του Νίκου Παπαγεωργίου
Η Ελλάς γεωστρατηγικά βρίσκεται σε μία περιοχή που φλέγεται. Η γεωπολιτική αστάθεια είναι δεδομένη. Οι γεωπολιτικές προκλήσεις στο χώρο της χερσονήσου του Αίμου είναι συνεχείς. Η Τουρκία καθημερινά όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στα χερσαία σύνορα μας αυξάνει τις προκλήσεις. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ιδιαίτερα ο «μικρός σοφός» Τσίπρας, βρίσκονται σε αμηχανία και με λεκτικά επιχειρήματα περί καλής γειτονίας, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η επιθετικότητα της Τουρκίας.
Η Τουρκία προκαλεί και η χώρα μας σπαράσσεται Το επεισόδιο των Ιμίων αποκάλυψε τη δυσχερή θέση που βρέθηκε η κυβέρνηση της αριστεράς, δίχως να μπορεί να διαχειριστεί την κρίση. Από την άλλη πλευρά η Τουρκία και ο Ερντογάν συνεχίζει να παίζει το χαρτί της έντασης. Δηλαδή συνεχίζει να αμφισβητεί την κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγαίο, δίχως φυσικά να υπολογίζει το κόστος, που μπορεί να υπάρξει από αυτή την προκλητική στάση. Και όλα αυτά τα επιχειρεί, για να δημιουργήσει την ανατροπή της σημερινής κατάστασης στο αρχιπέλαγος, ώστε να επέλθει η ουδετεροποίηση του Αιγαίου.
Εντός της Ελλάδος τώρα, παρατηρείται ένα σοβαρός διχασμός των πολιτικών δυνάμεων του «δημοκρατικού τόξου» με αιχμή του δόρατος το σκάνδαλο Novartis, όπου με μπαράζ αλληλοκατηγοριών περί καθαρών και βρώμικων, το πολιτικό θερμόμετρο έχει ανέβει στα ύψη. Την ίδια ώρα, που απαιτείται μία συνδυασμένη και πολύπλευρη συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων εντός, αλλά και εκτός του «δημοκρατικού τόξου», για να αντιμετωπιστεί η τουρκική προκλητικότητα, αυτοί ακολουθούν την πάγια τακτική του κοινοβουλευτισμού δηλαδή τη διαίρεση και τη συκοφαντία. Και φυσικά ας το διακινδυνεύσουμε, όπως είχε δηλώσει νυν υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ….
Η Ε.Ε. δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα σύνορα της
Πρέπει επομένως να γίνουν προσπάθειες για να αναπτυχθούν συμμαχίες και σχέσεις αμοιβαίου συμφέροντος με άλλες χώρες, που έχουν με εμάς τα ίδια προβλήματα, προκειμένου να ενισχύσουμε την θέση μας έναντι της Τουρκίας. Οι τυχόν προσφυγές στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. στην ουσία δεν πρόκειται να αποδώσουν και θα αναφερθούμε στους λόγους παρακάτω. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σε θέση στρατιωτικά να υπερασπιστεί τα σύνορά της. Προβαίνει ενίοτε μόνο σε λεκτικές παρεμβάσεις. Πρόσφατα ο επανεκλεγείς πρόεδρος της Κύπρου Αναν-Αναστασιάδης υπέστη την πρώτη ψυχρολουσία από τον Τουσκ όταν του είπε ότι: «σας καταλαβαίνω αλλά να τα βρείτε με την Τουρκία». Αυτό ήταν το νόημα των όσων είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ στις Βρυξέλλες, στον Κύπριο πρόεδρο Αναν-Αναστασιάδη, ο οποίος του εξέθεσε την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τη τουρκική «πειρατεία» στο Οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ και την περικύκλωση του γεωτρύπανου της ΕΝΙ από τα τουρκικά πολεμικά πλοία. Είναι εντυπωσιακό ότι κανείς από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αντιδράσει έστω με μία σαφή καταδικαστική δήλωση στην τουρκική επιθετική κίνηση.
Μετά την ενημέρωση από τον Τσίπρα και Αναν-Αναστασιάδη στους αρχηγούς των κρατών μελών της Ε.Ε. που συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες για την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο αλλά και την κυπριακή ΑΟΖ, ο Τουσκ αναγκάστηκε να τονίσει: «Εκ μέρους όλων των Ευρωπαίων ηγετών θα ήθελα να εκφράσω την αλληλεγγύη μας στην Κύπρο και την Ελλάδα και να καλέσω επειγόντως την Τουρκία να σταματήσει αυτές τις δραστηριότητες.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες στηρίζουν το κυριαρχικό δικαίωμα της Κύπρου να ερευνά και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους της, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του δικαίου της θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η δραστηριότητα αντιτίθεται στη δέσμευση της Τουρκίας για σχέσεις καλής γειτονίας με όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με την Τουρκία και να επανεξετάσουμε το ζήτημα στη Σύνοδο του Μαρτίου, και να δούμε εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθεί η συνάντηση στη Βάρνα στις 26 Μαρτίου». Κυβερνητικές πηγές οι οποίες φυσικά δεν επιβεβαιώνονται αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός έλαβε στήριξη για το εν λόγο θέμα και από την Μέρκελ.
Το ΝΑΤΟ κρατά αποστάσεις
Από την άλλη πλευρά το ΝΑΤΟ κάθε φορά που θα δημιουργηθεί ένταση μεταξύ των μελών του, εάν δεν νίπτει τας χείρας του, προσπαθεί και εισηγείται υποχώρηση του πλέον αδύναμου μέλους. Αν πάρουμε ως παράδειγμα την Κύπρο θα διαπιστώσουμε ότι μεγαλοστομίες και διακηρύξεις, δεν επαρκούν για τον τερματισμό της κρίσης που έχει δημιουργηθεί στην κυπριακή ΑΟΖ. Ο τερματισμός της κρίσης έχει ανατεθεί πλέον στους πετρελαϊκούς κολοσσούς, που συμμετέχουν στην εξόρυξη, προκειμένου να παρέμβουν οι κυβερνήσεις των χωρών τους με παραστάσεις στην Τουρκία προς τερματισμό της κρίσης. Οι ηγεσίες των ΗΠΑ και της Γερμανίας στις συναντήσεις που είχαν με τον Ερντογάν απέφυγαν επιμελώς να αναφερθούν στις προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο και Κύπρο. Επίσης ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ κράτησε αποστάσεις στο θέμα των Ιμίων δηλώνοντας: «Χαιρετίζω το γεγονός ότι οι δύο πρωθυπουργοί συνομίλησαν στο τηλέφωνο και απευθύνω έκκληση να συνεχιστούν οι επαφές, έτσι ώστε να αποφευχθούν τέτοια περιστατικά στο μέλλον, να μειωθούν οι εντάσεις και να αποφευχθεί νέα κλιμάκωση. Και οι δύο χώρες είναι πολύτιμοι σύμμαχοι. Θέλουμε να κάνουμε ότι είναι δυνατό προκειμένου να αποφευχθούν πραγματικά προβλήματα και η κλιμάκωση της διαμάχης και της έντασης μεταξύ τους». Καμία λέξη για την προκλητική επιθετικότητα της Τουρκίας.
Λόγια του αέρα οι δηλώσεις των ηγετών της Ευρώπης υπέρ της Ελλάδος
Και φυσικά δεν θα πρέπει να αναμένουμε βοήθεια από το ΝΑΤΟ αφού ουσιαστικά ο Γενικός Γραμματέας του, στο θέμα της αμφισβήτησης της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, κρατά ίσες αποστάσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Επομένως η πολιτική ίσων αποστάσεων από το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να μας δημιουργεί προσδοκίες ότι θα παρέμβει προκειμένου να τερματιστεί η τουρκική προκλητικότητα. Τώρα ως αναφορά την Ε.Ε. πέρα από τα καλά λόγια των κ.κ. Γιούνκερ και Τουσκ, δεν υπάρχουν όμως όπως προαναφέραμε δυνατότητες επιβολής κυρώσεων προς την Τουρκία, εκτός από το κεφάλαιο των Ευρωτουρκικών σχέσεων.
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις ούτως ή άλλως είναι παγωμένες. Η Τουρκία από την άλλη πλευρά χρησιμοποιεί το «μεταναστευτικό» ως όπλο. Σύμφωνα με το άρθρο 42 παρ. 7 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, ισχύει η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας, που προβλέπει ότι: «σε περίπτωση κατά την οποία μία από τις χώρες της Ε.Ε. δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφος της, οι άλλες χώρες της Ε.Ε. οφείλουν να της παράσχουν βοήθεια και να τη συνδράμουν με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Αυτή η υποχρέωση αμοιβαίας άμυνας δεσμεύει όλα τα μέλη κράτη της Ε.Ε. Δ Δυστυχώς η Ελλάς παρά τις παραπάνω αναφερόμενες διακηρύξεις και τα λόγια του αέρα των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι παντελώς μόνη απέναντι στις καθημερινές προκλήσεις των Τούρκων. Θα πρέπει λοιπόν η ίδια να δώσει λύσεις στις γεωπολιτικές προκλήσεις των άσπονδων φίλων της, αφού Ε.Ε. και ΝΑΤΟ είναι το ίδιο συνδικάτο….
