Έχουν και τα αστικά κόμματα τις παραδόσεις τους… Ξεκινούν ως επαναστατικά και εχθρικά προς την εκάστοτε εξουσία, συνεχίζουν ως ευρύτερες παρατάξεις και καταλήγουν στις καρέκλες τις εξουσίας συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων. Προς το τέλος της κυβερνητικής τους περιόδου και των εκλογών, κάνουν έναν ανασχηματισμό μήπως και πιστέψει κάποιος αφελής ότι η πολιτική του κυβερνητικού συρφετού θα αλλάξει. Πάντα έτσι ήταν κόμματα και έτσι συνεχίζουν, είναι ο τρόπος που επιβιώνουν άλλωστε. Ο αριστερός-μνημονιακός-νεοφιλελεύθερος-αστικός Συριζα, δεν θα μπορούσε να διαφέρει.
Συνεχιστής της… παράδοσης
Εδώ και τρία χρόνια μαζί με τις ελπίδες όσων τους πίστεψαν, πουλάει αριστεροφροσύνη και αντίσταση. (Η σχέση των αριστερών με τον όρο «αντίσταση» πλέον είναι απαραίτητο να επαναπροσδιοριστεί.) Η εξουσία όμως που χαρακτήριζαν ως σάπια, τους αφομοίωσε και πλέον είναι μέρος της σαπίλας. Τι και αν τους δόθηκε εντολή με τις εκλογές, όπως τους αρέσει να λένε, τι και αν τους ξαναδόθηκε με το δημοψήφισμα, που οι ίδιοι οργάνωσαν, αυτοί ακάθεκτοι βαδίζουν στον δρόμο που έχουν χαράξει οι υπόλοιποι εδώ και πολλές δεκαετίες. Είπαμε, έχουν και αυτοί τις παραδόσεις τους, τις οποίες δεν θέλουν να σπάσουν.
Ο Σύριζα αντιμέτωπος πλέον με τις συνέπειες των έργων του και τη λαϊκή κατακραυγή, κατέφυγε στη κοροϊδία του ανασχηματισμού. Τι σημαίνει όμως ανασχηματισμός; «Αλλαγή ενός συνόλου με νέα μέλη» με λίγες λέξεις. Δηλαδή στο υπάρχον κυβερνητικό σύνολο, αντικαταστάθηκαν κάποια μέλη από κάποια άλλα. Εδώ τίθεται το λογικό ερώτημα: Όταν η πολιτική που θα ακολουθηθεί είναι προαποφασισμένη, τι σημασία έχει η αλλαγή προσώπων; Τα νέα μέλη δεν θα είναι μνημονιακά;
Φυσικά και θα είναι. Τα νέα μέλη θα τολμήσουν να αντισταθούν; Όχι βέβαια…Άρα ένας ανασχηματισμός από τη μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση της χώρας, δεν έχει καμία απολύτως σημασία στο επίπεδο της πολιτικής. Σημασία στο επίπεδο της πολιτικής, έχει η ίδια η πολιτική και αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τη παραμικρή ιδέα. Μετά τις αποχωρήσεις κυβερνητικών μελών, η αντικατάστασή τους αφορά αποκλειστικά την στελέχωση του έτσι και αλλιώς, πολύ μεγάλου σε αριθμό κυβερνητικού σχήματος. Στα ονόματα αυτών που έφυγαν και αυτών που ήρθαν δεν θα αναφερθούμε. Δεν μας ενδιαφέρει να αναφέρουμε ποιοι θα είναι οι εκτελεστές των εντολών των… «από πάνω»….
Τι οδήγησε στον ανασχηματισμό;
Δεν είναι τα μνημόνια, δεν είναι η ανεργία, δεν είναι οι κατασχέσεις σπιτιών, δεν είναι τα εθνικά θέματα. Αυτά είναι δευτερευούσης σημασίας. Με τη λάσπη να πέφτει βροχή μέσα στον πόλεμο σκανδάλων, ήρθε και η αριστερή κ. Ράνια η οποία αν και πλούσια, εισέπραττε το ποσό των 1000 ευρώ ως επιδότηση ενοικίου. Αυτά στον πολιτικάντικο κόσμο δεν συγχωρούνται. Και δεν συγχωρούνται, όχι επειδή τίθεται κάποιο ηθικό ζήτημα. Δεν συγχωρούνται γιατί η πραγματικότητα πάντα χαλούσε τον μύθο του λαϊκού αριστερού. Αν και οι ίδιοι της έδιναν αυτά τα χρήματα, αν και η ίδια τα δεχόταν, όταν το καρναβάλι αυτό αποκαλύφθηκε θίχτηκε το παραμύθι του «ηθικού πλεονάσματος» με αποτέλεσμα να έχουμε πλέον μια πλούσια αριστερή εκτός κυβερνητικού σχήματος.
Είμαστε σίγουροι ότι το νέο κυβερνητικό μέλος, θα…πληροί τα κριτήρια. Θυμίζουμε ότι η χορήγηση αυτού του επιδόματος, ψηφίστηκε μαζί με το μνημόνιο του 2015. Αυτή την ηθική έχουν, αυτή επικαλούνται. Όμως σε πολιτικάντικο επίπεδο είναι καλυμμένοι. «Το ψηφίσατε και εσείς αυτό το μέτρο» ανταπαντούν σε όσους τους κατηγορούν, αλλά ψήφισαν το μνημόνιο της αριστεράς.
Όπως ο χαρτοπαίκτης
Το δημοσιογραφικό κλισέ περί «ανακατέματος της τράπουλας» που ακούμε σε κάθε ανασχηματισμό, το ακούμε και αυτές τις ημέρες. Τι μπορεί όμως να προσφέρει ένα ανακάτεμά της σε ένα παιχνίδι στημένο και με την τράπουλα σημαδεμένη; Ο πρωτάρης θα χάσει, με τους δυνατούς παίκτες να μη χρειάζεται να ιδρώσουν για να τον ξεπαραδιάσουν. Όσο όμως η παρτίδα προχωράει, ο ερασιτέχνης παθιάζεται και «παίζει τα ρέστα του» ώστε να «ρεφάρει» και να βγάλει τα σπασμένα. Αυτή είναι η στιγμή που το παιχνίδι έχει χαθεί και ο χαμένος αφήνει το τραπέζι με την τσόχα, με τις τσέπες του άδειες. Στη περίπτωσή μας, η μόνη διαφορά είναι ότι δεν υπάρχουν πράσινα τραπέζια, αλλά κυβερνητικά γραφεία….
Στο βάθος… ήθος!
Το μήνυμα έχει σταλεί: Είμαστε η λύση σε κάθε πρόβλημα που δημιουργούν. Είμαστε ο μόνιμος και ισχυρός πονοκέφαλός τους. Δεν είναι μόνο ότι όλο και περισσότεροι απαξιώνουν τους πολιτικούς, είναι και το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι αρχίζουν και βλέπουν ότι με καριερίστες πολιτικούς δεν μπορεί να συνεχιστεί η πορεία του έθνους. Είναι όλο και περισσότεροι αυτοί που κατάλαβαν ότι τα ψέματα δεν κρατάνε για πολύ. Θα είναι οι ίδιοι εξαπατημένοι Έλληνες που θα αποζητήσουν πολιτικό προσωπικό με ειλικρίνεια και εργατικότητα, με φαντασία και τόλμη, με προσωπικότητα και πραγματικό ήθος! Τότε θα είναι η στιγμή που «θα παίζουμε χωρίς αντίπαλο». Τότε θα είναι που οι παραδόσεις τους, ήτοι το απόστημα που ταλαιπωρεί το έθνος θα σπάσει μια και καλή!
Μιχάλης Τάντης
