Μερικές μέρες πριν από τις γερμανικές εκλογές κορυφαίο στέλεχος της σοσιαλδημοκρατίας δήλωνε ότι «η αντιπολίτευση είναι άχαρο πράγμα». Πράγματι είναι άχαρη η αντιπολίτευση αν έχεις ξεχάσει πώς γίνεται. Η ηγεσία του κόμματος πάντως έκανε καμπάνια με κεντρική θέση ότι το SPD δεν θα πάει ξανά σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με τη Χριστιανοδημοκρατία. Ο τελευταίος σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γ. Σρέντερ είχε εκφράσει την απορία του για τη συγκεκριμένη επιλογή.
Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό για το αρχαιότερο και μεγαλύτερο (νομίζω πως σήμερα προηγούνται οι Εργατικοί του Κόρμπιν) κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και η πρώτη δήλωση του Μάρτιν Σουλτς ήταν «χάσαμε, περνάμε στην αντιπολίτευση για να ανασυγκροτηθούμε». Οσο κρατούσαν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης «Τζαμάικα» η τοποθέτηση του Σουλτς δεν άλλαξε. Τότε φαινόταν ότι την ίδια άποψη είχαν σημαντικό μέρος του στελεχικού δυναμικού και η οργανωμένη βάση του κόμματος.
Το ναυάγιο όμως των συνομιλιών, λόγω της άκαμπτης στάσης των Φιλελεύθερων, δημιούργησε νέα δεδομένα. Αμέσως ξεκίνησε η προσπάθεια προκειμένου να μετακινηθεί ο Μ. Σουλτς. Στην αρχή διακριτικά, στη συνέχεια εμφατικά και από προχτές πιεστικά. Το εναρκτήριο λάκτισμα έδωσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας (προερχόμενος από το SPD) Φ. Στάινμαγερ, ο οποίος έκανε λόγο για το αίσθημα ευθύνης που πρέπει να διακρίνει τους πολιτικούς σχηματισμούς, προσθέτοντας ότι η Ευρώπη παρακολουθεί με αγωνία τις διεργασίες στη γερμανική πολιτική σκηνή και άφησε να εννοηθεί ότι δεν συμφωνεί με νέα προσφυγή στις κάλπες και προτιμά τον μεγάλο συνασπισμό.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης, ακόμη και ο Ελληνας πρωθυπουργός, με τον οποίο επικοινώνησε ο Μάρτιν Σουλτς. Ανοίγει παρένθεση: Η πανουργία της Ιστορίας. Ο Τσίπρας, μέχρι προσφάτως αποδέκτης συστάσεων, συμβουλών, ενίοτε και εκβιασμών για να εγκαταλείψει τις ριζοσπαστικές αντιλήψεις του, τώρα αντιμετωπίζεται ως φερέγγυος συνομιλητής, η γνώμη του οποίου για το τι πρέπει να γίνει στη Γερμανία, έχει ειδικό βάρος. Το είδαμε κι αυτό. Κλείνει η παρένθεση.
Τα τέλια άρχισαν να χτυπούν και στο εσωτερικό του SPD. Ο γενικός γραμματέας του κόμματος Χουμπέρτους Χάιλ δήλωσε ότι «θα περιμένουμε την περαιτέρω διαδικασία από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Από σεβασμό στον θεσμό του προέδρου το κόμμα είναι διατεθειμένο να συζητήσει με τα άλλα κόμματα (σ.σ. πρώτη μικρή αναδίπλωση). Το SPD έχει τη σταθερή πεποίθηση ότι πρέπει να γίνουν συζητήσεις και δεν θα μείνει έξω απ’ αυτές (σ.σ. ένα βήμα πιο κοντά στον μεγάλο συνασπισμό)». Ενα άλλο κορυφαίο στέλεχος, ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάικο Μας, δεν μάσησε τα λόγια του: «Το SPD δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μουτρωμένο παιδί στη γωνία του»!
Ο Σουλτς απάντησε ότι την απόφαση θα πάρουν τα μέλη του κόμματος. Στο επικείμενο συνέδριο; Σε δημοψήφισμα; Αγνωστο για την ώρα. Οπως άγνωστο είναι τι θα πράξει ο ίδιος. Θα παραμείνει επικεφαλής; Θα παραιτηθεί; Επαναλαμβάνω: Η συμμετοχή του SPD σε μεγάλο συνασπισμό συμφέρει την Ελλάδα, συμφέρει και την Ευρώπη, εφόσον βεβαίως οι σοσιαλδημοκράτες δεν μπουν με ρόλο φτωχού συγγενή και δεν ξεχάσουν όσα έλεγαν προεκλογικά. Νέα άνευ όρων συνθηκολόγηση θα φέρει νέα μείωση της επιρροής τους.
Ανάγωγα
«Oταν θα γίνουμε κυβέρνηση θα κάνουμε εξεταστική για τους Ξανθό, Πολάκη» είπε ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του στα «Παραπολιτικά». Αν θυμάμαι καλά (και θυμάμαι), στον Παύλο Πολάκη ο κ. Γεωργιάδης έχει τάξει κατευθείαν Ειδικό Δικαστήριο. Πισωγύρισμα διακρίνω ή κάνω λάθος;
