Έρευνα δείχνει τις τραγικές συνέπειες της ύπουλης νόσου
Η κατάθλιψη βλάπτει σοβαρά και την καρδιά. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες με κατάθλιψη αντιμετωπίζουν τον ίδιο υψηλό κίνδυνο καρδιοπαθειών μ’ εκείνους που έχουν υψηλά επίπεδα χοληστερίνης και παχυσαρκία.
Η κατάθλιψη είναι ένα από τα πιο κοινά ψυχικά προβλήματα, καθώς, όπως εκτιμά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, περίπου 350.000.000 άνθρωποι όλων των ηλικιών πάσχουν από αυτήν.
Αν και είναι κάτι πολύ κοινό, η επίδραση που έχει στην ανθρώπινη καρδιά δεν είχε ποτέ αναλυθεί τόσο διεξοδικά. Ομάδα ερευνητών από το Helmholtz Zentrum Munchen σε συνεργασία με τους συναδέλφους τους από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) και το Γερμανικό Κέντρο Αναφοράς Καρδιαγγειακής Νόσου (DZHK) αποφάσισαν να διερευνήσουν τη διασύνδεση της κατάθλιψης και της εξουθένωσης με την εκδήλωση καρδιαγγειακών νοσημάτων στους άνδρες.
«Είναι μικρά τα περιθώρια αμφιβολίας ότι η κατάθλιψη αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τα καρδιαγγειακά νοσήματα» εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Karl-Heinz Ladwig, καθηγητής Ψυχοσωματικής Ιατρικής στο Klinikum Rechts der Isar. «Η ερώτηση τώρα είναι η εξής: Ποια είναι η σχέση μεταξύ της κατάθλιψης και άλλων παραγόντων επικινδυνότητας, όπως ο καπνός του τσιγάρου, τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης, η παχυσαρκία ή η υπέρταση; Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει καθένας από αυτούς τους παράγοντες;» συμπληρώνει.
Η μελέτη
Ο Ladwig και η ομάδα του ανέλυσαν και παρακολούθησαν 3.428 ασθενείς γένους αρσενικού, ηλικίας από 45 έως 74 ετών, για μια περίοδο 10 ετών. Το συμπέρασμα ήταν ότι η επίδραση της κατάθλιψης στην καρδιαγγειακή υγεία είναι ίδια με αυτήν της χοληστερίνης και της παχυσαρκίας.
Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε τους ερευνητές να κατηγοριοποιήσουν την κατάθλιψη στη μεσαία βαθμίδα των κλασικών παραγόντων επικινδυνότητας για τους θανάτους καρδιαγγειακής αιτιολογίας. Ενδεικτικό είναι ότι το κάπνισμα και η υψηλή υπέρταση βρίσκονται στην υψηλότερη βαθμίδα επικινδυνότητας.
Κατόπιν τούτου, οι ερευνητές πρότειναν την εισαγωγή στο πρωτόκολλο των εξετάσεων για ασθενείς υψηλής καρδιαγγειακής επικινδυνότητας και της ψυχιατρικής αξιολόγησης.
ΠΗΓΗ: δημοκρατία