Παπανδρέου θα λέμε και θα κλαίμε από χαρά (που επιτέλους τον ξεφορτωθήκαμε) και από λύπη (επειδή κάποτε τον είχαμε)
Παράλειψις! Διανύουμε την 5η ημέρα του 2018 και δεν έχει γίνει από την παρούσα στήλη ούτε μία αναφορά στον θρυλικό Τζέφρυ Παπανδρέου. Οι προφάσεις υπάρχουν: «Πολλά τα νέα, περισσότερα από τους ίδιους τους ανθρώπους, περιορισμένος ο χώρος των εφημερίδων».
Ομως ειδικά εδώ δεν θα έπρεπε να έχει αφιερωθεί χρόνος, κόπος και χώρος σε άλλη είδηση αν υπάρχει έστω ένα τοσοδούλικο νέο από το αγέραστο φάος (σ.σ.: παρακαλείται η διόρθωσις να αφήσει το παπανδρεϊκό φως ασυναίρετο) της Τζέφρειας κουρούπας.
Η «δημοκρατία» έγραψε για τον «αμετανόητο ΓΑΠ» ότι σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του και επανέλαβε την ασύλληπτη φράση του «λεφτά υπάρχουν».
Τελικά, αυτός ο άνθρωπος πάντα έχει κάτι «νόστιμο» να επιδείξει την περίοδο της χειμερινής ανάπαυλας από τις μέριμνες. Η πρόσφατη παρέμβασή του φέρνει στον νου το δημοσίευμα της στήλης προ επταετίας ακριβώς. Στις 3/1/2011 σχολιαζόταν το πρωτοσέλιδο της«δημοκρατίας» που κοσμείτο από φωτό του Παπανδρέου να χορεύει κάτι σαν ζεϊμπέκικο: «Οι Ελληνες εκλογείς είναι αφενός σοφοί και αφετέρου φανατικοί τηλεορασάκηδες. Είχαν προβλέψει από καιρό την κρίση των τηλεοπτικών καναλιών. Οπότε, αντί να κάτσουν άπραγοι να πήξουν με τις επαναλήψεις, διόρισαν τον Γιώργο Παπανδρέου στη θέση του πρωθυπουργού. Είναι ο πρώτος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου που αποτελεί πολυεκπομπή από μόνος του.
Μιλάμε για πρόγραμμα infotainment με υψηλή τηλεθέαση και πανύψηλα spreads! […] Είτε του βαράει παλαμάκια ο Τζεμ στη Σάμο είτε ο Βρασίδας Σαλιαμάγκουρας στη Νέα Κηφισιά, ο πρόεδρος θα ρίξει ζεϊμπεκιά με φιγούρες βγαλμένες από σχολή καράτε. Του αρέσει τόσο τούτος ο λεβέντικος χορός, που θα τον χορέψει ακόμα κι αν από τα μεγάφωνα ακούγονται το “Κολεγιάλα”, το “Λαστ Κρίστμας” ή η “Γερακίνα”.
Στο πρωτοσέλιδο της «δημοκρατίας» μάς άφησε σύξυλους από την έκπληξη, όταν φάνηκε να αποπειράται να συνδυάσει το ζεϊμπέκικο με λαβή ανατροπής του αντιπάλου – ο οποίος στην περίπτωση ήταν ο εαυτός του. Στρόφαρε λεβέντικα, έπιανε τον αστράγαλό του και κατόρθωσε να μείνει όρθιος. Ασυναγώνιστος…»
Παναγιώτης Λιάκος
