Του Δρ. Patrick Slattery* – Παραδέχομαι ότι θα πρέπει να ελέγξω τα νεότερα του Τύπου πριν δημοσιεύσω αυτό το άρθρο, επειδή η κατάσταση φαίνεται να είναι πολύ ρευστή. Υπάρχει πολλή απελπισία για τα tweets του Προέδρου Trump που είχαν στόχο τη Ρωσία. Πώς θα μπορούσε να λέει τέτοια βλακώδη πράγματα λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την ανακοίνωση των προθέσεων του να αποσύρει εντελώς τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία;

Νομίζω ότι υπάρχουν δύο προηγούμενα από το παρελθόν έτος για να τα δούμε ως παραδείγματα. Το πρώτο είναι αυτό που συνέβη πριν από ένα χρόνο, όταν υπήρχε μια όμοια θυελλώδης επίθεση με χημικά. Στις 7 Απριλίου 2017, ο Τραμπ έριξε 59 πυραύλους στη Συρία, σκοτώνοντας δεκάδες Σύριους στρατιώτες (αλλά αποφεύχθηκαν τυχόν ρωσικές απώλειες) και στη συνέχεια δήλωνε ότι η «αποστολή ολοκληρώθηκε» και βασίστηκε στην λάμψη που απολάμβανε από τα Zio-media, που τον έλεγαν «προεδράρα» για μερικές μέρες.

 

Η αίσθησή μου εκείνο τον καιρό ήταν ότι ο Trump έριξε τους πυραύλους για να πάψει να έχει τους Εβραίους πίσω από την πλάτη του. Νομίζω ότι αισθάνθηκε αρκετά ενθουσιασμένος στην προσπάθειά του να αποτινάξει το hoax με την Ρωσία, το οποίο ωθήθηκε από τον διευθυντή του FBI Comey. Έβαλε τον Αναπληρωτή Γενικό Εισαγγελέα, (((Rod Rosenstein))), ο οποίος είχε μόλις αναλάβει καθήκοντα στις 25 Απριλίου, να γράψει ένα υπόμνημα που να δικαιολογεί την απόλυση του Comey και στη συνέχεια, στις 9 Μαΐου, ο Trump αποδέσμευσε τον Comey. Φυσικά, στις 17 Μαΐου ο Ρόζενσταϊν προσέλαβε τον Mueller για να ερευνήσει το Russia hoax.

 

Θα ήθελα να πιστεύω ότι το Trump πήρε το μάθημα ότι δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να κερδίσουμε από την κατευνασμό αυτών των Εβραίων χτυπώντας τους εχθρούς τους. Απλώς επιστρέφουν το επόμενο λεπτό κάνοντας τα γνωστά τους κόλπα τους.

 

Ποιο είναι λοιπόν το δεύτερο παράδειγμα; Η Βόρεια Κορέα. Ο Τράμπ μπλέχτηκε σε μια λεκτική αντιπαράθεση με τον Kim Jong-un μέχρι του σημείου που όλοι ήταν πεπεισμένοι ότι επρόκειτο να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο στην Ανατολική Ασία. Και τότε, ξαφνικά, υπήρξε συμφωνία να συναντηθεί με τον Κιμ. Η συμφωνία συμπεριλάμβανε τον Kim να συμφωνεί να σταματήσει αμέσως όλες τις δοκιμές, ΔΕΝ απαιτούσε η Αμερική να σταματήσει τις προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις της στη χερσόνησο και κατέστησε την αποπυρηνικοποίηση μιας από τις χερσονήσους ως τους δηλωμένους στόχους των συνομιλιών.

 

Εκείνη την εποχή όλοι λέγονταν ότι ο Τραμπ φοβόταν τον Κιμ κάνοντας όλες αυτές τις παραχωρήσεις λόγω της αξιόπιστης απειλής ενός άμεσου πολέμου. Δεν νομίζω ότι αυτό συμβαίνει. Οι Βορειοκορεάτες πάντα φοβούνται ότι η Αμερική θα μπορούσε να επιτεθεί οποιαδήποτε στιγμή (καθώς ο Μπιλ Κλίντον βρισκόταν στα πρόθυρα να κάνει το 1993). Ήταν τα media και το βαθύ κράτος που ήταν οι στόχοι των psi-ops του Trump.
Με το να τρομάζει το (((καθεστώς))) ότι πραγματικά θα πάει σε πόλεμο, αντί να συνεχίσει τις κυρώσεις και να πιέζει όλο και περισσότερο, δεν έκανε πάρα πολλή φασαρία όταν ανακοίνωσε τις συνομιλίες. Και θυμηθείτε, δεν πέρασε από το Υπουργείο Εξωτερικών ή άλλα κυβερνητικά κανάλια για να το ξεκινήσει. Αντίθετα, χρησιμοποίησε τον αρχηγό της εθνικής ασφαλείας της Νότιας Κορέας.

 

Παρεμπιπτόντως, προσέφερε στους Βορειοκορεάτες αυτό που η Πιονγιάνγκ θεωρεί σημαντικές παραχωρήσεις: μία συνάντηση μεταξύ των ηγετών και την προοπτική μιας γραπτής συμφωνίας που θα θέσει τέρμα στον κορεατικό πόλεμο και θα υποσχεθεί την μη επιθετικότητα. Νομίζω ότι αυτό ήταν πολύ σοφό.

 

Έτσι, εάν η στρατηγική Trump είναι ίδια με πριν από ένα χρόνο όταν βομβάρδισε τη Συρία, την πατήσαμε. Αλλά νομίζω ότι η σκέψη του είναι περισσότερο σύμφωνη με τα θετικά αποτελέσματα που έλαβε από το βορειοκορεατικό επεισόδιο. Νομίζω ότι προσπαθεί να τρομάξει το (((καθεστώς))) και τον λαό στο να σκέφτονται ότι θα διακινδυνεύσει έναν πυρηνικό Αρμαγεδδώνα για να εκδικηθεί, αυτούς που μπορεί, από όσο γνωρίζουμε, να είναι μερικές δωδεκάδες παράγοντες της κρίσης. Οι Εβραίοι έχουν βγάλει όλα τα εμπόδια με αυτό το Russia hoax για να εμποδίσουν το Τραμπ να αναπτύξει μια σχέση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μια σχέση που θα μπορούσε να έχει πολύ θετικές συνέπειες για το 98% του κόσμου.

 

Η πρόβλεψή μου είναι ότι μετά από όλα αυτά, δεν θα υπάρξει στρατιωτικό κτύπημα, αλλά μάλλον μια ανακοίνωση μιας συνάντησης κορυφής Trump-Putin. Και θα σας πω τότε “σας τα είχα πει”. Αλλά αν κάνω λάθος, τότε πιθανότατα θα έχουμε πιο σημαντικά πράγματα για να ανησυχούμε από κάθε κοράκι που θα πρέπει να φάω.

 

Ο Dr. Patrick Slattery αρθρογραφεί στο κανάλι του David Dukeκαι έχει μια ιστοσελίδα που λέγεται Zio-Watch.

 

ΚΟ / πηγή

ΠΗΓΗ