Βροχή έπεσαν οι… αντιπολιτευτικές μαχαιριές κατά της κυβέρνησης από Ξαφά-Βενιζέλο, με αφορμή την παρουσίαση στη Θεσσαλονίκη του βιβλίου «Δημόσιο χρέος» που έχει συγγράψει η οικονομολόγος και μέλος του φιλελεύθερου κόμματος της Δράσης, το οποίο τον περασμένο Γενάρη προσχώρησε στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη.
«Η αναπτυξιακή προοπτική της χώρας δεν βελτιώνεται με κοινωνικά μερίσματα βασισμένα σε υπερφορολόγηση, αλλά με αύξηση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών που παράγουμε», είπε η Μιράντα Ξαφά πλαισιωμένη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Γιάννη Μπουτάρη και τον Γιάννη Ανδρουλάκη.
Στο «Δημόσιο χρέος» η κ. Ξαφά επιχειρεί ένα σύντομο ιστορικό της εξέλιξης του δημόσιου χρέους κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης, αναφερόμενη βεβαίως και στις πολιτικές που οδήγησαν στον 8ο χρόνο μνημονίων. Σύμφωνα με την ίδια, το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα δεν είναι η λιτότητα (!) αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, προοπτική η οποία δεν βελτιώνεται, όπως τόνισε, με κοινωνικά μερίσματα.
«Η Ελλάδα χρειάζεται αύξηση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών, αλλά η κυβέρνηση η σημερινή επιμένει σε τόνωση της ζήτησης», ανέφερε σημειώνοντας πως «η διαδικασία προσαρμογής σε χαμηλότερα επίπεδα δανεισμού θα ήταν λιγότερο επίπονη αν αυξάνονταν οι επενδύσεις και οι εξαγωγές για να αντισταθμίσουν την αναπόφευκτη μείωση της κατανάλωσης». Επικρίνοντας μάλιστα την κυβέρνηση είπε πως αντί για τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις αποδίδει το πρόβλημα στη λιτότητα, αφήνοντας αιχμές για την προσδοκώμενη κοινωνική πολιτική.
«Ανυπομονεί να αυξήσει μισθούς και συντάξεις, δηλαδή να επιστρέψει στις πολιτικές που προκάλεσαν την κρίση. Επιδιώκει και επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αντί για το σημερινό σύστημα που σε επίπεδο επιχείρησης αποφασίζονται οι μισθοί», είπε.
Στο στόχαστρο της συγγραφέως-οικονομολόγου βρέθηκε όμως και το Δημόσιο που, όπως είπε, «δεν έχει συρρικνωθεί».
Απαντώντας σε ερώτηση του πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΣΟΚ), καθηγητή Αθανάσιου Τσαυτάρη, για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και τη μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό, δήλωσε:
«Δυστυχώς, το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε συνταξιούχους 40 και 50 ετών. Δυστυχώς, είναι αναπόφευκτη η περαιτέρω περικοπή των συντάξεων, διότι δεν είναι δυνατόν οι συντάξεις να τρώνε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του ΑΕΠ».
Σε άλλο σημείο τόνισε πως «δεν είναι δυνατόν οι συνταξιούχοι να τρώνε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Οι συντάξεις δεν έχουν περικοπεί τόσο όσο το ΑΕΠ. Σας έδειξα την πτώση του ΑΕΠ, είναι 25%. Οι συντάξεις δεν έχουν περικοπεί 25%. Και δυστυχώς πρέπει να περικοπούν κι άλλο». Πρόσθεσε ακόμη ότι «ύστερα από τρία μνημόνια το πολιτικό σύστημα δεν έχει καταφέρει να λύσει τα μεγάλα διαχρονικά προβλήματα» και ότι «ακόμη και σήμερα, η κυβέρνηση και ΜΜΕ επιδίδονται στον λαϊκισμό, αναζητώντας υπευθύνους εκτός Ελλάδας για την κρίση».
Οσον αφορά την άποψη ότι τα μνημόνια ευθύνονται για την κρίση, η κ. Ξαφά επιφύλασσε ένα ωραίο άλλοθι, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα επέτρεψαν ομαλότερη προσγείωση σε ένα χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης, χωρίς χρεοκοπία.
Παρέμβαση Βενιζέλου
Μεταξύ των ομιλητών, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος αναφέρθηκε στις προσπάθειες του 2010 για να αποφευχθεί μια ασύντακτη χρεοκοπία, σημειώνοντας πως «όλη η αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, δηλαδή ο εγχώριος δημοσιονομικός εθνολαϊκισμός» από το 2010 και μετά, κινήθηκε με το «τέχνασμα» της υιοθέτησης μιας αντίληψης μεγάλου μέρους της κοινωνίας, περί «επονείδιστου χρέους», το οποίο «είτε θα πρέπει να διαγραφεί ή έστω να αναδιαρθρωθεί με πολύ γενναιόδωρο τρόπο, εξωγενώς, με πολιτικό βολονταρισμό» και με την πεποίθηση ότι το χρέος αυτό «δεν συνιστά ευθύνη της κοινωνίας, ευθύνη του εσωτερικού πολιτικού συστήματος».
Προσέθεσε μάλιστα πως αυτή η αντίληψη, η «εκστρατεία συκοφάντησης» του PSI, δηλαδή της άρνησης μιας ορθολογικής προσέγγισης, «κόστισε στη χώρα την περιπέτεια, οικονομική, πολιτική, αναπτυξιακή, κοινωνική, που έχει αρχίσει από τον Ιανουάριο του 2015 και συνεχίζεται μέχρι τώρα». Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, το σημερινό «αφήγημα» της κυβέρνησης, ότι έχει δημιουργήσει δικά της ταμειακά διαθέσιμα ασφαλείας και δεν χρειάζεται προληπτική γραμμή στήριξης για την έξοδο στις αγορές, σημαίνει και αύξηση επιτοκίου και ότι «αυτό το σχήμα βασανίζει την οικονομία, την υπονομεύει αναπτυξιακά και στην πραγματικότητα υπονομεύει την καμπύλη του χρέους μέχρι το 2060».
«Εμείς καταφέραμε να κρατήσουμε το τραπεζικό σύστημα της χώρας όρθιο, να κρατήσουμε τη χώρα όρθια και αυτό συνέβη ώς το 2014… Τώρα, ενώ έχουμε την αίσθηση ότι τελειώνει αυτό και βγαίνουμε το 2018 σε μια άλλη περιοχή, μπορεί αυτή η περιοχή να έχει μεγαλύτερα προβλήματα από ό,τι υποθέτει κανείς διά γυμνού οφθαλμού, εφόσον έχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τι συμβαίνει», κατέληξε.
