Το βαρελοποιείο ήταν από τα πρώτα κτίσµατα στη Gutland. Εδώ εργάστηκαν Έλληνες και ξένοι βαρελοποιοί, κυρίως Ιταλοί. Τα υλικά της βαρελοποιίας η «ΑΧΑΪΑ» τα αγόραζε από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η κατασκευή, η συναρµολόγη- ση, η επισκευή ενός κρασοβάρελου απαιτούσε µεγάλη πείρα, δεξιοτεχνία και προσοχή στις λεπτοµέρειες. Από το καλό ξύλο και την καλή κατασκευή των βαρελιών εξηρτάτο, σε µεγάλο βαθµό, η ποιότητα, η γεύση του κρασιού και, συνεπώς, η φήµη του οινοποιείου. Το ήξερε καλά αυτό ο G. Clauss, γι’ αυτό και, µε στόχο πάντοτε να πετύχει τα «θεικά κρασιά του ∆ιονύσου», ήθελε τα βαρέλια της «ΑΧΑΪΑ» να είναι τα τελειότερα. Αγόραζε τα καλύτερα υλικά για την κατασκευή τους, και τα καλύτερα έτοιµα βαρέλια από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Μία «Αίτησις» που συντάχθηκε «Εν Πάτραις τη 26 Μαρτίου 1883» αναφέρεται σε «βαρέλια κενά νέα εξ αγρίας ξυλείας στελλόµενα ηµίν εξ Ιταλίας»… Τα µεγάλα δρύινα βαρέλια, τα γεµάτα Μαυροδάφνη, που στέκουν στο Imperial Cellar διηγούνται, µαζί µε τα χειρόγραφα βιβλία, µια ιστορία που ακούγεται σήµερα σαν παραµύθι. Είναι η ιστορία µιας εποχής µε πιο αργούς ρυθµούς, που οι µεταφορές των βαρελιών γίνονταν µε κάρα και η κατασκευή ενός βαρελιού χρειαζόταν, ανάλογα µε το µέγεθός του, µέρες. Οι βαρελοποιοί, µοναδικοί τεχνί- τες, µε το έργο τους ανάδειξαν τα ελληνικά κρασιά, που µέσα στα χειροποίητα ξύλινα βαρέλια αποκτούσαν µια ιδιαίτερη γεύση. µια γεύση που έκλεινε µέσα της τον κόπο του δηµιουργού τους.Η τεχνική κατασκευής ενός βαρελιού µικρού ή µεγάλου αναπαριστάται, µε διαδραστικό τρόπο, στον νέο µουσειακό χώρο «Βαρελάτικο» της Achaia Clauss.
