Πού είναι εκείνοι οι καιροί, που όταν γίνονταν προεκλογικές συγκεντρώσεις οι πλατείες, οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια «άρπαζαν φωτιά»; Πού είναι εκείνες οι πολιτικές νεολαίες, που όταν μιλούσε ο αρχηγός ξεσήκωναν θύελλα ενθουσιασμού και ο τόπος δονούσε από θριαμβικά συνθήματα εκλογικής νίκης; Τώρα ή σε πολιτική συγκέντρωση πας ή σε … μνημόσυνο προσφιλούς ανθρώπου, το ίδιο είναι!
ΕΙΝΑΙ απίστευτη η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα τα δύο μεγάλα κόμματα στις (προεκλογικές;) συγκεντρώσεις τους. Σε τέτοιο σημείο που σε πιάνει θλίψη και μελαγχολία!
Πού είναι εκείνες οι μεγαλειώδεις προεκλογικές συγκεντρώσεις στο Πεδίον του Άρεως, στην Ομόνοια και στο Σύνταγμα στην Αθήνα, ή στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης; Πού είναι οι συγκλονιστικές προεκλογικές ομιλίες των πολιτικών Αρχηγών στο Βόλο, στο Ηράκλειο ή την Πάτρα, όπου όταν μιλούσαν, για παράδειγμα, ο «Γέρος της Δημοκρατίας», ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ο Ανδρέας Παπανδρέου «άρπαζαν φωτιά» ακόμη και τα πεζοδρόμια;
Πού είναι εκείνη η λαοθάλασσα με τις πλαστικές σημαίες όπου έβλεπες ακόμη και ανθρώπους κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο (συνήθως πατεράδες, που είχαν καβάλα στο σβέρκο τα παιδιά τους) να πανηγυρίζουν κάθε φορά που έκανε την εμφάνισή του στο βήμα ο πολιτικός αρχηγός κρατώντας όλοι κι από μια σημαία στο χέρι δημιουργώντας ένα πραγματικό πανδαιμόνιο χαράς και ψυχικής ευφορίας;
Πού είναι εκείνες οι φράσεις: «Έ-βγα έ-ξω αρ-χη-γέ!..», «Έ-βγα έ-ξω αρ-χη-γέ!..», που δονούσαν και συγκλόνιζαν τους ανθρώπους, οι οποίοι ήσαν παρόντες στις προεκλογικές ομιλίες των πολιτικών αρχηγών τους, αλλά κι αυτούς που τις παρακολουθούσαν παλιά από ραδιοφώνου και στη συνέχεια από τηλεοράσεως; Πού είναι εκείνες οι περίφημες προεκλογικές ομιλίες, οι οποίες ήσαν τόσες πολλές ώστε να είναι αναπόφευκτα ακόμη και τα … γλωσσικά σαρδάμ που έμειναν στην ιστορία;
Μια φορά ο θρυλικός «Γέρος της Δημοκρατίας», Γεώργιος Παπανδρέου, που έκανε δυο και τρεις ομιλίες σε καθημερινή βάση σε μεγάλες πλατείες των πόλεων, όπως στο Βόλο, ξεκίνησε την ομιλία του με τη λάθος φράση: «Λαέ της Λάρισας!..», για να διορθώσει αμέσως: «Λαέ της Λάρισας!… πού είσαι να θαυμάσεις τη μεγαλειώδη συγκέντρωση του λαού τού Βόλου!..» (!!)
Απίστευτο και εκπληκτικό το μεγαλείο όλων εκείνων των προεκλογικών συγκεντρώσεων!… Ενθυμούμαι την πρώτη φορά που παρακολούθησα προεκλογική συγκέντρωση την οποία δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ!.. Ήταν το 1974 με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην πλατεία Συντάγματος αμέσως μετά την Μεταπολίτευση!… Θεέ μου!… Τι ήταν αυτό που βίωσα!.. Η λέξη «σεισμός» δεν είναι καθόλου υπερβολή για να περιγράψεις με λόγια το τι γινόταν στην πλατεία και μόνον που έβλεπες μπροστά σου να ορθώνεται αυτός ο γίγας της πολιτικής ζωής της Νεότερης Ελλάδος!..
Οι άνθρωποι χτυπούσαν τα πόδια τους στη γη και συ νόμιζες πως αυτή έφευγε κάτω από τα δικά σου πόδια!.. Ο ενθουσιασμός και το πάθος δημιουργούσε μια ατμόσφαιρα που δεν μπορείς να την περιγράψεις με λέξεις! Ακόμη περισσότερο όταν θέλεις να περιγράψεις τα συναισθήματά σου!.. Σκέτη παραζάλη!..
Σήμερα δεν χρειάζεται να πούμε τι γίνεται. Τα βλέπετε καλύτερα οι ίδιοι. Και γελάτε, όπως γελάμε όλοι μας, με όλα όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου και ιδίως στις προεκλογικές συγκετρώσεις των πολιτικών. Τα πράγματα άλλαξαν!.. Θλίψη και μελαγχολία επικρατεί παντού, ιδιαίτερα στα δύο μεγάλα κόμματα!..
Αντί για νεολαίες, που κάποτε πυροδοτούσαν το ήδη εκρηκτικό κλίμα στις πλατείες, σήμερα βλέπεις όλα κι όλα πέντε-έξι μελαγχολικά πρόσωπα … καθισμένα σε καρέκλες, μπροστά απ’ αυτούς καμιά δεκαριά ηλικιωμένους («αραία αραία, να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα», που λέγανε οι παλιοί) και ένας πολιτικός αρχηγός να μιλάει με τέτοια θλίψη, που νομίζεις ότι σε λίγο … θα ασπαστεί τον τεθνεώτα!
Αυτά, που λέτε, φίλοι μου!…
Αυτά που λέτε!..
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
