννόησης και συνεργασίας στην υπηρεσία της επίτευξης ενός κοινού στόχου. Εκτός, όμως, όλων αυτών, μας παρουσιάζεται η χρυσή ευκαιρία να έλθουμε ως Πάτρα κοντά στις άλλες, προαναφερόμενες, υποψήφιες πόλεις, ώστε να αναπτύξουμε σχέσεις μαζί τους, εξετάζοντας τα περιθώρια που υπάρχουν είτε για αδελφοποίηση είτε ακόμη και για διμερείς συνεργασίες, όπου αυτό είναι εφικτό.
Επιτέλους, ας δώσουμε έναν αέρα εξωστρέφειας στην αχαϊκή πρωτεύουσα, με σύμμαχο και τον ούριο άνεμο της διεκδίκησης των εν λόγω Αγώνων. Καιρός είναι…
