Κώστας Καραΐσκος –
Βαδίζοντας την τρίτη εβδομάδα κράτησης των δύο στρατιωτικών μας στις φυλακές της Αδριανούπολης, και σε συνδυασμό με το όλο κλίμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που μυρίζει μπαρούτι, αναδύεται φυσιολογικά το ερώτημα «τι να κάνουμε». Η ανησυχία είναι διάχυτη στην θρακική – κι όχι μόνο – κοινωνία για την ειρήνη και το αύριο της χώρας μας, οπότε θα πούμε τη γνώμη μας.
Το πλαίσιο των σχέσεων με τη γείτονα δεν έχει αλλάξει. Αυτό που έχει όμως λήξει είναι η πολιτική «κατευνασμού του θηρίου», έτσι όπως την είδαμε να εφαρμόζεται από το 1999. Το θλιβερό τσίρκο των τουρκολάγνων, αυτό που περιέφερε για χρόνια σε κάθε κοινωνικό χώρο και με κάθε αφορμή την «ελληνοτουρκική φιλία» ως πανάκεια, έχει βγάλει τον σκασμό. Όλα εκείνα τα ανθρωπάρια, που τους έπιανε ακράτεια από τη χαρά τους άμα τη εμφανίσει Τούρκων υπουργών, συγγραφέων, αθλητών, ηθοποιών, αρσενοκοιτών κτλ και που μας φόρεσαν τόσες αδελφοποιήσεις με τούρκικες πόλεις και οργανώσεις, καθώς το υπερατλαντικό τους αφεντικό αλλάζει ρητορεία απέναντι στην Άγκυρα, είτε εξαφανίστηκαν είτε ρίξανε τους τόνους στο υποηχικό φάσμα. Τελευταία φορά τους ακούσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη να υίζουν εναντίον όλων ημών που αντιδράσαμε στον ερχομό του Ερντογάν στη Θράκη – αλήθεια, με κείνην την επίσκεψη κερδίσαμε στις διμερείς σχέσεις όσα …απολαμβάνουμε σήμερα;
Και τώρα; Τώρα είναι η στιγμή για μια δυναμική ελληνική πολιτική. Με τις ΗΠΑ συμμάχους αλλά όχι σε πλήρη ταύτιση μαζί τους, π.χ. στην αντιρωσική υστερία. Βεβαίως ο Ταγίπ είναι κακό σπυρί στον ΝΑΤΟϊκό πισινό αλλά κανείς μας δεν προκρίνει τον «φρονηματισμό» του ημετέροις αναλώμασι. Ο Τούρκος πρόεδρος δεν είναι ούτε ψυχοπαθής ούτε ανόητος για να επιθυμεί αυτή τη στιγμή πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα. Όσο όμως κερδίζει πόντους σε βάρος μας με δυο τρεις σκουντιές, φυσικά θα συνεχίσει να το πράττει. Εμείς, προκειμένου να διατηρήσουμε την ειρήνη, την επιβίωση και την αξιοπρέπειά μας, πρέπει να φανούμε επιτέλους σοβαροί: να εξοπλιστούμε επαρκώς, να βελτιώσουμε την άμυνά μας στο Αιγαίο – η δήλωση του υπουργού Άμυνας ότι θα εξαϋλώσουμε όποια ξένη δύναμη εμφανιστεί σε ελληνικό νησί ήταν αποφασιστικής σημασίας – και να είμαστε ανυποχώρητοι στην Κύπρο. Στη δε Θράκη, όπου έχουμε κάθε πλεονέκτημα με την δική μας πλευρά (του στρατιωτικού συμπεριλαμβανομένου), να τσακίσουμε τον τουρκικό δάχτυλο!
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφαρονισμούς, έχουμε την μοναδική ευκαιρία στη Θράκη να διαλύσουμε το τοπικό δίκτυο των πρακτόρων. Θυμίζουμε ότι αναμένεται η δικαστική απόφαση για την επαναλειτουργία (!!!) της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» (και των συναφών συλλόγων μετά), ότι κάποιοι σεσημασμένοι ατζέντηδες τουρκισμού δεν χαίρουν πια βουλευτικής ασυλίας, ότι ο εμφύλιος με το σύστημα Γκιουλέν έχει παραλύσει την δραστηριότητα του προξενικού κυκλώματος σε Κομοτηνή και Ξάνθη.
Υπάρχει μία μοναδικά ευνοϊκή συγκυρία στους μειονοτικούς θεσμούς που στηρίζει η πολιτεία (μουφτείες, βακούφια) και όπου μπορούμε στηρίζοντας τους έντιμους να κερδίσουμε έδαφος χαμένο από χρόνια. Υπάρχουν επίσης άπειρα – καλά και δίκαια – πράγματα που μπορούν να γίνουν χωρίς να συναντήσουν τις αντιδράσεις που θα έβρισκαν άλλοτε μπροστά τους, ξεκινώντας από τους γεωργικούς αναδασμούς και φτάνοντας μέχρι το χτίσιμο δημόσιων σχολείων. Δεν χρειάζεται λεπτομερής περιγραφή, οι αρμόδιοι γνωρίζουν τα πάντα και υπάρχουν ήδη στα χέρια τους υποδείξεις και εναλλακτικές. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μια σοβαρή, ελληνική Κυβέρνηση στην Αθήνα, τριάντα (τουλάχιστον) χρόνια τώρα.
http://tourkikanea.gr/2018/03/karaiskos-9/
ΠΗΓΗ
