Συνολικά 2,7 δισεκατομμύρια ενήλικες θα είναι παχύσαρκοι το 2025

Απογοητευτικά είναι τα  νέα επιστημονικά στοιχεία για την παχυσαρκία με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Παχυσαρκίας  να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και να τονίζει ότι εάν συνεχισθούν οι σημερινές τάσεις, 2,7 δισεκατομμύρια ενήλικες θα είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι το 2025 σε όλο τον κόσμο. Υπέρβαρα θα είναι 268 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας ( 5 έως 18 ετών), ενώ 91 εκατομμύρια θα είναι παχύσαρκα. Η ιδιαίτερα σημαντική αυτή αύξηση σε σχέση με τα δεδομένα του 2010, οπότε και είχαν καταγραφεί 218 εκατομμύρια υπέρβαρα παιδιά, καταδεικνύει τη γιγάντωση του προβλήματος, το οποίο φαίνεται, πλέον, να «απειλεί» και να «υποθηκεύει» σοβαρά την ενήλικη ζωή των παιδιών σε διεθνές επίπεδο.

Αντίστοιχα ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο και στην Ελλάδα, αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ), με αφορμή  την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας (11 Οκτωβρίου), καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι μέχρι το 2025, 480.000 παιδιά σχολικής ηλικίας θα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

Χαρακτηριστικούς δείκτες της κατάστασης αποτελούν η παράλληλη αύξηση, κατά τα τελευταία δέκα  χρόνια, της παγκόσμιας κατανάλωσης σακχαρούχων ποτών κατά το ένα τρίτο (33%), η διαβίωση ποσοστού μεγαλύτερου από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού σε αστικά περιβάλλοντα και η έλλειψη επαρκούς σωματικής δραστηριότητας στο 80% των νέων ηλικίας 11 ? 17 ετών.

Νοσήματα  που σχετίζονται με την παχυσαρκία

Παράλληλα, ένα πλήθος νοσημάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση, η υπερλιπιδαιμία, το λιπώδες ήπαρ, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά και διάφορες άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η ινσουλινοαντοχή, οι διαταραχές πηκτικότητας, οι διαταραχές του ενδοθηλίου κ.α., θα επηρεάσουν μέχρι το 2025, περίπου 50 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων 27 εκατομμυρίων με υπέρταση, 38 εκατομμυρίων με λιπώδη νόσο του ήπατος, 12 εκατομμυρίων με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη και 4 εκατομμυρίων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, μια νόσο που εμφανίζεται, συνήθως, σε μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες.

Στην Ελλάδα οι παθήσεις αυτές θα επηρεάσουν 120.000 παιδιά  σχολικής ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων 23.000 παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, 39.000 παιδιών με υπέρταση και 55.000 παιδιών με λιπώδη νόσο του ήπατος.

Κόστος  θεραπείας

Το ετήσιο άμεσο κόστος της θεραπείας των  σημαντικότερων επιπλοκών που οφείλονται στην παχυσαρκία (Σακχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακά νοσήματα, μη αλκοολική νόσο του ήπατος, καρκίνος και κατάθλιψη) εκτιμάται σε 600 δισεκατομμύρια δολάρια (2014) παγκοσμίως. Εάν δεν αναληφθούν επειγόντως κατάλληλες δράσεις για την πρόληψη και τη θεραπεία της παχυσαρκίας, το ετήσιο ιατρικό κόστος για τη θεραπεία των συνεπειών της παχυσαρκίας θα φτάσει το 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως το 2025.

Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας

?Αντιμετωπίστε την Παχυσαρκία σήμερα για να αποφύγετε τις συνέπειες αργότερα !» είναι το φετινό μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας και σκοπό έχει να υπενθυμίσει στις  κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, την δεσμευσή τους για τη μείωση του επιπολασμού της παιδικής και εφηβικής παχυσαρκίας από τα επίπεδα του 2010 μέχρι το έτος 2025.

Οπως αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Μελέτη της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ) υπάρχουν τρείς τομείς για να επενδύσουν κυβερνήσεις, πάροχοι υπηρεσιών υγείας, ασφαλιστικά ταμεία και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί στην παχυσαρκία χωρίς καθυστέρηση:

Κατάλληλες υπηρεσίες υγείας για την αντιμετώπιση των ατόμων με παχυσαρκία

Έγκαιρη παρέμβαση για καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία

Πρόληψη για να μειωθεί η ανάγκη για θεραπεία

«Πρέπει να βελτιώσουμε την παροχή υπηρεσιών αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και να  διασφαλίσουμε την πρόσβαση σε αυτές για κάθε άτομο, παιδιά και ενήλικες, που τις χρειάζεται», αναφέρει το  Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΠΑΜΕΔΙ. Προσθέτει ότι οι  Ιατρικές υπηρεσίες θα χρειαστούν χρηματοδότηση, το προσωπικό θα χρειαστεί εκπαίδευση και πρέπει να αναπτυχθούν κατάλληλα δίκτυα παροχών υγείας, έτσι ώστε ο καθένας να έχει πρόσβαση στην περίθαλψη που χρειάζεται.