Τι λέγανε τότε και τι λένε σήμερα.
Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν και οι απόψεις…. Ηταν Φεβρουάριος του 1992, δηλαδή ακριβώς πριν από 26 χρόνια, όταν η Θεσσαλονίκη σειόταν από το συλλαλητήριο για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου είχαν κατακλύσει όλους τους δρόμους της πόλης, από το λιμάνι και τον Βαρδάρη μέχρι μετά τον Λευκό Πύργο, και από την πλατεία της αρχαίας Αγοράς έως την πλατεία Αριστοτέλους.
Ηταν τέτοιος ο παλμός και η δυναμική της συγκέντρωσης που η επίσημη εφημερίδα του τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ έγραφε στο πρωτοσέλιδό της για το «εντυπωσιακό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης» και έδινε με πηχυαίο τίτλο την άποψη του κόμματος: «ΠΑΛΜΟΣ ΜΕ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ». Ενός κόμματος που τότε είχε στις τάξεις τον αείμνηστο Λεωνίδα Κύρκο, ο οποίος μιλούσε για την ευαισθησία του ελληνικού λαού απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας.
Τότε, λοιπόν, το σαββατιάτικο φύλλο της 15ης Φεβρουαρίου του 1992 της «Αυγής» ανακάλυπτε την «ωριμότητα, που έπεισε και τους πλέον δύσπιστους», και τον «πατριωτισμό» εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που διαδήλωσαν για να προασπίσουν την «ακεραιότητα, την Ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του Ελληνισμού».
Στις εσωτερικές σελίδες η περιγραφή της συγκέντρωσης δεν άφηνε καμία αμφιβολία για το… δίκαιο που έγινε πράξη από τους χιλιάδες συγκεντρωμένους, ενώ αναφέρεται πως πρώτος στο βήμα ανέβηκε ο μητροπολίτης Παντελεήμων και ακολούθησαν οι δήμαρχοι Βέροιας Ανδρέας Βλαζάκης και Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος. Ομως η δήλωση που έδινε τη γραμμή και το πνεύμα ήταν του Λεωνίδα Κύρκου:
«Επρόκειτο για μια τεράστια λαϊκή εκδήλωση που τη χαρακτήριζε η έντονη ευαισθησία απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των συνόρων της ελληνικής Μακεδονίας, πλαστογράφησης της Ιστορίας, υφαρπαγής της ιστορικής κληρονομιάς. Οι διαφορετικές εκτιμήσεις, σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς της κυβέρνησης, δεν εμπόδισαν να μετάσχουν πολίτες όλου του φάσματος, ώστε η εκδήλωση να έχει έναν ευρύτατο ενωτικό λαϊκό χαρακτήρα… Δεν είχε τίποτα εξτρεμιστικό ή επιθετικό, αν εξαιρέσει κανείς μερικές μεγαλοϊδεάτικες εκφράσεις που έρχονταν από πολύ παλιά και έμειναν χωρίς ανταπόκριση.
Ο λαός της Θεσσαλονίκης έδειξε μια υψηλή ωριμότητα, αντάξια των μεγάλων αγώνων και της ιστορίας του, έδειξε, επίσης, πόσο βαθιά αντιλαμβάνεται την περίπλοκη και επικίνδυνη κατάσταση στα Βαλκάνια και έδειξε τους σταθερούς ειρηνικούς προσανατολισμούς του. Το μήνυμα της συγκέντρωσης είναι βέβαιο ότι θα αναλυθεί εντατικά απ’ όλους τους παραλήπτες και πρέπει να αξιοποιηθεί ώστε να ενισχυθεί η διεθνής θέση της χώρας και ο σταθεροποιητικός της ρόλος στα Βαλκάνια».
Η ανταπόκριση της εφημερίδας συνεχίζει με το τότε μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Στέλιο Νέστορα ο οποίος είχε χαρακτηρίσει το παμμακεδονικό συλλαλητήριο συγκλονιστικό σε όγκο και παλμό, υπογραμμίζοντας ότι ο κόσμος «διαδήλωσε την αποφασιστικότητά του να μη θιγούν ούτε τα σύνορά μας ούτε τα ιστορικά μας δικαιώματα στον μακεδονικό χώρο. Και προσέθετε, βέβαια, πως από τα συνθήματα που επικράτησαν προκύπτει «η απόφαση του λαού μας για συνεργασία με τους άλλους λαούς των Βαλκανίων».
Αξίζει να αναφέρουμε και την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Πολιτικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης του ΣΥΝ: «Ο λαός της Μακεδονίας εξέφρασε την εθνική του ευαισθησία, την αποφασιστικότητά του να προασπίσει την ακεραιότητα της χώρας, την Ιστορία και την πολιτιστική μας κληρονομά, αλλά και τη διάθεσή του να συνυπάρξει ειρηνικά με όλους τους λαούς της Βαλκανικής, με σεβασμό των διεθνών κανόνων και του απαραβίαστου των συνόρων». Υπογραμμίζεται δε η ανάγκη το μήνυμα του συλλαλητηρίου να αξιοποιηθεί έτσι «ώστε να υπάρξει θετική διέξοδος σε μια κατεύθυνση που να υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, την ειρήνη, τη σταθερότητα και την πολύπλευρη συνεργασία στο χώρο των Βαλκανίων».
Οσο για τους μεγαλοϊδεατισμούς και τις εξτρεμιστικές αναφορές που εκφράστηκαν από κάποιους, έμειναν -όπως γράφει η «Αυγή»- χωρίς ανταπόκριση…
(Eλεύθερος Τύπος)
