’’Συνεννόηση, ομόνοια, ομοψυχία… μηδέν.

του Βασίλη Κασιμάτη

Ο πατριωτισμός υπό σαφή αμφισβήτηση, αλλά και υπό διωγμό’’

– Η περίπτωση συνένωσης (συνασπισμού κομμάτων) των αντιμνημονιακών μικρών κομμάτων δίνει εκλογικά ποσοστά κυβερνητικού σχηματικού. 1ο κόμμα!

Σθένος υπάρχει;

– Η πραγματική εικόνα όλων των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα.

Ήγγικεν η ώρα να μιλήσουμε για το αμφίσημο της πολιτικής.

l Γεγονός: Εξτρεμιστικά φαινόμενα αναπτύσσονται ραγδαία στη χώρα μας.

l Γεγονός: Η ακροδεξιά σε ανοδική πορεία.

Τα παραπάνω αποτελούν αδιαμφισβήτητα δεδομένα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Μια εποχή που τα γεγονότα της διαδραματίζονται υπό εντελώς αδιαφανείς για το λαό διαδικασίες. Οι πολίτες αδυνατούν πλέον να παρακολουθήσουν πολιτικές εκπομπές, καθώς οι συζητήσεις ανάγονται σε υψηλό επιστημονικό επίπεδο(!) Για να καταφέρει κανείς να παρακολουθήσει και να κατανοήσει 100% τα λεχθέντα επί των τηλεοπτικών πάνελς, χρειάζεται πολλά πανεπιστημιακά πτυχία. Ποιός τα έχει;

Κι αν αδυνατεί ο λαός να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, δεν δύναται να αποτελεί υπεύθυνο και αξιόπιστο εκλογικό σώμα. Κοντολογίς, με την απύθμενη τηλε-παραφιλολογία, τα ακαταλαβίστικα άρθρα και τις δυσνόητες πολιτικο-οικονομικές αναλύσεις, ο πολίτης δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το καλό του, άρα δεν είναι ικανός να ψηφίσει.

Αυτή είναι η μια πλευρά της σαθρής πραγματικότητας. Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με την ρίζα του προβλήματος. Την πολιτική, τους πολιτικούς και κατ’επέκταση τα πολιτικά κόμματα και φορείς.

Κόμματα. Μια αθώα λέξη που σήμερα κρύβει μέσα της το όνειδος και την εθνική μας καταστροφή.

Πόσα, ποιά, και γιατί. Η ακτινογραφία της πολιτικής σκηνής

Η χώρα μας σήμερα έχει ενεργά 150 κόμματα. Ενδεικτικό του αποστήματος είναι ότι σχεδόν το 70% εξ αυτών, δηλαδή τα 105 ιδρύθηκαν τα μνημονικά χρόνια, ήτοι από το 2009 και έπειτα.

Από τα 45 υπόλοιπα κόμματα, τα 13 ιδρύθηκαν από το έτος 2000 έως το 2009, άλλα 11 ιδρύθηκαν τη δεκαετία του ’90 (1990-1999), άλλα 10 ιδρύθηκαν τη δεκαετία του ’80 (1980-1989) και μόνο 11 κόμματα ιδρύθηκαν πριν τον 1980, δηλαδή από τις αρχές των περασμένου αιώνα έως το 1979. Τα νούμερα αφορούν τα εν ενεργεία κόμματα και όχι αυτά που έχουν κλείσει (διαλυθεί). Αλλιώς θα μιλούσαμε για πολύ περισσότερα!!

1900-1979          =          11 κόμματα

1980-1989          =          10 κόμματα

1990-1999          =          11 κόμματα

2000-2009          =          13 κόμματα

2009-2016          =          105 κόμματα

Α’ τρίμηνο 2017 =          6 !!

Αφορμή αλλά και συνάμα θρυαλλίδα για το ρεπορτάζ αποτέλεσε η «χειμερινή» βροχή ανακοινώσεων από πρώην βουλευτές, για ίδρυση νέων κομμάτων, μόλις το πρώτο τρίμηνο του 2017. Που να σφίξουν και οι ζέστες!

1) Νότης Μαριάς: Ιδρύει το: «ΕΛΛΑΔΑ – O ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ». Δεν είναι η πρώτη φορά όμως. Είχε παλαιότερα ιδρύσει και το «Αντιμνημονιακοί Πολίτες». Μ’ αυτό το κόμμα συνεργάστηκε με τους ΑΝ.ΕΛ. και εξελέγη βουλευτής το 2012. Ευρωβουλευτής το 2014. Aνεξάρτητος σήμερα.

2) Ραχήλ Μακρή: Μετά τη βόλτα της από διάφορα κόμματα και τη συλλογή ψηφοδελτίων και τατουάζ, ιδρύει το: «Μέτωπο Νίκης».

3) Τα ορφανά του Κώστα Σημίτη. Οι πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων Σημίτη, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Γιάννης Ραγκούσης ιδρύουν το: «Ώρα Αποφάσεων» με τη δέσμευση… να μας σώσουν ξανά. Όπως και τότε, επί Σημίτη!

4) Τελευταία πολιτική πινελιά στο φετινό κάδρο, η «Δημοκρατική Ευθύνη». Μόλις αυτή τη βδομάδα ανακοινώθηκε το νέο κόμμα που στηρίζει ο πρώην (κι αυτός) υπουργός, Αλέκος Παπαδόπουλος. Αρχικά το είχε οικειοποιηθεί ο πρώην γενικός γραμματέας εσόδων Χάρης Θεοχάρης όταν πέρυσι το καλοκαίρι ανακοίνωσε ότι εκείνος ιδρύει αυτό το κόμμα. Πρόεδρος εκλέχθηκε ο οικονομολόγος Βασίλης Παυλίδης, ενώ το πολιτικό στίγμα του φορέα έχει να κάνει με το χώρο της παγκοσμιοποίησης, των ευρωπαϊστών και γενικώς ευρω-υποτακτικών!

5) Κόμμα εξαγγέλλουν διάφοροι και στο όνομα του Βλαντιμήρ Πούτιν με αρχηγό στο …παραβάν τον Ιβάν Σαββίδη που εκτός από το ποδόσφαιρο και τις τηλεοπτικές άδειες, είδε ανοικτά και στην πολιτική… και μπήκε! Μπροστά εμφανίζεται ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Το όνομα του κόμματος: ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ συνέργεια για την Ελλάδα

«Εσύ κι Εγώ φτιάχνουμε το εμείς, που θα μας κυβερνήσει».

Και μετά απ’όλα αυτά… χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Τα ανωτέρω δεν σημαίνουν απαραιτήτως ότι οι νεόδμητοι αυτοί πολιτικοί φορείς δεν είναι αξιόλογοι. Αλλά ποιος ο λόγος ίδρυσης νέων κομμάτων και όχι η συμμετοχή σε ήδη υπάρχοντα, όταν εκ των αριθμητικών αποτελεσμάτων είναι … ήδη πάρα πολλά και υπερκαλύπτουν την όποια ιδεολογία ή πολιτικό προσανατολισμό. Το αρχηγιλίκι;

Από τα 150 συν τα 5 «νεότευκτα» φετινά κόμματα, το 2015 συμμετείχαν στις εκλογές του Ιανουαρίου μόνο τα 26, ενώ το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους (με λίστα) συμμετείχαν τα 24. Νωρίτερα, στις ευρωεκλογές του 2014, εκεί που τα πράγματα είναι φθηνότερα και ευκολότερα, συμμετείχαν τα 43. Βέβαια τότε δεν ήταν 150, αλλά 45 λιγότερα. Μόνο το 2014 για τη «σκορδοκαΐλα» της συμμετοχής στις ευρωεκλογές ώστε να αποκτήσουν λόγο στην πολιτική, ιδρύθηκαν 25 κόμματα. Μεταξύ αυτών το «Το ΠΟΤΑΜΙ» του Στ. Θεοδωράκη και η «ΤΕΛΕΙΑ» του πρώην (ίσως και νυν) ηθοποιού και δημάρχου Στυλίδας Απόστ. Γκλέτσου. Τα 7 από τα 25 κόμματα του 2014 διαλύθηκαν αμέσως μετά τη διαδικασία!

Από τα νούμερα συμπεραίνει κανείς, ότι είμαστε …ίσως γεμάτοι «νούμερα».

Ακολουθούμε τη … μυρωδιά του χρήματος

Από την κίβδηλη κομματική υπερπληθώρα και τον πολιτικό συνωστισμό, καθίσταται σαφές, ότι η πολιτική στην Ελλάδα… έχει χρήμα, και πιθανόν και δόξα!…

Και η λεωφόρος του χρήματος περνά από τις ευεργετικές διατάξεις του Ν. 4304/14 (ΦΕΚ Α 234/23.10.2014). Ο νόμος αυτός αντικατέστησε τα περισσότερα άρθρα του ν.3023/2002 και ορισμένα του ν.3214/2004 που λίγο έως πολύ είχαν παρόμοια ευεργετικά άρθρα σχετικά με τις χρηματοδοτήσεις των κομμάτων.

Επί του πρακτέου, όποιο κόμμα ή συνασπισμός κομμάτων δηλαδή «κομματική εταιρία» συγκεντρώνει 1,5% λαμβάνει 750.000 ευρώ ετησίως ως κρατική ενίσχυση! Και αφορολόγητα παρακαλώ. Κι αν το κόμμα δεν καταφέρει το 1,5%, τότε γεφυρώνεται με άλλα μικρότερα κόμματα και λαμβάνουν το «ζεστό» χρήμα όλοι μαζί. Ως παράδειγμα αναφέρουμε το κόμμα του πολλάκις δηλωμένου φίλου των Γερμανών και της κυρίας Μέρκελ προσωπικά, Θάνου Τζήμερου. «Δημιουργία Ξανά». Έλαβε ποσοστό μικρότερο του 1%. Συνενώθηκε όμως με άλλα 2 ακόμα μικρότερα κόμματα, το «Δράση» του Στέφανου Μάνου και το «Φιλελεύθερη Συμμαχία» (που έλαβε απειροελάχιστα ποσοστά) και από 2013 και σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία που οι ίδιοι καταθέτουν στον ιστότοπό τους, λαμβάνουν κρατική ενίσχυση.

Και έτσι ακριβώς κάνουν ταμείο, οι «καθωσπρέπει» κύριοι των εξωκοινοβουλευτικών μικρών κομμάτων. Με τον νέο νόμο, παρόμοια εικόνα σε μικρότερα οικονομικά μεγέθη για τα κόμματα, ισχύει με το 1,5% και στα αποτελέσματα που απορρέουν από τις Ευρωεκλογές.

Έμαθε λοιπόν ο Έλληνας… ή πολιτικό φορέα (κόμμα) ή Μ.Κ.Ο.!

Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί πρώην βουλευτές σχηματίζουν κόμματα. Η κρατική ενίσχυση (επιχορήγηση) είναι το «μήλο της Έριδος» και όχι – πάντα – ο πατριωτισμός.

Στο δια ταύτα

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον 10 γνωστά μικρά κόμματα και αρκετά ακόμα μικρότερα που ως πολιτικό τους αφήγημα καταθέτουν τον αγώνα τους κατά των μνημονίων και του Ευρώ, ευαγγελίζονται μια Ελλάδα εκτός Ευρώπης με εθνικό νόμισμαΚοντολογίς, αυτά τα κόμματα αποτελούν το αντιμνημονιακό πατριωτικό τόξο.

Πόσο πατριώτες όμως είναι; Διότι σήμερα και εκεί που έφτασαν πλέον τα πράγματα η Ελλάδα δεν έχει τη πολυτέλεια να κάνει λόγο για δεξιά κι αριστερά.

Μνημόνιο Vs Αντιμνημόνιο! Σήμερα λοιπόν το πολιτικό ρινγκ έχει δύο μόνο ομάδες. Τα 5 οθνεία κοινοβουλευτικά κόμματα που ψήφισαν τα μνημόνια σε αγαστή συνεργασία με τα μικρότερα ενδοκοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά που στηρίζουν τα μνημόνια και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και από την άλλη πλευρά του ρινγκ τα αντιμνημονιακά κόμματα που αταλάντευτα οραματίζονται το Grexit με ότι αυτό συνεπάγεται.

Grexit που συντάσσεται μαζί με όλους τους ευρωσκεπτικιστές των υπολοίπων Ευρωπαϊκών χωρών και που τα ποσοστά τους πλέον αδιαμφισβήτητα είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Αν λοιπόν τα ετερογενή αντιμνημονιακά κόμματα δεν είναι απλά η βαλβίδα της χύτρας για να εκτονώνεται ο εξοργισμένος κοσμάκης, αλλά όπως διατείνονται είναι πατριωτικοί φορείς, τότε οφείλουν να καθίσουν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι παραμερίζοντας τις αριστερές ή δεξιές ιδεολογίες/ιδεοληψίες τους και να εξασφαλίσουν για τον Ελληνικό λαό τη συσπειρωμένη γροθιά κατά των δανειστών, κατά των κατακτητών μας.

 Εμείς σήμερα θα σας τους παρουσιάσουμε έναν-έναν με τα δημοσκοπικά ποσοστά που ενίοτε τους αποδίδονται, ώστε κανείς – ένθεν κακείθεν – να μην μπορεί να πει, ότι δεν γνώριζε.

«Πλεύση Ελευθερίας» Ζωή Κωνσταντοπούλου περίπου 2,7%

«Λαϊκή Ενότητα» Παναγιώτης Λαφαζάνης περίπου 2,5%

«Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός» Γιώργος Καρατζαφέρης περίπου 1,3%

«Ελληνική Λύση» Κυριάκος Βελόπουλος περίπου 1%

«ΕΠ.Α.Μ.» Δημήτρης Καζάκης περίπου 0,8%

«Σχέδιο Β’» Αλέκος Αλαβάνος περίπου 0,6%

«Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα» Νίκος Νικολόπουλος περίπου 0,5%

«Δημοκρατική Κίνηση 5 Αστέρων-Δραχμή» Θεόδωρος Κατσανέβας περίπου 0,5%

«Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας» Νίκος Αλικάκος περίπου 0,5%

«Ελεύθερη Πατρίδα» Βασιλειάδης, Δρακωνάκης περίπου 0,4%

Αυτά τα 10 κόμματα συγκεντρώνουν περίπου το 11% των ψήφων. Σήμερα!

 

Υπάρχουν όμως και άλλες 2 σημαντικότατες παράμετροι.

Πρώτον, είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες πολίτες σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα Ευρώ ή Δραχμής, οι «υπέρ της δραχμής» έχουν ξεπεράσει πλέον τους «υπέρ του Ευρώ», στοιχείο που τα γκάλοπ αδυνατούν να κρύψουν πια. Αυτό φάνηκε άλλωστε και στο δημοψήφισμα, όταν ο Σόϊμπλε το μετέτρεψε σε μάχη του ευρώ κατά της δραχμής.

62% είπαν το «ΟΧΙ». Μια τέτοια λοιπόν ένωση αντιμνημονιακών κομμάτων (συνασπισμός) θα σαγήνευε τους Έλληνες πολίτες και θα εκτόξευε το ποσοστό σε πολύ μεγαλύτερο νούμερο.

Δεύτερον, αν συνυπολογίσει κανείς και αρκετές άλλες ατομικές πολιτικές δυνάμεις που εκφράζονται άλλοτε ξεκάθαρα και άλλοτε πλαγίως υπέρ της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα και της εξόδου από την ευρωζώνη, όπως του Ευρωβουλευτή Νότη Μαριά (που πλέον ανακοίνωσε νέο κόμμα), του πρώην βουλευτή Κώστα Λαπαβίτσα, ακόμα και του πρώην υπουργού οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, τότε μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική εικόνα.

Με απλά λόγια… αν αυτές οι δυνάμεις απεμπολήσουν την ραθυμία μαζί με τις όποιες διαφορές και παρωχημένες «χρωματικές» ιδεοληψίες τους και επικεντρωθούν στο δίπτυχο Grexit-Δραχμή που άλλωστε είναι και η βασική ρητορική τους, τότε είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μιλάμε για ένα κομματικό συνασπισμό με βέβαιη κυβερνητική ισχύ. Τότε θα μιλάμε αναπότρεπτα για το ισχυρότερο κόμμα στη χώρα, τέτοιο που θα ήταν αδύνατο να «χτυπηθεί» από κανέναn άλλο πολιτικό φορέα.

Κι αν αυτό δεν γίνει άμεσα κατανοητό από αυτούς τους 10 και πλέον πολιτικούς αρχηγούς, τότε στη συνείδηση του κόσμου θα αποτελούν το δόλιο «Δούρειο ίππο» του αντι-μνημονίου, τη ραστώνη εν καιρώ πολέμου!

Συνεπώς, εδώ που έφτασε η κατάσταση το κέλευσμα για εθνική ομοψυχία είναι μονόδρομος. Η Σολομώντεια λύση! Και η προτεινόμενη σήμερα λύση για συνεύρεση σε κοινό τραπέζι αποτελεί τη «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τον τόπο μας, αφού το αντίθετο συνάδει σε ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ διαίρεση των αντιμνημονιακών δυνάμεων και ενίσχυση των μνημονιακών πολιτικών πρακτικών.

Ή πάνε όλοι μαζί ή πάμε όλο εμείς …κατά διαβόλου.

Με τσι ‘γειες σας…

Τα 150 κόμματα και η ημερομηνία ίδρυσής τους:

 

Με αλφαβητική σειρά

1.    Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Κ.Ε.) 1914

2.    Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Κ.Κ.ΕΛ.)   2014

3.    Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)   1984

4.    Ανασύνθεση ΟΝΡΑ 2015

5.    Ανεξάρτητη ανανεωτική αριστερά, ανανεωτική δεξιά, ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, όχι στον πόλεμο κόμμα επιχείρηση χαρίζω οικόπεδα χαρίζω χρέη σώζω ζωές Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑ.Ε.Κ.Ε.) 2009

6.    Ανεξάρτητοι Έλληνες (ΑΝ.ΕΛ.) 2012

7.    Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την  Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) 2009

8.    Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (Α.Π.Ο.) 2009

9.    Αξιοπρέπεια 1995

10. Αριστερή Ανασύνθεση (ΑΡ.ΑΝ.) 2003

11. Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση (ΑΡ.Α.Σ.)    1998

12. Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση (Α.Ρ.Κ.) 2015

13. Αριστερή Συσπείρωση (ΑΡΙ.Σ.) 2012

14. Αυτοδύναμο Κίνημα Επαναστατικής Πολιτικής   (Α.Κ.Ε.Π.) 1989

15. Δημιουργία, ξανά! 2011

16. Δημοκρατική Αναγέννηση (ΔΗΜ.ΑΝ.) 2003

17. Δημοκρατική Αριστερά (ΔΗΜ.ΑΡ.) 2010

18. Δημοκρατική Ευθύνη 2016

19. Δημοκρατική Συμπαράταξη 2015

20. Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.) 1995

21. Δημοκρατικοί 2009

22. Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (Δ.Ε.Α.) 2001

23. Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς-Ζωή Μετά 2016

24. Δράση 2009

25. Δραχμή 5 Αστέρων 2013

26. Δρόμος Ελλήνων 2010

27. Δυναμική Ελλάδα (Δ.Ε.) 2012

28. Εθνική Ελπίδα 2010

29. Εθνική Ενότητα 2016

30. Εθνικό Μέτωπο 2012

31. Εθνικός Λαϊκός Σχηματισμός 2014

32. Εθνικός Ορθόδοξος Σύνδεσμος 2013

33. Εθνικό Πατριωτικό Ανανεωτικό Κίνημα

34. Ελεύθεροι Πολίτες (ΕΛ.ΠΟ.) 2011

35. Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη 2014

36. Ελλάδα Εμείς 2014

37. Ελληνική Λύση 2016

38. Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας     (Ε.Λ.Κ.Α.Δ.) 2009

39. Ελληνικό Κίνημα Σωτηρίας της Ελλάδας (ΕΛ.ΚΙ.ΣΩ.)      2011

40. Ελληνικό Κοινωνικό Κίνημα 2009

41. Ελληνικό Λευκό Κίνημα Σημερινής Ιδεολογίας      (Ε.Λ.Κ.Σ.Ι.) 2010

42. Ελληνικό Όραμα 2012

43. Ελληνοκρατία 2011

44. Ελλήνων Ελευθέρων Συνένωση (ΕΛΛΗΝ.Ε.Σ.) 2012

45. Ελλήνων Πολιτεία 2011

46. Ελπίδα Πολιτείας 2010

47. Ενεργοί Πολίτες 2002

48. Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) 2011

49. Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό (Ε.Π.Α.Λ.) 2014

50. Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης   (Ε.Δ.Ε.Μ.) 2014

51. Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ.) 1976

52. Ένωση Κεντρώων 1992

53. Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς (Ε.ΚΙ.Ε.Α.)2015

54. Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας Ε.Κ.Κ.Ε.) 1970

55. Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (Ε.Κ.Κ.) 2009

56. Επόμενη Ελλάδα 2016

57. Εργατικό Αντιϊμπεριαλιστικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.) 1985

58. Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (Ε.Ε.Κ.) 1985

59. Ευρώπη Οικολογία 2014

60. Θεσμός 2012

61. Ισχυρή Ελλάδα 2013

62. Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική   Συγκρότηση (Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.) 2009

63. Κίνημα Δεν Πληρώνω 2012

64. Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ.) 2015

65. Κίνημα Εθνικής Αντίστασης (Κ.Ε.ΑΝ.) 2012

66. Κίνημα Εθνικολαϊκής Συσπείρωσης (ΚΙ.Ε.ΣΥ.) 2013

67. Κίνημα Ελευθερία 2015

68. Κίνημα Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Απελευθέρωση  (ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α.) 2015

69. Κίνημα Υπέρβαση 2013

70. Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 1999

71. Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς    (Κ.Ε.Δ.Α.) 2000

72. Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας 2012

73. Κοινωνία Αξιών 2012

74. Κοινωνία – Πολιτική παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια 2009

75. Κοινωνία Πρώτα 2013

76. Κοινωνική Συμφωνία (ΚΟΙ.ΣΥ.) 2012

77. Κοινωνικός Σύνδεσμος 2011

78. Κόμμα Εθνικής Σωτηρίας (Κ.Ε.ΣΩ.) 2010

79. Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών (Κ.Ε.Κ.) 1990

80. Κόμμα Ισότητας Ειρήνης Φιλίας (Κ.Ι.Ε.Φ.) 2012

81. Κόμμα Νέων 2004

82. Κόμμα Πειρατών Ελλάδας 2012

83. Κόμμα Φιλελευθέρων 1980

84. Κομμουνιστική Ανανέωση (ΚΟΜ.ΑΝ.) 2000

85. Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη (Κ.Ο.Α.) 2009

86. Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (Κ.Ο.Ε.) 2003

87. Κομμουνιστική Τάση 2013

88. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Κ.Κ.Ε.) 1918

89. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό- λενινιστικό) (Κ.Κ.Ε.-μ.λ.) 1976

90. Λαϊκές Ενώσεις Υπερκομματικών Κοινωνικών Ομάδων (Λ.Ε.Υ.Κ.Ο.) 1990

91. Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιϊμπεριαλιστική  Συνεργασία 2013

92. Λαϊκή Ελληνική Πατριωτική Ένωση (Λ.Ε.Π.ΕΝ.)   2015

93. Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.) 2015

94. Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) 2000

95. Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα    Ελλάδας (Μ.Λ.-Κ.Κ.Ε.) 1976

96. Μεγάλη Ελλάδα Πόντος Πατρίς 2016

97. Μεταρρυθμιστές για τη Δημοκρατία και την Ανάπτυξη   (ΜΕ.ΔΗ.ΑΝΑ.) 2014

98. Μπροστά 2012

99. Νέα Δεξιά 2016

100.          Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) 1974

101.          Νέα Ελλάδα 2010

102.          Νέα Μεταρρυθμιστική Ριζοσπαστική Ανασυγκρότηση   (Νέα ΜΕ.Ρ.Α.) 2013

103.          Νέο Αριστερό Ρεύμα (Ν.Α.Ρ.) 1989

104.          Νέοι Μεταρρυθμιστές 2014

105.          Νέος Αγωνιστής 2006

106.          Ξεκίνημα 1974

107.          Οικολόγοι Ελλάδας 1988

108.          Οικολόγοι Εναλλακτικοί 1989

109.          Οικολόγοι Πράσινοι (Ο.Π.) 2002

110.          Όραμα Αναγέννησης Ελλάδος (ΟΡΑΜ.Α. ΕΛΛΑΔΟΣ)   2016

111.          Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ   (Ο.Α.Κ.Κ.Ε.) 1985

112.          Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (Ο.Κ.Δ.Ε.) 1934

113.          Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας    Σπάρτακος (Ο.Κ.Δ.Ε.-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ) 1985

114.          Ουράνιο Τόξο 1995

115.          Παναθηναϊκό Κίνημα (ΠΑΝ.ΚΙ.) 2012

116.          Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών (Π.ΑΡ.Π.) 2011

117.          Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) 1974

118.          Πανελλήνιος Εθνεγερσία 2015

119.          Παρέμβαση 2012

120.          Πατριωτική Ένωση – Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωση

(ΕΛ.ΛΑ.Σ.) 2014

121.          Πατριωτική Λαϊκή Θέληση (ΠΑ.ΛΑΙ.ΘΕΛ) 2014

122.          Πατριωτικό Δίκτυο Αφύπνισης (ΠΑΤΡΙ.Δ.Α.) 2014

123.          Πατριωτικό Κοινωνικό Κίνημα 2012

124.          Πατριωτικό Μέτωπο 2009

125.          Περιφερειακή Αστική Ανάπτυξη (Π.Α.Α.) 2007

126.          Πλεύση Ελευθερίας 2016

127.          Πολιτεία 2012 2012

128.          Πολιτική Αναγέννηση 2014

129.          Πράσινοι-Αλληλεγγύη 2014

130.          Πράττω 2012

131.          Πρωτοβουλία Β 2013

132.          Πρωτοβουλία των 1000 Αριστερή Παρέμβαση. 2012

133.          Πρωτοβουλία των 58 2013

134.          Πυρίκαυστος Ελλάδα 2013

135.          Ριζοσπαστικός Εθνικός Συναγερμός (ΡΙΖ.Ε.Σ.) 2015

136.          Σοσιαλιστική Έκφραση 1992

137.          Σοσιαλιστική Προοπτική 2014

138.          Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Σ.Ε.Κ.) 1997

139.          Σοσιαλιστικό Κόμμα 2014

140.          Σύλλογος διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης Γιάννης   Κορδάτος 2014

141.          Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)   2012

142.          Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας 2011

143.          Σχέδιο Β 2013

144.          Τελεία 2014

145.          Το Ποτάμι 2014

146.          Φιλελεύθερη Συμμαχία (Φ.Σ.) 2007

147.          Φιλόνικο Κίνημα 2012

148.          Χριστιανική Δημοκρατία 1953

149.          Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ανατροπής 2013

150.          Χρυσή Αυγή 1993

 

ΠΗΓΗ