Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια συμβατική αυτοβιογραφία. Για άλλη μια φορά η Δάφνη Οικονόμου έχει ανοίξει την ψυχή της, και η ήρεμη, καθαρή φωνή του νέου κοριτσιού που ψύχραιμα και αμερόληπτα παρακολουθεί και σταθμίζει τον κόσμο των μεγάλων φτάνει ως εμάς σε ένα ακόμα μαγευτικό βιβλίο από τη συγγραφέα του Saturday’s Child. Με την αδιαπραγμάτευτη ειλικρίνεια του νέου ανθρώπου και μια ματιά χιουμοριστική που δεν προσπαθεί ποτέ να είναι αστεία, το βιβλίο ξαναζωντανεύει τα πρόσωπα και τα γεγονότα που μεταμόρφωσαν το «81» σε καταφύγιο για ένα κορίτσι με ένα πόδι σε τρεις διαφορετικούς κόσμους.
Η μαγεία της πρώτης παιδικής ηλικίας, όπου όλα είναι δυνατά, θρυμματίζεται από τη γυμνή πραγματικότητα της μεταπολεμικής Αγγλίας και την πάλη ενός ημιάγριου παιδιού να αντέξει τον εγκλεισμό της εσωτερικής σχολικής ζωής. Η ιστορία έχει φως και σκότος, καθώς και ανθρώπινες σχέσεις γεμάτες νόημα, όπως η φιλία του νέου κοριτσιού με τον εβδομηκονταετή σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ.
Οικογένειες, άνθρωποι και τόποι πλέκονται σε μιαν αφή-γηση που κινείται με άνεση ανάμεσα στην Αθήνα και το Λονδίνο, με τον αναπόφευκτο καημό του χωρισμού και της απώλειας, και τη διαρκή νοσταλγία για έναν χαμένο παράδεισο. Ένα βιβλίο που δύσκολα το αφήνεις απ’ τα χέρια σου.
