Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τον τελευταίο καιρό στην Ισπανία διαδραματίζονται γεγονότα και παρασκηνιακά προωθούνται εξελίξεις, που είναι αρκετά δύσκολο να ερμηνευθούν απόλυτα. Στην ανεξήγητη(;) στάση του υπόδικου πλέον πρώην προέδρου της έκπτωτης κυβέρνησης της Καταλωνίας, Carles Puigdemont, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα αιφνίδιο(;) και περίεργο(;) γεγονός.
Ο Γενικός Εισαγγελέας της Ισπανίας José Manuel Maza Martín, ο άνθρωπος που άσκησε διώξεις εναντίων της ηγεσίας των αυτονομιστών της Καταλωνίας, πέθανε ξαφνικά(;) χθες, Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017, στην πρωτεύουσα της Αργεντινής, Buenos Aires.
Ο ηλικίας 66 ετών δικαστικός εισήχθη προχθές (Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017) σε νοσοκομείο της Αργεντινής επειδή έπασχε από κάποια λοίμωξη(;), όπως ανέφερε εκπρόσωπος των Ισπανικών εισαγγελικών αρχών. Ωστόσο αυτό προξενεί πολλά ερωτηματικά, καθώς ο Maza μέχρι τότε ήταν απολύτως υγιής και βρισκόταν στο Buenos Aires προκειμένου να λάβει μέρος σε συνέδριο εισαγγελέων των χωρών της Λατινικής Αμερικής.
Σύμφωνα με την El País, ο θάνατος του δικαστικού οφείλεται σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια, ωστόσο από τις πληροφορίες που έχουμε γνωρίζουμε πως ο Maza την Πέμπτη (16 Νοεμβρίου 2017) έχαιρε άκρας υγείας και δεν αντιμετώπιζε απολύτως κανένα πρόβλημα.
Από μαρτυρίες ανθρώπων, που ήσαν στενοί συνεργάτες του, γνωρίζουμε πως ήταν πιστός στο καθήκον του, ακέραιος χαρακτήρας, σαρκαστικός, είχε μεγάλη μόρφωση, ήταν δεινός συνομιλητής ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που τον χαρακτήριζαν ως υπόδειγμα και σπάνιο παράδειγμα αδέκαστου δικαστή (και όχι μόνο).
Ο ίδιος συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του πως «εγώ είμαι τεχνικός. Δεν έχω καμία σχέση με την πολιτική». Ήταν, όμως, ένας άνθρωπος με μεγάλη επιρροή, που πήγαζε μέσα από την ακεραιότητα και την σοβαρότητα του χαρακτήρα του. Επιπλέον, ανήκε στην μερίδα εκείνων που δεν συμφωνούσαν με την αυτονόμηση, τόσο της Καταλωνίας, όσο και της χώρας των Βάσκων, υποστηρίζοντας με πάθος την ισχυρή και ενωμένη Ισπανία.
Γνωρίζουμε καλά πως μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν δρομολογηθεί εξελίξεις, που αποσκοπούν στον κατακερματισμό των σημερινών Ευρωπαϊκών κρατών και στην δημιουργία πολλών ανεξάρτητων περιοχών, που θα ελέγχονται από μία κεντρική κυβέρνηση. Αυτό το σχέδιο είναι η απόλυτη προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γι’ αυτό είναι αδιανόητο να αντισταθεί κανείς χωρίς να υποστεί τις συνέπειες.
Δυστυχώς ζούμε σε μία κρίσιμη ιστορική συγκυρία, που ενδεχομένως να αλλάξει την μορφή του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Συνεπώς δεν δικαιολογείται ούτε ο εφησυχασμός, ούτε η αδιαφορία. Οι Έλληνες(;) πολιτικοί έχουν προσυπογράψει τις γεωπολιτικές αλλαγές που αφορούν στην Πατρίδα μας και αυτό θα γίνει φανερό σε όλους πολύ σύντομα.
Θα μείνουμε αδρανείς περιμένοντας το τέλος ή θα καθορίσουμε μόνοι μας την ζωή μας; Οι Πατέρες μας όποτε χρειάστηκε επέλεξαν τον δύσκολο δρόμο. Εμείς τι θα κάνουμε;
