Ὄχι, δὲν τρελλάθηκε ὁ Ἀλέξης γιὰ νὰ θέλῃ ὑποχρεωτικὸ τὸ νηπιαγωγεῖο.
Αὐτὰ συμβαίνουνκαὶ εἰς Παρισίους…
Μεθοδίες ποὺ δὲν τὶς καταλαβαίνει ὁ ἀνίδεος ἀνθρωπάκος!
*~*~*~*~*~*
~ Μία ἀπὸ τὶς πλέον κακοήθεις ἀρχὲς τοῦ ἀνθρωποβόρου συστήματος τοῦ Σοσιαλισμοῦ εἶναι ἡ ἁρπαγὴ τοῦ παιδιοῦ ἀπὸ τὴν μητέρα του. Αὐτό, ἡ διάλυσις τῆς οἰκογενείας καὶ ἡ κατάργησις τῆς μητρότητος, εἶναι ἀρχὴ θεμελιώδης ποὺ τὴν συναντοῦμε καὶ στὶς θεωρητικὲς κατασκευὲς (στὶς Σοσιαλιστικὲς οὐτοπίες) καὶ εἰς τὴν θεωρίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν πρᾶξιν τοῦ Σοσιαλισμοῦ!
~ Ἡ ἁρπαγὴ τοῦ παιδιοῦ ἀπὸ τὴν μητέρα του καὶ τὸ μεγάλωμά του σὲ κρατικὰ ἱδρύματα ἐπιδιώκεται διὰ τρεῖς λόγους:
- (α) Διὰ νὰ παραχθῇ ὁ ἄβουλος ὁμοιόμορφος ἄνθρωπος τοῦ Σοσιαλισμοῦ εἶναι ἀπαραίτητον νὰ ἐξαφανίσωμε ὁλόκληρον τὸν συναισθηματικὸν μηχανισμὸν τῆς ψυχῆς, νὰ ἀποκτήσῃ τὸ «ἐπιπεδωμένον συναίσθημα» τῶν σκιζοφρενῶν, καὶ διὰ νὰ γίνῃ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀποκοπῇ κατὰ πρῶτον ἀπὸ τὴν κυρίαν συναισθηματικὴν σχέσιν τοῦ ἀνθρώπου, τὴν σύνδεσιν μὲ τὴν μητέρα!
- (β) Τὸ παιδὶ δὲν ἀναπτύσσεται φυσιολογικῶς ἀλλὰ γίνεται ἀπαθὲς μὲ ῥηχῇ ἱκανότητα ἀντιδράσεως, «παρητημένον», τοῦ ψαλιδίζεται ὄχι μόνον τὸ συναισθηματικὸν ἀλλὰ καὶ τὸ βουλητικὸν [ἔχομεν ἐπ’ αὐτοῦ ἐπιστημονικὲς ἐργασίες], ἄρα εὐκολοχειραγώγητον
- (γ) Τοῦ ἐμφυτεύεται (βοηθούντων καὶ τῶν ἀνωτέρῳ) διὰ τῆς καθημερινῆς πλύσεως ἐγκεφάλου (εὔκολο εἰς αὐτές τις ἠλικίες) ἡ ὁμοιόμορφος ἀπάνθρωπος παιδεία ἡ ὁποία ἀποπροσωποποιεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν μετατρέπει εἰς ἄβουλον ἐξάρτημα μηχανῆς (δὲν εἶναι τυχαῖον ὅτι οἱ θεωρητικοὶ τοῦ Σοσιαλισμοῦ περιγράφουν τὸν ἄνθρωπον ὡς τμῆμα μηχανῆς).
~ Ἕνα πρῶτον βῆμα εἰς τὴν πορείαν πρὸς τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς ἁρπαγῆς εἶναι ἡ ὑποχρεωτικὴ διημέρευσις σὲ κρατικὰ νηπιαγωγεία! Ἐτοῦτο ὁμολογεῖτο ἐπισήμως εἰς τὴν Ῥωσσίαν τοῦ Λένιν καὶ τοῦ Στάλιν καὶ ἐπεξηγεῖτο ὅτι εἶναι προσωρινὸν μέτρον διότι ἀκόμη δὲν ὑπάρχουν οἱ ἐγκαταστάσεις διὰ τὴν ὁλοχρόνιον παραμονὴν τοῦ παιδιοῦ καὶ κρατικὰ ἱδρύματα-ὀρφανοτροφεία!
~ Ἐδῶ, εἰς τὴν σημερινὴν Εὐρώπην, εἶναι τὸ πρῶτον βῆμα, γιὰ νὰ τὸ συνηθίσουμε, ὥστε νὰ πᾶμε εἰς τὸ δεύτερον! Μία ἄλλη μεθόδευσις διὰ νὰ συνηθίσωμεν τὸ πρᾶγμα εἶναι ὁ ὁλοένα καὶ συχνότερα ἐφαρμοζόμενος θεσμὸς στὴν Σκανδιναβία νὰ παίρνουν τὸ παιδὶ ἀπὸ μητέρες ποὺ δὲν τὸ μεγαλώνουν σωστὰ (τὸ συνηθέστερον λάθος: καπνίζουν στὸ σαλόνι τοῦ σπιτιοῦ τους)!
~ Ἔχει πλάκα! Ἔφεραν τὰ πράγματα ἔτσι ὥστε πιεσμένη ἀπὸ τὸν χρόνο ἡ ἀφελὴς μητέρα θὰ τὸ εὕρη πολὺ σωστὸ καὶ θὰ εὐγνωμονῆ τοὺς νομοθέτες!
Ἐν Ἑλλάδι:
Εἰς Παρισίους:
