Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει ένα δύσκολο έργο. Να… δαμάσει την αφηρημάδα των εξαιρετικών παικτών του, που είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. Κόντρα στην Ρεάλ ο Παναθηναϊκός έδειξε τις αρετές του, όμως για να φτάσει ψηλά πρέπει να έχει διάρκεια. Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει τη νίκη του… πράσινου βασιλιά.

Το παιχνίδι με την Ρεάλ στο ΟΑΚΑ αποδείχθηκε τελικά αντάξιο του μεγέθους των δύο ονομάτων. “Βασιλιάς” εναντίον “βασίλισσας” και με νικητή στα σημεία τον πρώτο, τον Παναθηναϊκό να κλείνει ένα ονειρικό 20ημερο σχεδόν με νίκες με τις άκρως επικίνδυνες Χίμκι, Ρεάλ μέσα και με τα διπλά σε ΣΕΦ και Πόλη (Εφές).

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Αν και ο Παναθηναϊκός είχε το χειρότερο δυνατό πρόγραμμα στην αρχή, που κάθε ομάδα είναι και ανέτοιμη, λες και τον είχαν… σημαδέψει, εν τούτοις έχει κάνει ονειρικό ξεκίνημα και ειδικά εδώ και 20 μέρες βγάζει φωτιές. Μπορεί να έχει τις βαριές ήττες σε Βαρκελώνη, Μόσχα και την ήττα στην Μπασκόνια με αυτοκτονία στο τέλος, αλλά έχει βγάλει με επιτυχία το δύσκολο πρόγραμμα και με το παραπάνω.

Με καλό σχετικά μπάσκετ και τον Πασκουάλ να αρχίζει να βρίσκει χημεία και σχήματα στην ομάδα του και τον Θανάση στην πεντάδα για να ξεκινά σε αντίθεση με πέρσι και την αρχή που όλο κυνηγούσε το σκορ, με το συν. Περιμένει -για μένα- ένα ψηλό, ένα αθλητικό σέντερ αν και επίσημα δεν ασχολείται και πάει φουλ για Βελιγράδι.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΑΒΟΡΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΒΕΛ

Πριν το τζάμπολ η Ρεάλ ερχόταν από άσχημες εμφανίσεις, κακές ήττες και μια 30αρα στην Μπασκόνια την περασμένη εβδομάδα με το κλίμα βαρύ. Ήρθε και μισή στην Αθήνα χωρίς τους δυο από τους τρεις καλύτερους παίκτες της (Γιουλ – Ράντολφ) και τους δυο σέντερ (Αγιόν – Κούζμιτς).

Συνεπώς όλα έδειχναν με την φόρμα του ΠΑΟ και 17.000 κόσμου, πράσινο. Αλλά όπως λένε και οι σοφοί του μπάσκετ, όταν παίζουν δύο μεγαθήρια δεν υπάρχει φαβορί και ας είναι ο ένας…κουτσός! Η φανέλα παίζει το ρόλο της και έτσι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο -14 στο ημίχρονο παγώνοντας τους πάντες. Άλλωστε η Ρεάλ αν βάλουμε και το μισό ρόστερ της όπως ήρθε, είναι ικανό για Φάιναλ Φορ και αυτό ακόμα!

ΜΥΡΙΖΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ο Παναθηναϊκός έχει τον περίφημο… νόμο του ΟΑΚΑ που είναι και η μοναδική απόρθητη έδρα. Έτσι στο ημίχρονο με το -14 λέω στους φίλους μου, που μου λένε γυρίζει(;), ότι δεν γυρίζει απλά αλλά παίξτε τον άσο στο 5,50 στον stoiximan.gr! Mου λένε τρελός είσαι; Τα βάζει όλα η Ρεάλ και δεν παίζει τίποτα ο ΠΑΟ.

Και απαντώ ότι ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να παίξει αεράμυνα και στο δεύτερο μέρος. Η Ρεάλ δεν μπορεί λοιπόν να τα βάζει όλα. Θα φανούν οι απουσίες της και δεν έχει και προπονητή, καθώς ο Λάσο για μένα είναι το μεγαλύτερο… παραμύθι προπονητικής στο επίπεδο αυτό, αφού με ένα καλό προπονητή θα είχε πάρει 2-3 τρόπαια χαλαρά τα περασμένα χρόνια με τις μαγικές ομάδες.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΟΑΚΑ

Ο Παναθηναϊκός μπήκε με την κλασική του πεντάδα με 8-2 με τους 8π του Λοτζέσκι και τον Θανάση Αντετοκούνμπο να χαλάει την ψυχολογία του μεγάλου Ντόνσιτς με συνεχόμενο κυνηγητό. Εκεί η Ρεάλ χωρίς άγχος αρχίζει να κτυπά στο καλάθι με τον άτεχνο, αλλά θηριώδη σε ύψος Ταβάρες και να βρίσκει τρίποντα. Ξαφνικά, καθώς οι “πράσινοι” έπαιζαν άμυνα με τα μάτια έχοντας υποτιμήσει τον αντίπαλο, η “βασίλισσα” έτρεξε αθόρυβα ένα τρομερό 11-26 και έκλεισε το δεκάλεπτο με 23-28 και το ημίχρονο με 40-54 έχοντας επιβάλλει τον ρυθμό της. Ο ΠΑΟ τα έχασε βλέποντας το ματς να στραβώνει. Κανείς δεν έπαιζε άμυνα και η Ρεάλ έκλεισε το ημίχρονο με ασύλληπτα ποσοστά (13/17δ, 6/11τρ, 9-20 υπέρ της τα ριμπάουντ) και τον γηπεδούχο με 3/13τρ! Και όλα αυτά αν και ο σταρ Ντόνσιτς έμεινε στους 10π στο ημίχρονο και άποντος στην 2η περίοδο.

Στα αποδυτήρια ο ΠΑΟ ξύπνησε, μπήκε ψυχωμένος, ο Λάσο κοιμήθηκε στον πάγκο, ο Ντόνσιτς ήταν όλα νεύρα και έτσι ο ΠΑΟ με τον τσαμπουκά και την έδρα που κώχλαζε έτρεξε ένα 13-2 και το ματς έγινε ντέρμπι με το καλημέρα (53-56 στο 24′!). Στο 28′ όλα ήταν στα ίσα με τον τρομερό Ρίβερς που ήθελε κάτι να αποδείξει απέναντι στην πρώην του ομάδα (62-62), αλλά η Ρεάλ με την εμπειρία και τον ΠΑΟ νευρικό όταν έκανε την ανατροπή, πήρε πάλι μικρές διαφορές (69-73 στο 34′). Η τρομερή άμυνα της Ελληνικής ομάδας κρατά το σκορ της βασίλισσας και ο Παναθηναϊκός αγκαλιάζει την νίκη (77-73 στο 38′). Και εκεί αυτοκτονικές τάσεις.

Ο Καλάθης ξαφνικά πάει να γίνει ήρωας, λάθος Γκιστ, κακό τρίποντο Σίνγκλετον και 77-78! Ο Παππάς σε δευτερεύοντα σχεδόν αιφνιδιασμό καθαρίζει βασικά το ματς με τρίποντο βόμβα (80-78 στα 22”). Ο ΠΑΟ κάνει φάουλ και ισοπαλία και η βασίλισσα επιλέγει φάουλ και ο Γκιστ διαμορφώνει το τελικό 82-80 στα 15” με τον Τόμπκινς να χάνει το τρίποντο στο θρίλερ.

ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Το κλειδί ήταν η άμυνα στο β’ ημίχρονο (δέχθηκε 29π) με το πάθος και τον τσαμπουκά της έδρας,η ισορροπία στα ριμπάουντ (από 9-20 στο 33-35), ο τρομερός Ρίβερς (20π) και ο καθοριστικός με την τρίποντη βόμβα Παππάς. Και ο περιορισμός του Ντόνσιτς που του έδωσαν τα σουτ (3/9τρ) και ήταν άστοχος σκοράροντας 9π στο διάστημα 10-30′. Ο Σίνγκλετον μέτριος για την κλάση του. Τρομερός Ρίβερς (20π), ηγετικός Παππάς(9π), μέγας μαχητής στο σέντερ Γκιστ (15π). Προσπάθησε ο Βουγιούκας, άσφαιρος ο Ντένμον, κακός ο Λεκαβίτσιους, άστοχος αλλά καλός στην άμυνα ο Γκάμπριελ. Ξεκίνησε καλά αλλά χάθηκε μετά τους 8π (άποντος μετά) ο Λοτζέσκι, καλός ο Καλάθης(12π, 8ας) αλλά με κακές επιλογές στο τέλος. Ο Θανάσης καλός στα 8΄στην αρχή, μετά δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ

Στην ερώτηση γιατί είναι διπρόσωπος ο ΠΑΟ, όχι αυτή την φορά δεν έφταιγε ο Πασκουάλ. Αλλά ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια Αμερικάνικη ομάδα που έχει και τα καλά και τα κακά του. Πολλές φορές παίζουν μπλαζέ και βρίσκονται να κυνηγάνε χωρίς να παίζουν άμυνα. Σε άλλο διάστημα έρχεται ο εγωισμός και με τα εξαιρετικά σωματικά προσόντα κρύβουν το γήπεδο.

Το κλειδί και το στοίχημα του Πασκουάλ με το εξαιρετικό του ρόστερ, είναι η απόκτηση διάρκειας,πάθους και προσήλωσης στην άμυνα που ξεχνάνε πολλές φορές οι παίκτες του και ειδικά εκτός έδρας.

ΠΗΓΗ