Οφειλόμενη απάντηση – ράπισμα στην σιωπή και αδιαφορία των τοπικών ταγών
Ο Νίκος Νικολόπουλος με αφορμή τον δημόσιο διάλογο γύρω από την ίδρυση Νομικής Σχολής στην Πάτρα, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Από την πρώτη μέρα της εκλογής μου στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας μέχρι και σήμερα η θέση μου είναι ταυτόσημη, με την πάνδημη απόφαση των συμπολιτών μου, που απαιτεί την ίδρυση Νομικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είναι ένα αίτημα 40ετίας που έχει διατυπωθεί με «χίλιους τρόπους» και ειλικρινά διαπορώ όχι μόνον με όσους διατυπώνουν επιφυλάξεις, αλλά πολύ περισσότερο με τους «σιωπηλούληδες», που κρύβονται γιατί ο Αρχηγός τους ζηλεύει την δόξα…Τσίπρα.
Και ο ανεξάρτητος Βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος συνέχισε:
«Έχω δηλώσει πολλές φορές ότι εγώ, ούτε «σιωπηλός» υπήρξα, ούτε «επισκέπτης» είμαι σε αυτή την πόλη, ούτε ζυγίζω τα συμφέροντά της με το κομματικό ζύγι, ιδιαίτερα όσων στην πλάτη αυτής της περιοχής έστησαν καριέρες αφήνοντάς την επί πολλά χρόνια στην καχεξία και την υπανάπτυξη.
Ας το καταλάβουν όλοι λοιπόν: Το συμφέρον της Πάτρας είναι πάνω από το συμφέρον οποιουδήποτε προσώπου, κόμματος ή επαγγελματικής ομάδας!
Δυστυχώς, αλλά κάποτε οι τοπικές εφημερίδες ήσαν τα «φλάμπουρα» των αγωνιζομένων ταγών και απλών πολιτών, αιρετών και μη, με “μπροστάρηδες” τους αείμνηστους π. Πρωθυπουργούς Γεώργιο Παπανδρέου και Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Από τότε μέχρι σήμερα έπαιρναν την σκυτάλη Βουλευτές, Δήμαρχοι, Μητροπολίτες κλπ αρχές της πόλης απαιτώντας την ολοκλήρωση του με την ίδρυση όσων σχολών έλειπαν -όχι μόνο Νομικής- για να είναι πράγματι ολοκληρωμένο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ!
Δυστυχώς, σήμερα έχει επικρατήσει ένα σιωπητήριο που θυμίζει νεκροταφείο και έτσι φτάσαμε μέχρι και να αντιδρούν κάποιοι στο ενδεχόμενο ίδρυσης νομικής σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Όταν όμως είδαμε μέσα στα χρόνια να ιδρύονται σχολές και τμήματα και στα πιο ακατάλληλα σημεία της χώρας, όταν είδαμε να δημιουργείται Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου για να γίνουν κάποιοι καθηγητές, κανένας δεν είπε τίποτα. Και ας επρόκειτο να γίνουν Σχολές Οικονομίας, Διοίκησης, Ανθρωπιστικών και Πολιτισμικών Σπουδών, Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών κ.α., με υπεράριθμους και χωρίς καμία επαγγελματική προοπτική, νέους πτυχιούχους. Όσοι σιώπησαν τότε, σιωπούν και σήμερα για το δικαίωμα του τρίτου μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας να έχει νομική σχολή. Ή και το χειρότερο διαφωνούν!
Δεν σημαίνει ότι αν είναι στρεβλή η πορεία της ανάπτυξης της εκπαίδευσης, πρέπει να την αφήσουμε να βαλτώσει.
Μετά την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, η Πάτρα έχει το πιο άρτιο Πανεπιστημιακό πλαίσιο και όλα τα εχέγγυα για να λειτουργήσει το σύνολο των Πανεπιστημιακών Σχολών στην Αχαϊκή πρωτεύουσα. Υπ’ αυτή την έννοια είναι απαράδεκτο να υπάρχει κενό στην Νομική εκπαίδευση. Εξίσου απαράδεκτο είναι τα παιδιά από την Νοτιοδυτική Ελλάδα να καταφεύγουν στην υδροκέφαλη πρωτεύουσα ή την Βόρεια Ελλάδα για να φοιτήσουν στις εκεί νομικές σχολές. Αποκόπτονται από τον τόπο τους και κυρίως είναι μεγαλύτερες οι δαπάνες της φοίτησης τους. Δεν υποστηρίζω, βέβαια, ότι πρέπει να καταργηθούν κάποιες από τις υπάρχουσες Νομικές Σχολές, ώστε να αυξηθεί αναιτιολόγητα ο αριθμός των φοιτητών. Αντιθέτως, μέσα σε πλαίσια αριθμητικής ανακατανομής των εισακτέων, δικαιούται και η μεγαλύτερη πόλη της Νοτιοδυτικής Ελλάδος να έχει Νομική Σχολή. Τόσο απλά…
Ας κριθούν, λοιπόν οι διαφωνούντες κα σιωπούντες, από τους πολίτες της περιοχής…
Όπως θα κριθεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που δημοσίως αντέδρασε και διαφώνησε, χωρίς κανένας ντόπιος παράγοντας να τον βάλει στην θέση του. Προσωπικά, δεν με νοιάζουν τα πρόσωπα, με νοιάζει η περιοχή. Αν ο Τσίπρας πετύχει να συνδέσει το όνομά του με κάποια έργα που θα αφήσουν βαθύ αποτύπωμα στην περιοχή, όπως η ολοκλήρωση της Πατρών – Αθηνών και τώρα, η νομική σχολή στο Πανεπιστήμιο, το φυσικό αέριο στην Πάτρα, κλπ, θα είναι κάτι θετικό για τον ίδιο, αλλά και για την περιοχή μας. Και αυτό μετράει. Μετράει ποιος μπορεί να προσφέρει στην περιοχή και με την βούληση του το αποδεικνύει…»
