Θα στεναχωρέσω πολλούς φίλους και συγγενείς, αλλά η αιώνια κατάντια της πατρίδος μας οφείλεται στους ριψάσπιδες και φυγόπονους που την εγκατέλειψαν, είτε έφυγαν στο εξωτερικό για μία “καλύτερη ζωή…”, είτε έμειναν σωματικώς αλλά έφυγαν πολιτισμικώς αεί πιθηκίζοντες τ’ αλλότρια…. (Τους δεύτερους εύκολα τους αναγνωρίζει κανείς με τους ξενισμούς στην γλώσσα των και τις αμερικανοκουλτουροαναρτήσεις…)
Του Παναγιώτη Τερπάνδρου Ζαχαρίου
Υπάρχουν και οι ηλίθιοι που το μόνο όραμα που εμφυσούν στα παιδιά τους είναι να τα μάθουν ξένες γλώσσες για να τα διώξουν για αιώνιες σπουδές σε ξένα πανεπιστήμια (ξέρω, ξέρω, δεν με συμφέρει να εκστομίζω τέτοιες αλήθειες ως καθηγητής Αγγλικών, αλλά το ισοζύγιο που έχω καταθέσει ως Έλλην μετράει, και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν…).
Όσο για τους “πατριώτες” του εξωτερικού που εκ του ασφαλούς “αγαπούν την Ελλάδα παραπάνω από τους ντόπιους,” τάχα μου, τί να πει κανείς… Έξω από τον χορό, ο καθένας “ξέρει να χορεύει…” Ενίοτε στέλνουν και κανένα ψίχουλο στους φτωχούς συγγενείς στην Ψαροκώσταινα… Τέτοιες “φιλικές εταιρίες” να μας λείπουν εάν μας έχει μείνει λίγη τσίπα, φίλτατοι.
Έχω ακούσει ομογενή του εξωτερικού να μας λοιδορεί ως “βολεμένους τεμπέληδες” που ζούμε με “ξένα δανεικά.” Το τελευταίο έχει πλάκα, και γελάει ακόμα και το παρδαλό κατσίκι όταν το λέει κάποιος που έχει κωλοκάτσει σε ξένη χώρα δανειζόμενος όλες τις υποδομές ενός ξένου πολιτισμού και κατηγορεί τους Ελλαδίτες για δανεικά…
Κι ας μη ξεχάσουμε όλους εκείνους που αρέσκονται σε περικεφαλαίες και αρχαία εμβλήματα στις απρόσωπες αναρτήσεις τους, επικαλούμενοι αρχαίες δόξες. Αν δεν έχεις κάνει τουλάχιστον τρία παιδιά (άντε δύο, το λιγότερον…) μέχρι τα σαράντα σου, είσαι άχρηστος για το μέλλον της πατρίδος σου. Και όχι μόνο δικαίωμα δεν θα είχες να ενταχθείς σε φάλαγγα, “οπλίτη” μου…, αλλά ούτε για αχθοφόρο θα σε δεχόντουσαν οι προγόνοι.
Τί; Δεν κάνεις κοπέλια επειδή δεν έχεις την οικονομική ευχέρια να τα μεγαλώσεις εν καιρώ κρίσεως….; Αλλά λεφτά έχεις να παίρνεις συμπληρώματα και να πηγαίνεις στο γυμναστήριο για να σχηματίσεις τους πολυπόθητους κοιλιακούς ώστε να παρελαύνεις με τους άλλους κάφρους στα “beach/bitch bars”…. Να σου θυμίσω τους παππούδες σου που έσπερναν 10 κοπέλια εν καιρώ πολέμου, τα οποία, άν και ξυπόλυτα, έγιναν πιο άνθρωποι από εσένα;
Θα μου πεις ο κόσμος προοδεύει, προχωράει… Τότε βέβαια δεν υπήρχαν “έξυπνα τηλέφωνα” που αποβλακώνουν…
Και τί; Έχεις σπουδάσει αλλά δεν βρίσκεις εργασία; Πήγαινε και ρώτα τον Αλβανό από την Κίσσαμο που ήλθε εδώ ξεβράκωτος και τώρα έχει κτίσει τρία σπίτια επειδή έχωσε μία ρίζα με τον ιδρώτα του στην εγκαταλελειμμένη σου γη και μάζευε σημιασιακώς της ελιές των προγόνων σου, ηλίθιε!
Αν είσαι μάγκας κάθεσαι εδώ και μάχεσαι. Και ειδικά τώρα, που για πρώτη φορά στην μακραίωνη ιστορία μας γίνεται συστηματική και μεθοδευμένη αλλοίωση του πληθυσμού μας.
Και για να μην ξεχνιόμαστε…
ΤΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΘΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!
Σκισμένα τζιν ακριβοπληρωμένα, που ούτε λέτσοι θα φορούσαν…
Αξύριστ-ατημέλητοι με κότσους και τσουλούφια,
σκουλαρήκια, τατουάζ, φιγουράρουνε στην πλαζ…
Σαραντάχρονα μπακούρια, γεροντοκόρες μεσ’ την φούρια,
αγάπη ψάχνουν σε ΤV… μα καταλήγουν μοναχοί.
Άτεκνοι συνταξιούχοι, Δημοσίου προνομιούχοι
παίζουν Λόττο, παίζουν τάβλι, το αργόσχολο σουραύλι…
Νέα παιδιά που μακαρίζουν Αμερική, και πιθηκίζουν…
Πέφτουν τους τα παντελόνια. (Κανείς τους δεν δουλεύει)
Είναι ξένα τα γκαρσόνια!
Μασημένη τους τροφή… του μπαμπά το μαγαζί.
Όλο “selfies” για “τσεκ ιν” προτεταμένες γλώσσες,
Τρίχα ψάξε, δεν θα βρεις… ξεπουπουλιασμένες κλώσσες.
Ακουστικά στα αυτιά και βλέμματα χαμένα,
μια ζωή “σπουδάζουν” κι ονειρεύονται τα ξένα.
Μα κι αν όλοι σπουδαγμένοι, πες μου, που οι μορφωμένοι…;
Σαν τα στόματα ανοίγουν και τα πάντα γύρω θίγουν,
μαλλιαρή λαλιά αρθρώνουν… Χωρίς τα ‘νι’ και ‘σίγμα’ τους, οι λέξεις μαραζώνουν.
Greeklish πάντα στην γραφή! Και η γλώσσα; Σαν πορδή:
“Γουάο, φίλε! Ο μι τζι! Κουλ ο τύπος! Face τζι τζι!”
“Διαπολιτισμικά” πια τα σχολεία… συ τί θέλεις ιστορία;
Δασκαλίσκοι μας διαβάζουν ότι “γάτες και πουλιά μονιάζουν…”
Όλοι κι όλα είναι ίδια, μέσ’ στην στάνη σαν τα γίδια!
Αντιρησίας είσ’ εσύ; Βούλωσέ το “ρατσιστή”!
Αντιρατσιστικούς ψηφίσαν νόμους. Θα σου στείλουν κι αστυνόμους!
Τί μας λες; “Ελληνισμός”; Αυτό κι αν είναι “Φασισμός”!
Τους προγόνους σαν ‘παινέσεις, ετοιμάσου να πονέσεις…
Τούρκος, Σλάβος, ό,τι νά ‘ναι! Μη πεις “Έλλην”… Θα σε φάνε!
“Πατριώτη” αν σε πούνε, κάλιο μάτια να σου βγούνε
“Ρετσινιά” είναι μεγάλη! Θα σου σπάσουν το κεφάλι…!
Το “διαφορετικό” να αγκαλιάσεις! Το δικό σου να ξεχάσεις!
Νεοταξίτης ενταγμένος, μπαίνεις μόνο αλεσμένος.
Βάσει “τύπων” πια η σκέψη! Φαντασία; Έχει στερέψει…
Το ποτάμι δεν γυρίζει – το νερό δεν καθαρίζει!
Κι αν τα βλέπεις άνω κάτω, μπες κι εσύ να πιάσεις πάτο.
Βάλε κρίκο και στην μύτη για … γεώτρηση στην κοίτη.
Ροκ, ρέιβ, σόουλ και ποπ! Τζαζ, προγκρέσιβ και χιπ χοπ !
Άνευ Μούσας “μουσική…”, πάνω κάτω η κεφαλή!
Άνα χείρας το σφηνάκι για να “ρίξεις” γκομενάκι…
Γεροροκάδες τσακισμένοι, αριστερίσκοι βολεμένοι,
χέρι χέρι gay parade… Λεμονάδα; Lemonade!
Μαλλιαρή ψευτοκουλτούρα, κι εκδηλώσεις με μαστούρα…
Τσιγαράκι, εσπρεσάκι, σαγιονάρες στο παπάκι…
με εξέχουσα κοιλία, αμιγής γελοιογραφία!
ΤΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΘΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!
Τί κι αν ζω στην χώρα του φωτός; Τώρα πια αλλοδαπός!
“Πώς καταντήσαμε έτσι;” Μερικοί θ’ αναρωτιέστε…
Κι όμως, όλα εξηγούνται αν τους μύθους δεν βαριέστε!
Αν Οδύσσεια θυμάστε, για την Κίρκη να διαβάσ’τε.
Οι συντρόφοι του Οδυσσέα μπεκροπίνανε παρέα…
ΤΟΥΣ ΕΠΟΤΙΖΕ Η ΚΙΡΚΗ ΜΕ ΚΡΑΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΛΗΘΗ.
ΠΩΣ ΗΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΧΑΣΑΝ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΙΑ ΕΞΕΡΑΣΑΝ
ΜΕ ΜΥΑΛΑ ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΜΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΑΝ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ.
