Ολοκληρώθηκαν, πριν από λίγες μέρες, οι εργασίες του 11ου Συνεδρίου της ΝΔ και τώρα, ό,τι βασίμως υποψιαζόμασταν το γνωρίζουμε και επισήμως. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικύρωσε την ταύτισή του με το «σημιτικό» ΠΑΣΟΚ.

Προσχώρησαν οι εκφραστές της σημιτοκρατίας στη ΝΔ; Κάθε άλλο, η ιδεολογική υποχώρηση της ΝΔ είναι τόσο άτακτη, ώστε ακόμη και η χρήση της λέξης «Κεντροδεξιά» δεν την εκφράζει. Ο Μητσοτάκης μιμείται τα κόμματα της Σοσιαλδημοκρατίας και της νεοταξικής Αριστεράς…

Γάμοι ομοφυλοφίλων, λαθρομετανάστευση, υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια, επέκταση του Ισλάμ στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τζαμί στον Βοτανικό, άρνηση υλοποίησης του Τάματος του Έθνους, κατάργηση της Κυριακής αργίας, του μαθήματος των Θρησκευτικών, της έπαρσης της Σημαίας και σε μια σειρά από συναφή ζητήματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είτε ψηφίζει τα νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ είτε επιλέγει την αιδήμονα σιωπή, είτε ψελλίζει πολιτικές διαφωνίες «επί τεχνικών» πάντα ζητημάτων και όχι επί της ουσίας.

Και ενώ ολοκληρώθηκε το 11ο Συνέδριο, κανένα από αυτά τα κεφαλαιώδη ζητήματα δεν διευκρινίστηκε ούτε εξειδικεύτηκε και, φυσικά, ουδεμία απόσταση κρατήθηκε από όλα αυτά τα «αιρετικά ολισθήματα», από τον Μητσοτάκη και τα στελέχη του. Ουδέν από τα ανωτέρω εθνικά και ιδεολογικά θέματα συμπεριλήφθηκε καν στα ερωτηματολόγια. Σήμερα, δυστυχώς, ο Μητσοτάκης αποκηρύσσει το ιστορικό δίκαιο της ΝΔ. Ποια σχέση έχει, αλήθεια, η κεντροδεξιά παράταξη με αυτές τις αντιλήψεις για την πατρίδα; Πότε η ΝΔ συμπεριφέρθηκε έτσι σε στιγμή εθνικής κρίσης; Τι σχέση έχουν αυτοί με τις αρχές και τα προτάγματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή;

Αν νομίζει ο προσωρινός πρόεδρος, Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι θα πάει νικηφόρα στην κάλπη με «ευνουχισμένους» οπαδούς, πλανάται πλάνην οικτράν. Οι ψηφοφόροι και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είναι οι στυλοβάτες της παράδοσης. Η μάχη για την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες και οι λαοσυνάξεις της Εκκλησίας απέδειξαν ότι δεν είναι μόνον η βάση και το σώμα της πατριωτικής Δεξιάς, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Και αυτά είναι μόνον δύο τρανταχτά παραδείγματα των προαναφερθέντων.

Το «διά ταύτα» των σκέψεών μου είναι προφανές. Όσο προφανές και ευδιάκριτο είναι το κενό. Ένα κενό που δεν έχει σχέση με την ύπαρξη ακόμη ενός «παίκτη» –κομματικού σχηματισμού– στο πολιτικό σύστημα. Αντιθέτως, είναι τεράστιο το ιδεολογικό κενό, που παραπέμπει σε μια αυθεντική και αξιόπιστη Δεξιά. Χάριν της πατρίδας και όχι του συστήματος, οφείλουμε σύντομα αυτό το κενό να εκλείψει! Ένα νέο κόμμα της Χριστιανικής Πατριωτικής Λαϊκής Δεξιάς είναι ικανό και αναγκαίο να αποτελέσει τον καταλύτη και ρυθμιστή της αυριανής νέας συγκυβέρνησης…

Άρθρο του Νίκου Νικολόπουλου

Προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος, ανεξάρτητου βουλευτή Αχαΐας

 

Πηγή: https://www.paraskhnio.gr