«ΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΚΑΡΔΙΑΣ…..»

______Στην πρωϊνή μας προσευχή μεταξύ άλλων χρησιμοποιούμε και την φράση «εν εξομολογήσει καρδίας…», για να ομολογήσουμε την ειλικρίνεια της ψυχής μας, με την οποία απευθυνόμεθα προς τον Πανοικτίρμονα Θεό, τον Οποίον παρακαλούμε και ικετεύουμε να μας αξιώνει να ανυμνούμε το άγιον Όνομά Του με ειλικρίνεια (βλ. Προοιμιακή προσευχή).
_______Καθώς, λοιπόν, τελείωσαν και περατώθηκαν οι εργασίες της Τακτικής κατ’ έτος Συνόδου της Ιεραρχίας της Ελλάδος (03-06.10.2017) πολλοί πιστοί θα ήθελαν να πληροφορηθούν τις θέσεις της Ιεραρχίας μας πάνω σε σύγχρονα καυτά ζητήματα της επικαιρότητος.
_______Μεταξύ των άλλων σχολίων κλπ., τα οποία είδαν το φώς της δημοσιότητος τούτες τις ημέρες, την προσοχή μας τράβηξε η ακόλουθη επιγραφή από την ιστοσελίδα »ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ» (29.09.2017):
«Εδώ τα Θρησκευτικά, εκεί τα Θρησκευτικά, που είναι τα Θρησκευτικά στην ατζέντα της Ιεραρχίας; Δυσοίωνα τα μηνύματα ενόψει της συνεδρίασης την άλλη εβδομάδα».
………. Συγκεκριμένα, ενώ η χώρα και το εκπαιδευτικό σύστημα συγκλονίζεται από τις κινητοποιήσεις αναφορικά με το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά και το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου, η διοικούσα Εκκλησία δεν περιλαμβάνει επισήμως στην θεματολογία της ούτε το ένα ούτε το άλλο! Εκλογές Αρχιερέων, διάλογος με Ρ/καθολικούς και σχέσεις Κράτους-Πολιτείας θα την απασχολήσουν επισήμως….».
_______Με δεδομένα τα παραπάνω αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω δημοσίως συγγνώμην από το σύνολο των πιστών χριστιανών, οι οποίοι αγωνιούν για τις εξελίξεις στο μάθημα των Θρησκευτικών, θέμα με το οποίον, δυστυχώς, ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ η Συνέλευση των Ιεραρχών της Εκκλησίας μας.
_______Αισθάνομαι ντροπή, όταν σκέπτωμαι, ότι είμαι ένας από τους Ιεράρχες-Μέλος της προλαβούσης Συνόδου, που δεν κατώρθωσε να μεταδώσει τις ανησυχίες του εκκλησιαστικού Πληρώματος στους Αδελ- φούς του Ιεράρχες.
________Εκφράζω τον πόνο της ψυχής μου και ζητώ την συγχώρεση από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, από κάθε γνήσιο Εκπαιδευτικό, από από τους θλιμμένους γονείς και από κάθε άλλον, που έχει σκανδαλισθεί από την χαλαρή στάση της Εκκλησίας στο καυτό αυτό θέμα.
________Βεβαίως δεν παρέλειψα να πράξω το καθήκον μου. Στη Συνεδρία της Πέμπτης (5ης Οκτωβρίου) έλαβα τον λόγο και -μεταξύ των άλλων- αναφέρθηκα και στο καυτό θέμα των Θρησκευτικών. Κατήγγειλα τον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου, ο οποίος με Δηλώσεις στις 29 Σεπτεμ- βρίου αποκάλυψε, ότι όσα εφαρμόζονται σήμερα στην Εκπαίδευση ως προς το μάθημα των Θρησκευτικών έγιναν αποδεκτά από την Εκκλησία, δηλ. με την σύμφωνη γνώμη των εκκλησιαστικών Παραγόν- των, αλλά με τον τρόπο αυτό εξέθεσε ανεπανόρθωτα την Μητέρα Εκκλησία! Επί λέξει είπε τα εξής σκανδαλώδη:

«Στο βιβλίο έχουν γίνει αλλαγές μετά από συζητήσεις με την Εκκλησία, οι οποίες (το ορθόν: τις οποίες) και τις δέχθηκε. Έχουμε φθάσει σε ένα σημείο συνύπαρξης παρά τις διαφορές μας».

_______Θεωρώντας πολύ βασικό και άκρως επείγον το ζήτημα αυτό, δυστυχώς, ομίλησα ενώπιον της Ιεραρχίας και ενήργησα «το κατά δύνα- μιν». Δυστυχώς ΔΕΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑ να συγκινήσω τις ψυχές των Σεβ. Συνέδρων. Τα λόγια του κ. Υπουργού, εάν αληθεύουν -και γιατί να μη αληθεύουν;- αποτελούν την πιο τρανή απόδειξη, ότι η Εκκλησία στο ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών πρόδωσε την αποστολή της!
_______Ένα επί πλέον δείγμα περί της συντελεσθείσης προδοσίας αποτε- λούν τα εγκωμιαστικά λόγια, τα οποία είπε ο κ. Γαβρόγλου για τον Σεβασμιώτατο Πρόεδρο της Επιτροπής Διαλόγου κατά την διάρκεια του Αγιασμού σε κάποιο Δημοτικό της Αίγινας, Αγιασμό κατά την έναρξη του σχολικού έτους. Να τι ακριβώς είπε:

«Θέλω να ευχαριστήσω τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη ………. Πραγματικά είναι για μένα τιμητικό να είμαστε σήμερα με τον Μητροπολίτης μας για ένα λόγο που ενδεχομένως οι περισ-σότεροι από σας δεν γνωρίζετε. Ο Μητροπολίτης μας είναι επικεφαλής της Επιτροπής, που όρισε η Εκκλησία με εντολή του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Κυρίου Ιερώνυμου για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Απεδείχθη –δεν ξέρω αν είναι λόγω της νησιώτικης καταγωγής του- ένας συγκλονι-στικός καπετάνιος, ένας Ιεράρχης από τον οποίον έμαθα εγώ πάρα πολλά πράγματα. Νομίζω, ότι επιλύσαμε πολύ σύνθετα ζητήματα λόγω και της συμβολής του Μητροπολίτη μας. Θέλω να τον ευχαριστήσω και γι’ αυτό»!!!!.

_________Έπειτα από όλα αυτά αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη πρωτίστως από τον Φιλάνθρωπο Κύριό μας Ιησού Χριστό και εν συνεχεία από τους ευσεβείς Ορθοδόξους χριστιανούς για την εκ μέρους μας συντελεσθείσα προδοσία. Ήμαρτον, Θεέ μου! Αμαρτήσαμε, αδελφοί μου! Αμαρτήσαμε, αγαπητά μου τέκνα εν Κυρίω! «Ημάρτομεν…. Ηνομήσαμεν ενώπιόν Σου, Κύριε!». Προδώσαμε την αγία Ορθοδοξία μας! Υποχωρήσαμε στις απαιτήσεις αθέων και απίστων Υπουργών της Κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, του Πρωθυπουργού και άλλων παραγόντων του εν γένει πολιτικού φάσματος.
_________Αμυνόμενοι, εμείς εδώ στην ιστορική μας Μητρόπολη, προσφύγαμε στη βοήθεια του Κυρίου. Από της 1ης Σεπτεμβρίου ε.έ. στούς ιερούς Ναούς της Επαρχίας μας κατά την τέλεση της θείας λατρείας στα Ειρηνικά προσθέσαμε την εξής δέηση:

«Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου…
«Υπέρ των ασεβεστάτων, αθέων και απίστων Αρχόντων ημών, των πολεμίων της αμωμήτου ημών Πίστεως και της Πατρίδος, Μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, πάσης πολιτικής αποχρώσεως, των μισούντων και αδικούντων ημάς, και της μετανοίας και επιστροφής αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν».

________Επίσης στην ευχή «Του αγίου Ιωάννου, προφήτου, προδρόμου και βαπτιστού Ιωάννου….», την οποίαν διαβάζει ο ιερεύς μυστικώς αμέσως μετά την καθαγίαση των Τιμίων Δώρων, και μετά τις λέξεις «υπέρ των εν αγνοία και σεμνή πολιτεία διαγόντων» προσθέσαμε τα εξής:
«Μνήσθητι, Κύριε, των ασεβεστάτων, αθέων και απίστων Αρχόντων ημών, των πολεμίων της αμωμήτου ημών Πίστεως και της Πατρίδος, Μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, πάσης πολιτικής αποχρώσεως, των μισούντων και αδικούντων ημάς, και της μετανοίας και επιστροφής αυτών. Δος αυτοίς ειρηνικήν την Αρχήν, ίνα και ημείς, εν τη γαλήνη αυτών, ήρεμον και ησύχιον βίον διάγωμεν εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι».

________Ο Χριστός σώζοι την Ελλάδα μας! Αμήν.

Αίγιον, 17 Οκτωβρίου 2017

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

________Στη συνέχεια, και μόνο για την ιστορία, σας παραθέτω:
1ον) Την αγόρευσή μου ενώπιον της Ι.Σ.Ι. κατά την Συνεδρίαν της 5ης Οκτωβρίου, όπως έχει καταχωρισθεί στα Πρακτικά.
2ον) Κείμενα διαμαρτυρίας Συλλόγων και μεμονωμένων προσώπων επί του θέματος των Θρησκευτικών.

1ον) Η ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ:

«…. Σᾶς εὐ­χα­ρι­στῶ, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε. Ἔ­χω τήν ἐν­τύ­πω­ση ὅ­τι στήν συ­ζή­τη­ση, πού κά­νου­με σήμερα, ἔ­χου­με ξεφύγει από τό θέ­μα μας. Ἐνῶ τό θέ­μα μας εἶ­ναι οἱ σχέ­σεις Ἐκ­κλη­σί­ας καί Κρά­τους, συ­ζη­τοῦ­με γιά ἐ­πί μέ­ρους λε­πτο­μέ­ρει­ες. Τό βα­σι­κό μας θέ­μα εἶ­ναι: ποι­ές εἶ­ναι οἱ σχέ­σεις μας μέ τήν Πο­λι­τεί­α. Τό ζη­τού­με­νο εἶ­ναι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α, σάν Σῶ­μα, τι είδους σχέσεις θά έχουμε μέ τήν Πο­λι­τεί­α. Επάνω σέ αὐ­τό ἔγι­νε μιά πά­ρα πολ­ύ κα­λή εἰ­σή­γη­ση. Πλήν όμως αὐ­τό τό θέ­μα δέν τό ἐ­ξαν­τλή­σα­με. Αυτά τα οποία παρεπιπτόντως ελέχθησαν από Αδελφόυς ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, τώρα που η Κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει το Σύνταγμα της Χώρας! Ανα­φέ­ρον­ται στά ἐ­σω­τε­ρι­κά μας ζη­τή­μα­τα. Πρέ­πει, νομίζω, νά ξε­κα­θα­ρί­σου­με πρῶ­τα ποι­ά θά εἶ­ναι ἡ στά­ση μας ἀ­πέ­ναν­τι στήν Πο­λι­τεί­α, ἐ­φ’ ό­σον κα­ταρ­γοῦν συ­νε­χῶς καί κά­τι και παραθεωρούν την Εκκλησία. Τί θά κά­νου­με ἐ­μεῖς ὡς Ποι­μέ­νες;
Πρέ­πει νά δοῦ­με τή σχέ­ση μας μέ τό Κρά­τος καί ὄχι μέ τά πρό­σω­πα. Δε­χό­με­θα τόν Πρω­θυ­πουρ­γό νά ἔρ­χε­ται στά Θε­ο­φά­νεια καί νά με­τέ­χει στήν ἀκο­λου­θί­α τοῦ Αγια­σμοῦ τῶν ὑδά­των καί ἀ­πό τήν ἄλ­λη τον ανεχόμεθα νά ψη­φί­ζει (ὁ Πρω­θυ­πουρ­γός) Νό­μους, οι οποίοι κα­ταρ­γοῦν τήν Ἐκ­κλη­σί­α! Αὐ­τά εἶ­ναι ἀ­πα­ρά­δε­κτα πράγ­μα­τα. Πρέ­πει ἑ­πο­μέ­νως νά πά­ρου­με μί­α ἀ­πό­φα­ση. Θά εἴ­μα­στε μα­ζί ή θά ἀν­τι­τα­χθοῦ­με σέ αὐ­τά τά ὁποῖ­α κά­νουν;
Τώ­ρα, στά επί ­μέ­ρους θέ­μα­τα, τά ὁποῖ­α ἐ­τέ­θη­σαν, ἔ­χω καί ἐ­γώ νά διατυπώσω κά­ποιες πτωχές σκέψεις. Ὁ ἅ­γιος Δρά­μας ἐ­ρώ­τη­σε: τί ἔ­χει γί­νει μέ τό θέ­μα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν; Στο ερώτημά Σας απάν­τη­σις εκ μέρους της Ιεραρχίας μας δέν ἔ­χει δο­θεῖ!
Σεβασμιώτατε Ἅ­γι­ε Δρά­μας θα Σας απαντήσω εγώ: Τό μά­θη­μα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν στά σχο­λεῖ­α ἔ­χει χα­θεῖ. Η μάχη χάθηκε! Ὁ Ὑ­πουρ­γός Παι­δεί­ας είπε, ὅ­τι στό βι­βλί­ο ἔ­χουν γί­νει ἀλ­λα­γές, τίς ὁ­ποῖ­ες ἡ Ἐκ­κλη­σί­α αποδέ­χθη­κε! Ἀ­πό τήν ἄλ­λη πλευ­ρά ἀ­να­κοι­νώ­νε­ται στόν Τύπο, καθώς δι­α­βά­ζου­με στό δι­α­δίκτυο, ὅ­τι ἡ Νορ­βη­γί­α κα­τα­δι­κά­σθη­κε ἀ­πό τό Εὐ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο, δι­ό­τι στά δη­μό­σια σχο­λεῖ­α εισήγαγε πο­λυ­θρη­σκευ­τι­κή ὕ­λη στό μά­θη­μα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν, αντιγράφοντας το σύστημα της Ελλάδος! Ἔ­τσι, λοι­πόν, ενώ σαν πρόσθετο επιχείρημα ἔ­χου­με μί­α κα­τα­δι­κα­στι­κή ἀ­πό­φα­ση του συστήματος Γαβρόγλου α­πό το Εὐ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο, ὁ δι­κός μας Ὑ­πουρ­γός δηλώνει, και μάλιστα με περισσή υπερηφάνεια, ὅ­τι ἐ­μεῖς ὡς Ἐκ­κλη­σί­α ἀ­πο­δε­χτή­κα­με τίς ἀλ­λα­γές στά βι­βλί­α τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν! Εξ όσων όμως γννωρίζω, εμείς ως Ιεραρχία ουδέποτε αποδε­χθή­κα­με ὅ­λες αυτές τίς ἀλ­λα­γές, τίς ὁ­ποῖ­ες εἰ­σά­γουν τά νέ­α βι­βλί­α!

Γι’ αυτό ακριβώς και έχουμε πολλές αντιδράσεις!

Ἔχου­με γο­νεῖς πού ἐ­πι­στρέ­φουν τά βι­βλί­α.
Ὁ Σεβ. Γλυ­φά­δας ἐ­νι­σχύ­ει τούς γο­νεῖς στο νά ἐ­πι­στρέ­ψουν τά βι­βλί­α.
Επίσης δικός μας Εφημέριος μας καί πα­τέ­ρας τρι­ῶν παι­δι­ῶν ἐ­πέ­στρε­ψε και αυτός τα νέα βι­βλί­α.
Διερωτώμαι, λοιπόν: Τι συμβαίνει; Εμείς ως Εκκλησία απορρίψαμε ή μήπως αποδε­χθή­κα­με τά νέ­α βι­βλί­α; Αὐ­τό το ερώτημα αἰ­ω­ρεῖ­ται!
Επομένως, εάν αποφασίσουμε να συγκροτήσουμε μί­α Ἐ­πι­τρο­πή, ἡ ὁ­ποί­α θά συνομιλήσει μέ τό Κρά­τος για οποιοδήποτε από τα θέματα, που απασχολούν την Εκκλησία μας, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ πρέ­πει νά δοῦ­με ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ θά συγ­κρο­τη­θῇ αὐ­τή ἡ Ἐ­πι­τρο­πή. Δι­ό­τι ή Ἐ­πι­τρο­πή, που συγκροτήσαμε, για να συ­ζητήσει μέ τό Ὑπουρ­γεῖ­ο Παιδείας τό μά­θη­μα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν, έπειτα από αυτά που είπε ο κ. Υπουργός, φαίνεται πως επρόδωσε την αποστολή της! Ο Ὑ­πουρ­γός της α-Παιδείας, χωρίς περιστροφές, δήλωσε δημοσίως: «ό,τι ἀλλαγές έγιναν, τις ἔ­χου­με συμ­φω­νή­σει μέ τήν Ἐκκλησία». Ας σημειωθή, ότι η ελαχιστότης μου, ως Μέλος της Ιεραρχίας, ουδέποτε ρωτήθηκε, συνεπως δε και ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ π.χ. νά τεθεί ὁ Μω­ά­μεθ δί­πλα στόν Σωτήρα Χρι­στό! Ουδέποτε επίσης συνεφώνησε νά γί­νῃ ἡ μί­ξις τῶν Θρη­σκει­ῶν, δηλ. το μάθημα των Θρησκευτικών να μετατραπεί σε μάθημα Θρησκειολογίας! Μια τέτοια εκδοχή ουδέποτε συζητήθηκε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα! Ἄ­ρα γιά τό μά­θη­μα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν πρέ­πει νά ξε­κα­θα­ρί­σου­με γιά ἄλ­λη μί­α φο­ρά τίς πραγ­μα­τι­κές μας θέ­σεις.

Ας έλθουμε τώρα και στο έτερο ζήτημα. Στό θέ­μα τῆς ἀλ­λα­γῆς τοῦ φύ­λου. Τα παιδιά των Ελλήνων με μια Δήλωσή τους θα μπο­ροῦν νά προβαίνουν σε αλλαγή του φύλου των ἀ­πό τήν ἡ­λι­κί­α τῶν …..δε­κα­πέν­τε (15) ἐ­τῶν. Στο θέμα αυτό εμείς, ως Ιεραρχία, θά πά­ρου­με κάποια θέ­ση; Αυτό δέν εἶ­ναι ἕ­να πολύ σο­βα­ρό θέ­μα; Δεν ανατρέπει τούς Νόμους της φύσεως; Δεν εισάγεται ο Σοδομισμός;
Ὁ κό­σμος πε­ρι­μέ­νει νά ἀ­κού­σῃ τήν φωνή τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας! Χθε­σι­νό δη­μο­σί­ευ­μα Αθηναϊκής Εφημερίδος έγραφε: «ἄς ἐλ­πί­σου­με, ότι ἡ Ἱ­ε­ραρ­χί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας θά πά­ρῃ μί­α ὀρ­θή χρι­στι­α­νι­κή θέ­ση στό ζή­τη­μα τῆς νο­μι­κῆς ἀ­να­γνωρί­σεως τῆς ταυ­τό­τη­τος τοῦ φύ­λου».
Σήμερα τό πρω­ϊ, καθώς ἐρ­χό­μουνα στήν Σύ­νο­δο, εκεί κάτω στην Είσοδο του Συνοδικού Μεγάρου ὄρ­γα­να τῆς Ἀ­στυ­νο­μί­ας μέ ἐ­ρώ­τη­σαν: «Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε, ἐ­άν ψηφισθεί αὐ­τός ὁ Νό­μος περί αλλαγής του φύλου, δέν θά καταργηθεί τό ἄ­βα­τον τοῦ Ἁγίου Ὄ­ρους;»
Και ε­γώ, λοιπόν, προσθέτων μια ακόμη πτυχή στο συγκεκριμένο ζήτημα. Διατυπώνω ενώπιόν Σας μια άλλη ανησυχία μου: «εάν αύριο προσέλθει ένα πρόσωπο ως υποψήφιος Κληρικός, το οποίον έχει μεν γεννηθή ως κο­ρίτσι, διά Δηλώσεώς του όμως έχει αλλάξει φύλο και στα χαρτιά του εμφανίζεται ως αγόρι, και ζητήσει να χειροτονηθεί ως ιερεύς, επικαλούμενο ως επιχείρημα, ότι εκ του Νόμου αναγνωρίζεται ως άνδρας, τί θά κά­νουμε»; Πρέπει, λοιπόν, να αποφασίσουμε σήμερα και απεριφράστως να καταδικάσουμε τον υπό ψήφιση Νόμο. Να αποφασίσουμε, ότι ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ στην Ιερωσύνη άτομα, τα οποία θα εμφανίζωνται ως άρρενες, συνεπεία της αλλαγής φύλου. Αυτά τα άτομα ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΑ στην Ιερωσύνη.
Εάν παρ’ ελπίδα δεν το πράξουμε, τότε Σας δηλώνω εκ των προτέρων τα εξής: εάν ἡ Σύ­νο­δος δέν ἀ­πο­φα­σί­σει σήμερα γιά τό θέ­μα αὐ­τό, ο ομιλών, ευθύς ως ψηφισθεί ο κατάπτυστος αυτός Νόμος, θα προβεί στις νόμιμες ενέργειες για αλλαγή του φύλου του! Αυτο θα το πράξω, μόνο και μόνο για να διαπιστώσω το τι θα πράξετε τότε Υμείς. Ἀρ­χι­ε­ρεύς, εμφανιζόμενος κατά τον Νόμο ως γυ­ναῖ­κα, θά μπο­ρεῖ νά βρί­σκε­ται σέ αὐ­τήν τήν Αἴ­θου­σα;
Επομένως με πολλή περίσκεψη πρέπει να μελετήσουμε το πρόβλημα της διά Νόμου αλλαγής του φύλου!

Ὁ κ. Ὑ­πουρ­γός Παι­δεί­ας, ευρεθείς προσφάτως σέ ἁ­για­σμό, που έγινε σε Δημοτικό Σχολείο σέ κάποιο Νη­σί του Σαρωνικού, α­να­φέρ­θηκε στην μεγάλη συμβολή του Ιεράρχου-Προέδρου τῆς Ἐ­πι­τρο­πῆς μας για το μάθημα των Θρησκευτικών, εδήλωσε απεριφράστως ὅ­τι ο Πρόεδρος και εκπρόσωπός μας τοῦ ἔ­λυ­σε ὅ­λα τα προβλήματα, τον έβγαλε από όλα τα ἀδι­έ­ξο­δα! Ας συλλογισθούμε όμως: Ἐ­άν ὁ Ὑ­πουρ­γός βγῆ­κε ἀ­πό ἀ­δι­έ­ξο­δα, τότε μήπως εμείς, ὡς Ἐκκλησία, εισήλθαμε σέ ἀ­δι­έ­ξο­δα!
Επισφραγίζοντας τις πτωχές σκέψεις μου και τις ανησυχίες μου, θά ἤ­θε­λα νά Σας πα­ρα­κα­λέ­σω, νά δοῦ­με χω­ρι­στά τό θέ­μα τῶν σχέ­σε­ων Ἐκ­κλη­σί­ας καί Πο­λι­τεί­ας ως πρός το Σύνταγμα και χωριστά, αυτοτελώς και ουχί ως εν παρόδω, θέματα όπως το Μάθημα των Θρησκευτικών, την αλλαγή του φύλου κλπ.

Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

Ἄν ὑπάρ­χει σήμερα Ἑλ­λη­νι­κό Κρά­τος, τό ὀ­φεί­λει στήν Ἐκ­κλη­σί­α! Πρέπει, λοιπόν, να ασκήσουμε τα δικαιώματά μας! Διερωτώμαι: Μήπως ουχί αδίκως μᾶς κα­τη­γο­ροῦν, ὅ­τι γιά καυ­τά ζητήματα της επικαιρότητος, όπως τα προαναφερθέντα, η Εκκλησία δέν παίρ­νει θέ­ση;
Σᾶς εὐ­χα­ρι­στῶ πο­λύ.
*********************

Πηγή:http://mkka.blogspot.gr/2017/10/blog-post_25.html