Σαν κρυφός στρατός του Τσίπρα ο εσμός των κουκουλοφόρων μπαχαλάκηδων
Δηλαδή τι πρέπει να κάνει ο κόσμος για να σωθεί η χώρα από τους αναρχοκανίβαλους;
Υπόγεια του Μαξίμου… πείτε μας κι ένα μπράβο που δεν ενδώσαμε στην προχθεσινή απόφαση του αυστριακού Εφετείου, η οποία θεωρεί νόμιμο και θεμιτό πια να λέει ένας πολίτης σε πολιτικό ή πρωθυπουργό «άντε και… μπιπ» εφόσον… υπάρχει λόγος. Θεωρείται, αποφάνθηκαν οι δικαστές της Βιέννης, θεμελιώδες στοιχείο της ελεύθερης έκφρασης η απόρριψη ενός πολιτικού ακόμη και αν αυτή εκφραστεί με προκλητικό και σαρκαστικό τρόπο!
Δεν είπαν δυστυχώς τι γίνεται όταν ο πρωθυπουργός το λέει και το κάνει παντοιοτρόπως σε 10 εκατομμύρια πολίτες. Διότι η όλη συμπεριφορά και οι επιλογές δείχνουν επιδεικτική αδιαφορία και πολιτικό τσογλανισμό για τις επιπτώσεις στον τόπο και τον κόσμο. Δυστυχώς, χρειάστηκαν ελάχιστες ώρες για να φανούν και οι τραγικές συνέπειες του ανασχηματισμού πέραν από τις προφανείς κωμικές. Ξαφνικά έχουμε το περιστατικό με τους 2 Ελληνες στρατιωτικούς που συνέλαβαν οι Τούρκοι.
Ενώ η Ελλάδα περνάει την πιο δύσκολη φάση με την απασφαλισμένη Τουρκία, πας και βάζεις στο υπουργείο Αμύνης έναν εντελώς άσχετο, ιδεολογικά ασύμβατο σε βαθμό καταστροφής, όπως ο κ. Φώτης Κουβέλης; Πέρα από το τι συμβολίζει πολιτικά η επιστράτευσή του, πέρα απ’ το αν είναι καλός άνθρωπος κατά βάθος ή χρυσός φελλός, λέμε για την ουσία: Στο… Αμύνης; Οπου δεν έχει καμία σχέση με το άθλημα και ΔΕΝ θέλει να έχει από άποψη.
Οπου δεν μιλιέται κανονικά με τον προϊστάμενό του, τον Καμμένο; Δηλαδή την ώρα που ο Ερντογάν κάνει επιστράτευση, εσύ βάζεις τον Φώτη Κουβέλη έτσι γιατί… μπερδεύτηκες και δεν έχεις τι άλλο να κάνεις; Τόσες θέσεις υπάρχουν στο Πολιτισμού! Εκτός και αν ο Τσίπρας ήθελε να δείξει μ’ αυτόν τον τρόπο και το πόσο φτύνει τις Ενοπλες Δυνάμεις, ακριβώς όπως κάνει και με την ΕΛ.ΑΣ., που την έχει μετατρέψει σε νταντά των φονιάδων-μπαχαλάκηδων.
Να κι αν ισχύει η καλή εκδοχή -ότι ο Τσίπρας απλώς φοβάται τον αναρχικό χώρο και δεν θέλει να ’χει συγκρούσεις και θύματα με… συγγενείς της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και των «Πυρήνων»- να κι αν δεν ισχύει. Γιατί η κακή εκδοχή τού γιατί επιτίθεται ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως στην Αστυνομία και καλύπτει τους κουκουλοφόρους που τα σπάνε είναι ακόμη χειρότερη! Μήπως αποτελούν ουσιαστικά τα σύγχρονα τάγματα εφόδου των ακραίων κλάδων του ΣΥΡΙΖΑ που ελέγχει κάποιος σαν τον κ. Λάμπρου και δρουν επιλεκτικά χτυπώντας οιονδήποτε πλην από επιφανείς Συριζαίους;
Ή τους καλύπτουν επειδή τους τρέμουν γιατί τους ξέρουν ή τους χρησιμοποιούν ή και τα δύο. Διότι δεν είναι μόνο οι αναρχικοί που τα ’σπασαν για τη λευτεριά… του Ντίνου, ο οποίος δεν ελέγχεται για απλός μπαχαλάκιας, αλλά για βομβιστής, δηλαδή κανονικός φονιάς, αν όντως αυτός έστειλε τα παγιδευμένα δέματα τρόμου σε Παπαδήμο, Σόιμπλε και πόσους άλλους άραγε… Κι όμως, η κυβέρνηση υπέκυψε στους εκβιασμούς των αλητοσυμμοριτών και μεταφέρει τον εν λόγω κύριο στους λοιπούς συντρόφους του στον Κορυδαλλό. Για ποιον λόγο, λοιπόν, να μην αποχαλινωθούν περαιτέρω;
Είναι καθημερινή πια η τρομοκρατία απ’ τους Ρουβίκωνες, η οποία έχει καθαγιαστεί ως… απλός ακτιβισμός από υπουργούς (όπως ο Τσακαλώτος που τους τρέμει) έως τον ίδιο τον πρόεδρο της Βουλής που έχει γιο ληστή τραπεζών-φίλο τρομοκρατών! Εχουμε ακόμα τις άδειες στους πιο επικίνδυνους πιστολέρο που έχουν ξεσηκώσει τους Αμερικανούς και τους Αγγλους και τους Ελληνες συγγενείς θυμάτων της 17Ν και λοιπών οργανώσεων. Σε όλους αυτούς, παρά τις επανειλημμένες αντιδράσεις τους, η στάση του Τσίπρα παραπέμπει στο «άντε και…». Αλλά και στην καθημερινότητα, μην το ξεχνάμε, κάθε μέρα ένας ταλαίπωρος Ελληνας, που προσπαθεί να βγάλει με το ζόρι το ψωμί του για να πληρώνει την τρομο-εφορία, βλέπει να του κατεβάζουν τη βιτρίνα, να του καίνε το μαγαζί και να τον οδηγούν στη μαύρη καταστροφή αφιονισμένοι αναρχοαυτόνομοι – πιθανότατα παρακρατικοί. Νομίζετε ότι είναι ακόμα μακριά από εσάς τους πολλούς το κακό;
Μα τα παιδιά που πάνε στα πανεπιστήμια με τις χίλιες θυσίες των φτωχοποιημένων γονέων βρίσκονται στο έλεος των συμμοριών, κανονικών ποινικών, αλητοαναρχικών και εμπόρων ναρκωτικών που ’χουν κάνει τα ΑΕΙ τη χειρότερη πανεπιστημιακή ζούγκλα του κόσμου! Είναι να θαυμάζεις πραγματικά τους ΗΡΩΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ που εξακολουθούν να πηγαίνουν στα πανεπιστήμια και να κάνουν μαθήματα, ενώ οι τραμπουκοαλήτες, που βαφτίζονται αναρχικοί, τους λοιδορούν, τους δέρνουν, τους σπάνε τα γραφεία, τους διαπομπεύουν και τους στοχοποιούν προσωπικά και οικογενειακά!
Κι όμως, αυτοί οι ουκ ολίγοι πανεπιστημιακοί επιμένουν να κάνουν μάθημα… με την απειλή της βαριοπούλας πάνω απ’ το κεφάλι τους λες κι είμαστε στην Τουρκοκρατία και στο κρυφό σχολειό! Και σ’ όλους αυτούς ο Τσίπρας λέει με τον τρόπο του «άντε και…» Τέλος, θα ήταν άδικο να μην αναφερθεί κανείς μα κανείς στο καθημερινό παιχνίδι ζωής και θανάτου που παίζουν οι αστυνομικοί στους δρόμους, καθώς σαν τους αναστενάρηδες χοροπηδάνε μέσα στις εκρηγνυόμενες μολότοφ, ανήμποροι να αντεπιτεθούν, μια και οι εντολές Τόσκα -δηλαδή Τσίπρα- είναι σαφέστατες: μην πειράζετε τους αναρχικούς. Δηλαδή «άντε και…». Η κυβέρνηση ενοχλείται μόνο για… της Ράνιας τον χαβά. Κατά τα άλλα και με τη βαριοπούλα και με την αρπαχτούλα!
Δεν ξέρω τελικά πώς λέγεται αυτό, γιατί δεν έχει εμφανιστεί πουθενά αλλού και δεν έχει μελετηθεί… απ’ την πολιτική επιστήμη. Ο πρωθυπουργός λειτουργεί στην πράξη ως αρχι-συμμορίτης, ενθαρρύνοντας τη βία και την ανομία σε όλα τα επίπεδα (ναι, και σε αυτό της Δικαιοσύνης, όπου σπέρνει τον φόβο και τη διχόνοια).
Ολη η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν να ’ναι «φτιαγμένη» και σκίζεται να νομιμοποιήσει, με απρόβλεπτες συνέπειες, τον μπάφο, αντί να κοιτάξει να φέρει κάνα παραπάνω μπάτσο στη γειτονιά. Κάποτε ο κόσμος ήθελε «λαοκρατία», μετά «έναν λοχία», τώρα ζητάει απλώς «Αστυνομία».
Αν όμως απαγορεύεται στην ΕΛ.ΑΣ. να αντιδρά όταν η αναρχο-αλητεία καταστρέφει και οπλοφορεί, τι θα συμβεί αν οποιοσδήποτε άλλος κάνει τα ίδια; Ακόμη και βάσει του Συντάγματος ο πολίτης που μένει επισήμως απροστάτευτος από το κράτος ή βλέπει τη χώρα του να κινδυνεύει από ανεύθυνη έως προδοτική ηγεσία, δικαιούται να αντισταθεί. Τι πρέπει να κάνουν οι απλοί πολίτες δηλαδή για να προστατευτούν; Αν δεν υπάρχει Αστυνομία, να το πουν καθαρά να τελειώνουμε, και ο καθένας να φροντίσει για το σπίτι του.