Ο Δίκτυς ο Κρης ισχυρίζεται ότι πήρε μέρος στην Τρωική εκστρατεία και έτσι έγραψε ένα ημερολόγιο (Εφημερίς του Τρωικού πολέμου) σε φοινικική γλώσσα, το οποίο, όταν πέθανε, τοποθετήθηκε στον τάφο του στην Κρήτη! Το έργο αυτό ανακαλύφθηκε κατά το 13ο έτος της βασιλείας του Νέρωνα, και παρά τις αντιδράσεις του αυτοκράτορα μεταφράστηκε στην Ελληνική!
Η εργασία του μεταφραστή μπορεί να ελεγχθεί επακριβώς, από τη στιγμή που το έτος 1907 ανακαλύφθηκαν λείψανα του ελληνικού προτύπου σε ένα παπυρικό απόσπασμα (Pack Nr. 240 του 3ου αι. μ.Χ.).
Το ελληνικό αυτό κείμενο, το οποίο μνημονεύεται ήδη από τη Σούδα, δεν είναι βεβαίως κάποιο Ημερολόγιο του τρωικού πολέμου, αλλά ένα κείμενο μάλλον του Ιου αι. μ.Χ., από το οποίο καταφαίνεται η στενή εξάρτηση του Septimius. Αλήθεια, όταν ένα παρόμοιο έργο μεταφράζεται περίπου στην εποχή του Χριστού, με τόση μεγάλη αντίδραση από τον φοβερό διώκτη του Χριστιανισμού, όπως είναι ο Νέρων, τι θα μπορούσαμε να υποθέσουμε;
.jpg)
ΦΙΛΟΣ της ιστοσελίδας μας είχε την καλοσύνη να μου στείλει μία επιστολή και να με ρωτήσει αν γνωρίζω ποιος Λατίνος συγγραφέας αναφέρεται στον Ιησού. Για την ακρίβεια, είχε μια πληροφορία ότι κάποιος εξ αυτών των συγγραφέων αναφερόταν «σε κάποιον Χριστό»!
Η απάντησή μου ήταν, ότι το θέμα, λόγω του όγκου των λατινικών έργων, είναι τεράστιο και απαιτεί πολύ χρόνο! Παρά ταύτα, σήμερα κιόλας θα γράψω ειδικό άρθρο και θ’ αναφερθώ αναλυτικά στους Λατίνους συγγραφείς, που ήσαν σύγχρονοι του Ιησού, ώστε να δώσω κίνητρα και στους ενδιαφερόμενους λατινιστές για την ανεύρεση της όποιας ενδεχόμενης αναφοράς γίνεται από τους Λατίνους συγγραφείς στον Ιησού Χριστό.
Από σήμερα λοιπόν η ιστοσελίδα μας θ’ αρχίσει μια σειρά δημοσιευμάτων για τους Λατίνους συγγραφείς που έζησαν τα χρόνια του Χριστού, με αναλυτική αναφορά στα συγγράμματά τους, αφού στο σημείο αυτό κάνουμε ορισμένες απαραίτητες υπομνήσεις:
1ον. Ο Λατίνος συγγραφεύς, τον οποίον υπονοεί με την επιστολή του ο καλόπιστος φίλος μας, ενδεχομένως είναι ο Σουετώνιος (69-113 μ.Χ.), σύγχρονος σχεδόν του Τάκιτου, όστις εις το Περί των δώδεκα αυτοκρατόρων (από του Αυγούστου μέχρι του Δομητιανού) έργον αυτού, αναφέρει ότι μεταξύ των Ιουδαίων εσημειώθη μεγάλη ταραχή εξ αιτίας του Χριστού και ότι δι’ αυτό ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος εξεδίωξεν αυτούς από της Ρώμης. Το γεγονός τούτο δηλαδή σημειώθηκε μόλις είκοσι έτη μετά το δράμα του Γολγοθά.
Ο αείμνηστος θεολόγος, Παναγιώτης Τρεμπέλας, όπως αναφέρουμε και σε σχετικά άρθρα μας (1), περί του θέματος αυτού κάνει την εξής υποσημείωση:
«Vita Claud. C. XXV: « Judaeos impulsore Chresto assidue tumultuantes Romae expulist». Ότι δε υπό το όνομα Chrestus νοεί ο Σουετώνιος τον Ιησούν Χριστόν, είνε αναμφισβήτητον, ως ορθώς παρατηρεί ο Γ. Παπαμιχαήλ (μν. Εργ. Σελ. 17-18). Εάν επρόκειτο περί προσώπου τινός αγνώστου εις τον συγγραφέα, ασφαλώς θα ετίθετο μετά του ονόματος και η αόριστος αντωνυμία (Chresto quodam, Xρηστού τινός). Η παράλειψις λοιπόν της αορίστου αντωνυμίας αποδεικνύει, ότι ο Ιησούς Χριστός ήτο πρόσωπον λίαν γνωστόν και εις τον Σουετώνιον και εις τους εθνικούς, Ο Σουετώνιος μετεχειρίσθη το οικειώτερον και ευληπτότερον όνομα Chrestus ή Χρηστός.»
2ον. Αναζητώντας τους Λατίνους συγγραφείς, που έζησαν κατά την εποχή του Χριστού, ακόμη και ο γράφων που ασχολείται πολύ με τα ερευνητικά θέματα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι λατινιστής, εξεπλάγη από τον μεγάλο αριθμό των Λατίνων συγγραφέων, που έζησαν εκείνη την εποχή και ήσαν σύγχρονοι του Ιησού! Θα το διαπιστώσουν άλλωστε από σήμερα οι αναγνώστες καθώς αρχίζουμε τα σχετικά δημοσιεύματα.
.jpg)
3ον. Τον 1ο αιώνα μετά Χριστόν, όπου αναζητούμε τους Λατίνους Συγγραφείς, υπήρξαν πολλά χειρόγραφα τα οποία άλλα χάθηκαν, άλλα εκάησαν, άλλα αντεγράφησαν και άλλα αναζητούνται ακόμη στα ράφια διαφόρων βιβλιοθηκών ή άλλων συρταριών της γης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Dictys Cretensis (Δίκτυς από την Κρήτη):
Ο Δίκτυς ο Κρης ισχυρίζεται ότι πήρε μέρος στην Τρωική εκστρατεία και έτσι έγραψε ένα ημερολόγιο (Εφημερίς του Τρωικού πολέμου) σε φοινικική γλώσσα, το οποίο, όταν πέθανε, τοποθετήθηκε στον τάφο του στην Κρήτη! Το έργο αυτό ανακαλύφθηκε κατά το 13ο έτος της βασιλείας του Νέρωνα, και παρά τις αντιδράσεις του αυτοκράτορα μεταφράστηκε στην Ελληνική!
Η εργασία του μεταφραστή μπορεί να ελεγχθεί επακριβώς, από τη στιγμή που το έτος 1907 ανακαλύφθηκαν λείψανα του ελληνικού προτύπου σε ένα παπυρικό απόσπασμα (Pack Nr. 240 του 3ου αι. μ.Χ.). Το ελληνικό αυτό κείμενο, το οποίο μνημονεύεται ήδη από τη Σούδα, δεν είναι βεβαίως κάποιο Ημερολόγιο του τρωικού πολέμου, αλλά ένα κείμενο μάλλον του Ιου αι. μ.Χ., από το οποίο καταφαίνεται η στενή εξάρτηση του Septimius.
Αλήθεια, όταν ένα παρόμοιο έργο μεταφράζεται περίπου στην εποχή του Χριστού, με τόση μεγάλη αντίδραση από τον φοβερό διώκτη του Χριστιανισμού, όπως είναι ο Νέρων, τι θα μπορούσαμε να υποθέσουμε;
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
