Η Νέα Δημοκρατία γίνεται όμοια του ΠΑΣΟΚ και φλερτάρει με την πλήρη απαξίωση του κόσμου
Από τον
Θύμιο Λυμπερόπουλο*
Στο Συνέδριο «αρχών και θέσεων» -άραγε, ποια ανάγκη έχει το κόμμα του Εθνάρχη από άλλες αρχές;- παρέλασαν άνθρωποι που μίλησαν για τους προσωπικούς στόχους τους ή για τους στόχους της ομάδας της οποίας θέλουν να γίνουν μέρος (Ν.Δ.) και όχι για τους κοινωνικούς.
Γεννηματά, Θεοδωράκης, Μαρκουλάκης, Ράμφος και άλλοι άσχετοι με τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της Ν.Δ., υβριστές του καραμανλισμού, μίλησαν στο Συνέδριο με περίσσιο θράσος, απαιτώντας έως και εξεταστική για τον Κώστα Καραμανλή, προκειμένου να γίνουν αρεστοί στο νέο νεοδημοκρατικό καθεστώς. Κοινή συνισταμένη τους, ότι όλοι είναι πολιτικοί καιροσκόποι, ορφανοί κομμάτων και ψηφοφόρων, θιασώτες της διάλυσης της μικρομεσαίας τάξης.
Εμείς, ως κλάδος αυτοκινητιστών, όταν ξεκινήσαμε τη μάχη απέναντι στη μνημονιακή λαίλαπα, την οποία κορυφώσαμε και συνεχίζουμε κόντρα στα ξένα καρτέλ των Uber και Beat, πρωτίστως αντισταθήκαμε στην ιδεολογική σήψη και δευτερευόντως στην οικονομική εξαθλίωση των μικρομεσαίων στρωμάτων. Χωρίς ιδεολογία μπορείς να εφαρμόσεις τα πιο αντικοινωνικά, τα πλέον αντιαναπτυξιακά μέτρα. Στο παιχνίδι αυτό της δήθεν μεταρρύθμισης συνεισέφεραν ομοίως ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
Το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε εκλογικά. Η Ν.Δ. κρατήθηκε, όχι γιατί ο μνημονιακός Σαμαράς ήταν καλύτερος από τον μνημονιακό Παπανδρέου, αλλά γιατί η κεντροδεξιά παράταξη ήταν η μόνη που είχε πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό διά στόματος Κώστα Καραμανλή. Είχε ζητήσει πολιτική και εθνική ομοψυχία για τα δύσκολα. Η «πράσινη» ιδιοτέλεια δεν άφησε την πατρίδα να προχωρήσει.
Οταν ο κόσμος βρέθηκε αβοήθητος στα «πράσινα» και τα «μπλε» Μνημόνια και κοίταξε πίσω του να δει ποιος μπορεί να τον «σώσει», είδε τον Κώστα Καραμανλή, που με ήθος και πολιτικές ουσίας προσπάθησε να κρατήσει την Ελλάδα στα χέρια των Ελλήνων.
Αυτή ήταν η δύναμη της Κεντροδεξιάς που σήμερα οι καταχραστές επιδιώκουν να αλλοιώσουν. Διότι είναι η απόλυτη αλλοίωση για τη Ν.Δ. να προστατεύει το σκάνδαλο της ΕΛ.ΣΤΑΤ. των Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου – Γεωργίου και τον τρόπο που μπήκε η Ελλάδα στα Μνημόνια από το ΠΑΣΟΚ ως ιερή αγελάδα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Είναι θλιβερό σε συνέδριο του κόμματος του Εθνάρχη να μην κυριαρχούν οι έννοιες του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, όπως δικαιοσύνη στην οικονομία, δικαίωση της εργασίας, καθολική προστασία των αδυνάμων.
Και επειδή μιλάμε για τη μεταλλαγμένη Ν.Δ. δεν θα μπω στον πειρασμό να αναλύσω -γιατί στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί- γιατί στη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη δεν μιλούν για τις offshore… Γιατί δεν μιλούν για το χρήμα που φεύγει έξω από τον κόπο και τις δραστηριότητες των Ελλήνων πολιτών! Εκεί ξεκινά η δική μας «γραφικότητα» που αντιδρούμε στις φοροδιαφεύγουσες Uber και Beat, υποστηριζόμενες από την αντιπολίτευση, που στοχεύουν στην εξαθλίωση των Ελλήνων επαγγελματιών προς όφελος των φορολογικών παραδείσων.
Η Ν.Δ. γίνεται όμοια του ΠΑΣΟΚ. Φλερτάρει με την πλήρη απαξίωση του κόσμου και ο Κ. Μητσοτάκης μετά την ήττα στις εκλογές του 2019 θα αμφισβητηθεί από τον Βενιζέλο της Ν.Δ., τον Αδωνι Γεωργιάδη. Μεγάλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, που αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας και παραδοσιακά στήριζαν τη Ν.Δ., έχουν απομακρυνθεί. Αυτό αποτυπώθηκε πανηγυρικά σε όλες τις εκλογές συνδικαλιστικών οργάνων: από τα ταξί έως τα επιμελητήρια και τους επιστημονικούς και τους επαγγελματικούς φορείς.
Θα περιμέναμε το Συνέδριο του κόμματος που κάποτε υπηρετήσαμε με ευλάβεια (όταν αυτό υπηρετούσε την κοινωνία) να αναζητούσε τα αίτια της κατάρρευσης.
Το αίτημα για εκλογές -παρά την κρίση- είναι μειοψηφικό. Δεν μπορεί να μην ανησυχούν οι σύνεδροι που ο αρχηγός τους ζητά εκλογές, ζητά εξουσία, χωρίς κυβερνητικό πρόγραμμα ή κάποια τεκμηριωμένη οικονομικά θέση, εκτός από το αφοπλιστικό «έχουμε αποδείξει ότι είμαστε καλύτεροι», με μέτρο σύγκρισης τον εαυτό του όταν ήταν υπουργός των απολύσεων. Δεν μπορεί να μην ανησυχούν οι σύνεδροι που ο πρόεδρός τους -δημοσκοπικά- δεν εμφανίζεται καλύτερος ούτε από τον «κανέναν»!
Δεν γνωρίζω αν στο Συνέδριο της Ν.Δ. μοιράστηκε το βιβλίο «Η λογική της παράνοιας» του όψιμου νεοδημοκράτη και πρώην μαρξιστή Στέλιου Ράμφου. Θα είχε ενδιαφέρον…
ΥΓ.: Η ευθύνη των αυτοπροσδιοριζόμενων καραμανλικών, είτε λόγω φιλίας είτε λόγω επιθέτου, είναι μεγάλη. Δεν αντέδρασαν, όταν μέσα στο Συνέδριο τους ζητήθηκε η πολιτική δίωξη του Κώστα Καραμανλή. Η σιωπή και η αδιαφορία είναι συνενοχή.
*Πρόεδρος της Πανελλήνιας
Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ταξί
