Την περασμένη Πέμπτη επαναλήφθηκε ένα νοσηρό φαινόμενο στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Η ανούσια και ιδεολογικά ακατανόητη συμμαχία των μελών της Επιτροπής που πρόσκεινται ή ανήκουν στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρησιμοποίησε την αριθμητική πλειοψηφία της. Αυτήν,που της επιτρέπει να νομοθετεί και να ελέγχει κοινοβουλευτικά.
Με μόνο στόχο να επιβάλλει τις λύσεις που αυτή επιθυμεί. Για την ακρίβεια, για να διεκπεραιώσει μυστικές εντολές και οδηγίες, που συντάσσει η κλειστή καμαρίλα του Μαξίμου. Συνειδητά μεν ως προς την έκταση και το περιεχόμενο των τεραστίων συνταγματικών, κοινοβουλευτικών, πολιτικών και ηθικών ευθυνών τους. Χωρίς όμως οποιαδήποτε δύναμη, διανοητική και ιδεολογική, κατανόησης του ιστορικού περιεχομένου και των συνεπειών των αποφάσεών τους.
Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, υπό την Προεδρία της Τασίας Χριστοδουλοπούλου,αποφάσισε να καλέσει ενώπιων της μόνο τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο, για τη γνωστή υπόθεση της άτακτης πώλησης στρατιωτικού υλικού στην Σαουδική Αραβία.
Και όχι και τον εμφανιζόμενο ως εκπρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας Βασίλη Παπαδόπουλο και ουσιαστικά μεσάζοντα – έμπορο όπλων. Μια διαδοχική και ενδεχομένως παράλληλη εξέταση των δύο αυτών προσώπων, ακόμα και με συμμετοχή τρίτου προσώπου, θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποκάλυψη πολλών και επώδυνων πραγμάτων σε βάρος του Πάνου Καμμένου. Από όλους έχει γίνει κατανοητό ότι κρύβουν τον μεσάζοντα, για να κρύψουν τον Καμμένο.
Είναι καταφανές ότι η απόφαση, που προωθεί και επιχειρεί να επιβάλλει η πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι αντίθετη προς το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος. Προσκρούει σαφέστατα και στον κανονισμό της Βουλής.
Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειαςανήκει: «Η έρευνα και η αξιολόγηση κάθε στοιχείου χρήσιμου για την μελέτη και επεξεργασία προτάσεων, που συμβάλλουν στην διαφάνεια της πολιτικής και γενικότερα της δημόσιας ζωής της χώρας και η παρακολούθηση της εφαρμογής τους… Η Επιτροπή μπορεί να καλέσει σε ακρόαση… οποιοδήποτε πρόσωπο για θέματα που αφορούν στην λειτουργία… της Διαφάνειας. Η προσέλευσή τους είναι υποχρεωτική. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει την μετατροπή της σε εξεταστική Επιτροπή.»
Το σκεπτικό της πλειοψηφίας είναι αποκαλυπτικό: «Δεν είναι τίποτε ο κύριος Βασίλης Παπαδόπουλος» κατά την Τασία Χριστοδουλοπούλου. Και η ίδια: «δεν θα επιτρέψει τα εμπλεκόμενα πρόσωπα να γίνουν παιχνιδάκι στα χέρια της αντιπολίτευσης!»
Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά αυτής της παράλογης συμπεριφοράς του ίδιου προσώπου. Πολύ έγκαιρα η ίδια μας έχει σχετικά προετοιμάσει. Όπως στην διάσημη δήλωσή της,που διευκόλυνε την δημιουργία κύματος μεταναστών και προσφύγων προς την Ελλάδα: «Έρχονται για να λιαστούν στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα!»
Δυστυχώς, πάλι, δεν είναι η μόνη πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ, που συμπεριφέρεται έτσι. Τα παραδείγματα είναι πολλαπλάσια. Και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο! Αυτό το «μπλαζέ ύφος», αυτή η αλαζονεία και η περιφρόνηση προς οποιοδήποτε τους ασκεί κριτική, αυτή η διγλωσσία και διπλή ηθική συνιστά μια καθημερινότητα, για όλα τα κυβερνητικά στελέχη, που ανήκουν στον σκληρό πυρήνα της παρέας του Μαξίμου.
Από τον Καρανίκα έως τον Τζανακόπουλο! Από τον Κοντονή έως τον Πολάκη! Από τους χιλιάδες μετακλητούς με τους οποίους επιβαρύνουν την δημόσια διοίκηση έως τα παπαγαλάκια! Από τους καταφανώς ανίκανους και συνειδητά απαίδευτους συμβούλους των Υπουργών έως τους ποικίλους μεσάζοντες ανάμεσα στην κεντρική πολιτική εξουσία και την κοινωνία!Αδιαφορούν και επιδεικνύουν αλαζονεία απέναντι σε θεσμούς, σε θεμελιώδης κανόνες και αναντικατάστατες διαχρονικές αξίες μας.
Θέλω να το ξαναγράψω. Μέσα στην Κυβέρνηση και στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι συμπολίτες μας. Με έντιμη και αγωνιστική μέχρι σήμερα πορεία. Δεν είναι λίγοι. Αλλά δεν είναι ικανοί για να κυριαρχήσουν στα χρώματα και στις γραμμές του προσώπου και του χαρακτήρα της Κυβέρνησης και του Μαξίμου. Σε αυτήν ασκούν ασφυκτικό έλεγχο τα πρόσωπα με μόνιμο ύφος «μπλαζέ» και οι γνωστοί «φραπέδες», που απολαμβάνουν τα θέλγητρα και την θαλπωρή της εξουσίας. Απαγορεύουν ακόμα και την διέλευση πολιτών έξω από τα σπίτια τους ή έξω από τιςυπηρεσίες και εξουσίες που συμμετέχουν.
Έχουν υπερπολυτελής φρουρές, δήθεν, ασφάλειας τους. Μερικοί, μάλιστα, επικαλούνται αγώνες στους οποίους ποτέ δεν συμμετείχαν. Αρκετοί, ακραίοι από δαύτους, βρισκόντουσαν οι ίδιοι ή οι δικοί τους στην απέναντι πλευρά. Λίγοι πάντοτε, αλλά χαρακτηριστικοί. Το μόνο, που βάσιμα μπορούν να επικαλεστούν, είναι, κυρίως, ένα γκρίζο ακτιβισμό στα χαλαρά χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Κάποτε (πολύ σύντομα!) θα αφιππεύσουν. Και θα λογοδοτήσουν. Μέσα σε ένα κλίμα γενικής ντροπής. Δεν ήταν ποτέ τους γνήσιοι αριστεροί.Δεν βαφτίστηκαν ποτέ τους στα άγια ύδατα της ιδεολογικής αγωνιζομένης «Αριστεράς». Δεν την έμαθαν ποτέ τους. Και ποτέ τους δεν πρόκειται να τους απονεμηθεί οποιοσδήποτε έπαινος από οποιαδήποτε τάση μιας αληθινής «Αριστεράς».
